ปมรักลิขิตปรารถนา

บทที่ 11 ลงประเดิมงาน

หลังจากที่สิบทิศกลับไปแล้วมุกอันดาก็อาบน้ำเข้านอนเพราะพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นเข้าออฟฟิศไปทำงานแต่เช้า ส่วนสิบทิศเองวันนี้ก็โดดงานมาทั้งวันเมื่อหอบข้าวของไปถึงห้องจึงพบว่าเลขาคนสนิทนั่งค่อยอยู่

“มีเอกสารด่วนของงานตอนเย็นให้นายเซ็นครับ ฝ่ายผลิตต้องใช้พรุ่งนี้ครับ” ยงยุทธแจ้งกับทางเจ้านายทันทีที่เจอหน้ากัน

“อือ เดี๋ยวฉันจัดการให้ แต่นายช่วยเอาของพวกนี้ไปเก็บให้ฉันหน่อยนะยุทธ” สิบทิศพูด

“ครับเจ้านาย ว่าแต่เจ้านายทำไมถึงได้ ซื้อของเยอะจังครับ” ยงยุทธถาม

“ฉันไม่ได้ซื้อ แฟนซื้อให้วะ” สิบทิศพูดยิ้มๆ

“แฟน! .....คุณมุกอันดานะเหรอครับซื้อของให้นาย ทำไมต้องซื้อให้เยอะขนาดนี้ครับ” ยงยุทธถาม

“ก็ซื้อให้ในฐานะลูกจ้างกับนายจ้าง ฉันเป็นลูกจ้างของเขา เขาคงอยากจะชุบตัวฉันใหม่ให้ได้ดังใจเขา เพื่อให้พร้อมตอนจะพาฉันไปเปิดตัวกับที่บ้านของเขานั่นแหละ” สิบทิศเล่าให้ลูกน้องฟัง

“รวมถึงทรงผม ทรงใหม่นี้ด้วยใช่ไหมครับเจ้านาย แต่ทรงนี้รับกับหน้าเจ้านายนะครับ ทำให้เจ้านายหล่อขึ้นเยอะเลยครับ ดูเด็กลงด้วยเหมาะกับคุณมุกอันดาที่สุดเลยครับทรงนี้” ยงยุทธพูดเอาใจเจ้านายของตัวเอง

“ยุทธนี่นายหาว่าฉันแก่เหรอ ตัดผมแล้วทำให้ฉันเด็กลงพอจะเป็นแฟนกับเด็กได้หน่อยอย่างนั้นใช่ไหมที่แกหมายถึง” สิบทิศถามลูกน้องแต่ก็ยังอารมณ์ดี ยังมีรอยยิ้มอยู่ในใบหน้า

“ผมหมายถึงเจ้านายหล่อขึ้นจริงๆ ครับเพราะหน้าเด็กลงกว่าอายุเยอะมาก ดูเหมาะสมกับคุณมุกอันดามากๆ ครับ” ยงยุทธรีบพูดแก้ตัว

“เออ! ....ฉันก็ว่าฉันเหมาะสมกับเขานะ ดูๆ ไปเขาก็สวยไม่หยอกเลยนะ แกว่าหรือเปล่ายุทธ” สิบทิศถามลูกน้องออกไปใบหน้าเปื้อนยิ้มมีความสุข

“สวยมากเลยละครับเจ้านาย ขาวตัวเล็กแต่มีหน้าอกมีเอว ที่สำคัญหน้าสวยตาคมด้วยครับ” ยงยุทธพูดบรรยายความสวยของมุกอันดาออกมาทำให้สิบทิศเริ่มมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจ

“พอๆ หยุดไม่ต้องบรรยายแล้ว นั่นมันว่าที่เมียฉันเว้ย มีหน้าอกมีเอวอะไรของแก ฉันไม่ชอบให้ใครมาบรรยายเมียฉัน” สิบทิศพูดน้ำเสียงไม่ค่อยจะพอใจ

“ขอโทษครับเจ้านาย ผมลืมตัวไปหน่อยครับเจ้านายทานอาหารมาแล้วใช่ไหมครับ ถ้าเรียบร้อยแล้วผมจะได้ขอตัวกลับ เออ! .....แล้วพรุ่งนี้เจ้านายจะเข้าออฟฟิศหรือเปล่าครับหรือมีนัดกับคุณมุกอันดาอีกครับ” ยงยุทธถามสิบทิศ

“ฉันไปทำงาน เพราะมุกเองเขาก็ต้องเข้าไปทำงานเป็นวันแรกเหมือนกัน พรุ่งนี้คงจะนัดกันช่วงเย็นๆ จะไปฟิตเนสด้วยกันแต่ยังไม่ชัวร์ไม่รู้ว่าเขาจะว่างหรือเปล่า” สิบทิศบอกกับลูกน้อง

เช้าของวันใหม่มุกอันดาตื่นเช้าลุกขึ้นมาเล่นโยคะประมาณสามสิบนาที และลุกขึ้นไปอาบน้ำเสร็จแล้วก็โทรไปสั่งกาแฟและอาหารเช้าที่ร้านอาหารด้านล่างของคอนโดให้พนักงานเอามาส่งให้ที่รถตอนขับออกไปทำงาน

“พี่ลิลลี่ มุกสั่งกาแฟหน่อยค่ะ เหมือนเดิมกาแฟดำหวาน25%และอาหารเช้า1ชุดเพิ่มไข่ดาว1ฟองด้วยค่ะ” มุกอันดาโทรไปสั่งอาหารกับรุ่นพี่สาวที่สนิทกันและตอนนี้ก็มาเปิดร้านอาหารและร้านเครื่องดื่มที่คอนโดแห่งนี้ โดยลิลลี่นั้นเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูกสาวน่ารักอายุประมาณสามขวบเป็นนางควักคอยเรียกแขกเข้าร้าน

“ได้ค่ะคุณมุก จะแวะมารับที่ร้านเองหรือจะให้เด็กไปส่งให้ที่รถค่ะวันนี้” ลิลลี่ถาม

“ส่งที่รถค่ะพี่ลิลลี่ พอดีวันนี้มุกรีบเพราะกลัวไปทำงานสายค่ะ ไว้ว่างๆ จะเข้าไปเล่นกับน้องเดซี่นะคะ นี่ไปโรงเรียนแล้วยังค่ะ” มุกอันดาพูด และถามถึงเด็กหญิงตัวน้อย

“ค่ะคุณมุกเดี๋ยวให้เด็กไปส่งค่ะ เดซี่กำลังนั่งรอรถโรงเรียนมารับค่ะ” ลิลลี่ บอกกับมุกอันดา

“ขอบคุณนะคะ มุกขอแต่งตัวก่อนนะคะ”

เมื่อรับกาแฟและอาหารเช้าแล้วมุกอันดาก็ขับรถออกจากคอนโดไปทำงาน ระหว่างทางที่ขับรถอยู่สิบทิศก็โทรมาหามุกอันดา

“ว่ายังไงคุณ โทรมาทำไมแต่เช้า ฉันขับรถอยู่นะคะ”

“ผมโทรมารายงานตัวกับคุณไง ผมเป็นลูกจ้างคุณนะครับ”

“ค่ะ คุณพักไปก่อนเลยค่ะ วันนี้ฉันต้องทำงาน ยังไม่มีอะไรให้คุณทำหรอกค่ะ”

“คุณเข้าออฟฟิศเหรอวันนี้ แล้วคุณทานอาหารเช้าแล้วยัง ผมจะโทรสั่งให้ grab food ไปส่งให้คุณเอาไหม” สิบทิศถามมุกอันดาด้วยความเป็นห่วง

“ฉันออกมาทำงานแล้ว แวะซื้อกาแฟกับอาหารเช้าที่ร้านอาหารที่คอนโดมาแล้ว ไม่ต้องรบกวนคุณหรอก ฉันขอขับรถก่อนนะคุณ” มุกอันดาพูด

“เดี๋ยวๆ คุณ แล้วตอนเย็นวันนี้คุณจะพาผมไปออกกำลังกายหรือเปล่าครับ” สิบทิศถาม

“เอาไว้ฉันทำงานเสร็จก่อนแล้วจะโทรหาคุณอีกทีนะคะ” มุกอันดาพูด

“ครับ งั้นคุณขับรถดีๆนะ แล้วผมจะรอโทรศัพท์ของคุณ คิดถึงคุณนะ” สิบทิศพูดหยอดคำหวานและวางสายไป

“อะไรของเขา” มุกอันดาพูดเบาๆ

เมื่อขับรถมาถึงที่ทำงาน มุกอันดาก็ขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นผู้บริหาร บริษัทของเจ้าสัววิชัยทำธุรกิจเกี่ยวกับการออกแบบและผลิตเฟอร์นิเจอร์เพื่อตกแต่งบ้าน คอนโด รวมถึงรับออกแบบแปลนบ้าน ร้านอาหารต่างๆด้วย

“อ้าวมาถึงแล้วเหรอลูก ยายมุก” นายวิชาญพูดกับลูกสาวคนเล็ก

“ค่ะคุณพ่อ มุกต้องไปเริ่มงานที่แผนกออกแบบ แต่มุกเดินมาหาคุณพ่อก่อนค่ะ” มุกอันดาบอกพ่อของตัวเอง

“พ่อก็รอลูกอยู่ ตั้งใจจะเดินไปส่งลูกที่แผนกและจะฝากคุณจินตนาให้เขาช่วยดูแลลูกด้วย” นายวิชาญบอกลูกสาว

“ค่ะคุณพ่อ วันนี้พี่ลักษณ์ พี่มี่กับคุณแม่ใหญ่ไม่มาออฟฟิศกันหรือคะ” มุกอันดาถามถึงแม่เลี้ยงและพี่ๆ ทั้งสองคน

“ไม่ได้มาหรอกลูก สามคนแม่ลูกเขาไปเที่ยวกัน ไปไหว้พระขอพรที่พม่ากัน เราไปแผนกออกแบบกันเถอะลูก” นายวิชาญบอกลูกสาว

“ค่ะ คุณพ่อ” มุกอันดารับคำและเดินตามบิดาไปแผนกออกแบบ

“คุณจินตนา นี่มุกอันดาลูกสาวผม เขาจะมาเป็นผู้ช่วยคุณในส่วนของงานออกแบบนะครับ คุณมีอะไรจะแนะนำหรือให้ยายมุกช่วยงานส่วนไหน คุณบอกยายมุกได้เลยนะครับ ยายมุกลูก คุณจินตนาเขาเป็นผู้จัดการฝ่ายออกแบบนะ ลูกมีอะไรลูกก็สามารถปรึกษาขอคำแนะนำคุณจินตนาเขาได้นะ คุณจินตนาเขาเก่งมากนะลูก” นายวิชาญแนะนำลูกสาวและผู้จัดการแผนกให้รู้จักกัน

“ค่ะ คุณพ่อ สวัสดีค่ะคุณจินตนา ยังไงมุกฝากเนื้อฝากตัวให้คุณจินตนาช่วยสอน ช่วยแนะนำมุกด้วยนะคะ” มุกอันดาทักทายจินตนาหัวหน้าแผนกอย่างนอบน้อม

“สวัสดีค่ะคุณมุก ยินดีมากๆ ค่ะ อย่ามองว่าเป็นการแนะนำหรือสอนเลยค่ะคุณมุก เรียกว่าพูดคุยเพื่อแลกเปลี่ยนแนวคิด ช่วยกันคิดสร้างสรรค์ผลงานจะดีกว่าค่ะ งานการออกแบบบางทีคนรุ่นจินก็ต้องเรียนรู้จากคนรุ่นใหม่เหมือนคุณมุกด้วยเพื่อปรับเปลี่ยนให้เป็นไปตามยุคสมัย และตอบสนองความต้องการของลูกค้าด้วย” จินตนาพูดถ่อมตัว

“เอาละรู้จักกันไว้ก็ดีแล้ว ห้องทำงานลูกอยู่ฝั่งนี้นะลูกขาดเหลืออะไรบอกเลขานะลูก พ่อขอไปทำงานก่อน ฝากลูกสาวผมด้วยนะคุณจิน” วิชาญพูดฝากฝังลูกสาวไว้กับจินตนา

“ได้ค่ะท่าน” จินตนารับคำ

มุกอันดานั่งทำงานจนถึงเวลาเลิกงาน พ่อของมุกอันดาก็โทรมาเตือนเรื่องไปงานเลี้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้นของวิศวะโยธินกุล

“มุก ลูกอย่าลืมเรื่องไปงานเลี้ยงบ้านเจ้าสัวประวิทย์นะลูก เตรียมตัวเตรียมชุด เครื่องแต่งตัวไว้ให้พร้อมนะลูก ยังไงวันนี้จะกลับบ้านพร้อมพ่อหรือเปล่าลูก” วิชาญถามลูกสาว

“ค่ะพ่อ มุกไม่ลืมค่ะ กำลังจะโทรหาคุณจิตดีเจ้าของห้องเสื้อประจำของคุณย่าให้เตรียมชุดให้ค่ะ ส่วนเครื่องแต่งตัวเครื่องประดับคุณย่าเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ วันนี้มุกเอารถมาค่ะและคิดว่าจะค้างที่คอนโด ฝากพ่อกลับไปดูแลแม่ด้วยนะคะ” มุกอันดาบอกพ่อของตัวเอง

“ได้ลูก ถ้าอย่างนั้นพ่อกลับก่อนนะ” วิชาญพูดและวางสายไป พอพ่อวางสายก็มีสายเรียกเข้าอีกสายเข้ามาทันที

“คุณมุก คุณเลิกงานแล้วยัง ผมมารอคุณที่คอนโดนะ ตกลงวันนี้คุณจะไปออกกำลังกายหรือเปล่าครับ” สิบทิศถามมาตามสาย

“วันนี้ฉันจะไปออกกำลังกายช่วงค่ำๆ หน่อยค่ะ คุณไปออกกำลังกายรอฉันพลางๆ ก่อนก็ได้นะคะ พอดีฉันต้องไปลองชุดใส่ไปงานเลี้ยง” มุกอันดาพูด

“ไปลองชุดที่ไหนให้ผมไปเป็นเพื่อนไหม” สิบทิศถามน้ำเสียงเป็นห่วง

“ฉันไปเองได้ ออกจากออฟฟิศแล้วฉันจะแวะที่ร้านเลย วันนี้คุณไปออกกำลังกายคนเดียวก่อนก็ได้” มุกอันดาพูด

“ไม่เอา ผมรอไปพร้อมคุณดีกว่า รอคุณที่คอนโดนะครับ ลองชุดเสร็จคุณรีบกลับมานะ ไปออกกำลังกายกัน” สิบทิศพูดและวางสายไป

“อะไรของเขาเนี่ย ทำเหมือนเป็นแฟนกันจริงๆเลย มันจะอินคิดไปไกลหรือเปล่าว่ะ เดี๋ยวคงต้องย้ำสถานะกันใหม่อีกรอบไหมว่ะเนี่ย” มุกอันดาพูดกับตัวเอง