บทที่ 13 งานเลี้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้น

2572 Words

วันนี้เป็นวันที่มุกอันดาจะต้องไปงานเลี้ยง ตอนเย็นใกล้เวลาเลิกงาน มุกอันดาก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่โทรมาถามเรื่องความเรียบร้อยในการเตรียมตัวไปงาน “มุกลูก หนูจะกลับมาแต่งตัวที่บ้านแล้วไปงานพร้อมแม่ไหมลูก” รุ้งพราวถามลูกสาว “มุกจะแต่งตัวที่คอนโดเลยค่ะแม่ เครื่องเพชรมุกก็รับมาจากคุณย่าแล้ว ชุดก็อยู่ที่คอนโด เอาเป็นว่า1ทุ่มตรงเราเจอกันที่หน้างานเลยนะคะ แม่นั่งรถไปกับคุณย่านะคะ” มุกอันดาบอกแม่ของตัวเอง “เอาอย่างนั้นหรือมุก งั้นก็รีบไปให้ถึงงานก่อนสัก10นาทีนะลูกอย่าให้คุณย่ารอ จะได้เข้า งานพร้อมกัน” รุ้งพราวพูดกับลูกสาว “ค่ะแม่มุกจะรีบไปค่ะ” มุกอันดารับคำแม่ของตัวเอง หลังจากที่วางสายแม่แล้ว ก็มีเสียงเรียกเข้ามาอีกหนึ่งสายซึ่งก็เป็น สิบทิศที่โทรเข้ามา “คุณวันนี้ฉันไม่ได้ออกกำลังกายกับคุณนะฉันต้องไปงานเลี้ยง คุณลืมหรือเปล่าโทรมาทำไมคะ” มุกอันดาถามสิบทิศ “ผมทราบแล้วว่าคุณไปงานเลี้ยงแต่ที่โทรมาผมตั้งใจว่าจะขับรถพาคุณไปส่งเอง คุณจะได้นั่งสบายๆ ไง” สิบทิศอาสา “ไม่เป็นไรหรอกฉันเกรงใจ คุณพักผ่อนเถอะ” มุกอันดาพูด “ผมไปได้ครับ อย่าลืมสิมันเป็นหน้าที่ของผมนะครับ” สิบทิศพูด “เอาอย่างนั้นหรือ งั้นก็ได้เดี๋ยวฉันจะแวะไปอาบน้ำที่ห้อง แล้วจะออกแต่งหน้าทำผมที่ร้านประจำแถวๆ หน้าคอนโด ฉันเอาชุดกับเครื่องประดับมาแล้ว แต่งหน้าทำผม แต่งตัวเสร็จก็ไปงานกันได้เลย” มุกอันดาพูด “ครับผมรอคุณที่คอนโด คุณอาบน้ำเสร็จผมจะออกไปนั่งรอคุณแต่งหน้าที่ร้านด้วย” สิบทิศพูด “ค่ะ ตกลงตามนั้นค่ะ” มุกอันดารับขอเสนอ ก่อนหน้าที่สิบทิศจะโทรหามุกอันดา สิบทิศได้เรียกยงยุทธเลขาคนสนิทมาคุยและสั่งงาน โดยวางแผนการบางอย่างเอาไว้ให้ยงยุทธทำตาม “ยงยุทธ ฉันฝากนายด้วยนะ จัดการตามที่ฉันสั่ง ฉันจะออกไปรับมุกเขาแล้ว” สิบทิศสั่งความลูกน้องของตัวเอง “ครับนาย แต่มันจะดีหรือครับ ผมกลัวท่านเจ้าสัว…….” ยงยุทธพูดยังไม่ทันจบสิบทิศก็แทรกขึ้น “ดี เชื่อฉัน ฉันคิดมาแล้ว ไปทำตามที่สั่ง ฉันต้องไปเฝ้าว่าที่เมียของฉันแต่งตัว อยากรู้เหมือนกันเวลามุกเขาไปงาน หรืออยู่ในวงสังคมเขาเข้าสังคมยังไง แข่งกันเด่นอวดรวยเหมือนพวกลูกสาวไฮโซทั่วไปหรือเปล่า” สิบทิศพูดสีหน้ายิ้มแย้ม “ครับนายผมเข้าใจแล้วครับ” ยงยุทธพูด หลังจากที่สั่งงานยงยุทธเสร็จแล้วสิบทิศก็ได้กลับไปยังคอนโดของตัวเองอาบน้ำเสร็จแต่งตัวด้วยเสื้อยืดกางเกงยีนแบบสบายๆ เสร็จก็ลงมาตามมุกอันดาที่ห้อง ตอนนี้สิบทิศมีคีย์การ์ดชั้น 19 ซึ่งเป็นชั้นพักอาศัยของมุกอันดาแล้ว เพราะสิบทิศนั้นได้แกล้งขอมุกอันดาไว้ตั้งแต่วันก่อนโดยให้เหตุผลว่าเผื่อเวลาจำเป็น การเป็นแฟนกันให้แนบเนียนมันก็ควรจะไปมาหาสู่กันได้สะดวก “คุณอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ ถ้าเสร็จแล้วก็ออกกันไปเลยไหมครับจะได้ทันเวลา นี่ก็จะ5 โมงแล้ว” สิบทิศชวนมุกอันดา “ค่ะไปเลยฉันแต่งหน้าทำผมไม่เกิน40นาที มีช่าง3คนช่วยกัน ไม่นานหรอกค่ะ” มุกอันดาพูด สิบทิศนั่งเฝ้ามุกอันดาแต่งหน้าทำผมจนเสร็จ มุกอันดาก็เดินออกมาในชุดแดงเลือดนก เข้ากับชุดทับทิมล้อมเพชรชุดนั้นมาก และที่สำคัญมุกอันดาสวยจนสิบทิศแทบลืมหายใจ ผิวขาวอมชมพูเหมือนไข่มุก ริมฝีปากแดงดูสุขภาพดี หุ่นทรงนาฬิกาทราย ตัวเล็กน่ารักน่าทุนุถนอม “ฉันเสร็จละคะ ไปกันเถอะคุณ” มุกอันดาพูดกับสิบทิศที่กำลังมองมุกอันดาตาค้างอยู่ “ครับ คุณมุกสวยมากครับวันนี้ สวยจนผมอยากไปงานและเดินเคียงคู่ไปกับคุณด้วย” สิบทิศพูดขึ้น “ขอบคุณค่ะที่ชมฉันว่าสวย แต่ฉันยังพาคุณออกงานตอนนี้ไม่ได้หรอกค่ะ รอพร้อมก่อนอีกสักเดือนแล้วกันค่ะ วันนี้ฉันขอไปสืบดูลาดเลาก่อนว่าฉันจะจัดการยังไงต่อ วันนี้คงได้เจอทำความรู้จักกับคู่หมายของฉัน ฉันเองก็อยากรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง เจ้าชู้หรือเปล่าหรือมีเมียเป็นร้อยไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้” มุกอันดาพูด “แล้วถ้าเขาโสดไม่มีเมีย คุณจะยอมแต่งงานกับเขาหรือเปล่า” สิบทิศถาม “ก็ต้องดูก่อนเขายังไม่แต่งงาน แต่มีเด็กเลี้ยงไว้เป็นฮาเร็มไหม ถ้าเป็นแบบนั้นถึงยังไม่แต่งงานก็ถือว่าไม่สะอาด เข้าขั้นสกปรกเลยแหละ ฉันไม่นิยมใช้ของร่วมกับใครเพราะมันสกปรก ฉันถือ” มุกอันดาพูดจนทำให้สิบทิศสะดุ้งเสียวสันหลังวาบ แต่ก็ทำเนียนขับรถไปเรื่อยๆ จนถึงหน้างาน “ผมจอดรถรอคุณแถวนี้นะครับ ถ้าคุณจะกลับแล้วโทรมานะ” สิบทิศบอกมุกอันดา “ค่ะ แต่คุณช่วยจอดก่อนถึงหน้างานหน่อยคือย่าปู่และแม่ฉันรอฉันอยู่หน้างาน จอดตรงนี้แล้วเดี๋ยวฉันเดินไปเอง” มุกอันดาบอกสิบทิศ สิบทิศจึงจอดรถให้มุกอันดา และมองมุกอันดาอยู่ตลอดเวลาเห็นมุกอันดาเดินลงไปสมทบกับแม่ และปู่ย่าของตัวเอง และมีปู่ ย่าใหญ่และแม่ของเขายืนต้อนรับอยู่หน้างาน ยืนพูดคุยกันอยู่สักครู่ ญาติผู้น้องของเขา เป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่เป็นคนละสาย ดนัยเป็นหลานชายของน้องชายเจ้าสัวประวิทย์ ดนัยเดินเข้ามาทักทายทุกคนและทำความรู้จักกับมุกอันดาทันที “สวัสดีครับท่านเจ้าสัว ยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ครอบครัวของท่านเจ้าสัวมาเป็นเกียรติในวันนี้ครับ แล้วนี่วิชาญกับลูกๆ ละไม่มาด้วยหรือ” เจ้าสัวประวิทย์พูดทักทายเจ้าสัววิชัย “มาครับกำลังนั่งรถอีกคันตามมา สาวๆ เยอะเขาแต่งตัวกันช้าหน่อยฉันเลยมากันก่อน นี่ยายมุก ยายมุกสวัสดีท่านเจ้าสัว คุณย่าใหญ่และคุณหญิงเสียสิ” เจ้าสัววิชัยพูด “สวัสดีค่ะ ท่านเจ้าสัว คุณย่าใหญ่ คุณป้าหญิงค่ะ” มุกอันดายกมือไหว้และยิ้มให้อย่างอ่อนหวานน่ารัก “ไหว้พระเถอะลูก ว่าที่หลานสะใภ้เรานี่สวยจริงๆ นะ แม่มะลิวัลย์เธอว่าอย่างไงบ้างละ” ย่าใหญ่พูดและหันไปขอความเห็นคุณมลิวัลย์แม่ของสิบทิศ “สวยน่ารักมากค่ะคุณแม่ใหญ่” มลิวัลย์พูดรับคำและส่งยิ้มให้มุกอันดา “ขอบคุณคุณป้าและคุณย่าใหญ่ค่ะ” มุกอันดายกมือไหว้ขอบคุณ จนบ้านใหญ่ของพ่อมาถึง มุกอันดาและแม่จึงขอตัวเดินเข้าไปในงานก่อน “สวัสดีครับท่านเจ้าสัว คุณป้าใหญ่ คุณหญิง” วิชัยกล่าวทักทาย “สวัสดีค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีช่างหน้าช่างผมของยายลักษณ์มาช้า เลยแต่งตัวเสร็จช้าไปหน่อยค่ะ ยายลักษณ์ ยายมี่สวัสดีท่านเจ้าสัว คุณย่า คุณหญิงท่านเสียสิลูก” นางวิภาพูดบอกลูกสาว “สวัสดีค่ะ” ลักษมี และวิไลลักษณ์สวัสดีพร้อมกัน “วันนี้แต่งตัวสวยมากเลยนะจ๊ะหลาน” คุณย่าใหญ่ชมตามมารยาท “ขอบคุณคุณย่าใหญ่ค่ะ” ลักษมีกล่าวขอบคุณ “เชิญวิชาญกับเมียและลูกๆ เข้าไปข้างในก่อนเถอะนะ” เจ้าสัวประวิทย์พูด ฝั่งมุกอันดาเมื่อเดินเข้าไปในงานได้นิดเดียวก็มีคนเข้ามาทัก และเหตุการณ์นั้นก็อยู่ในสายตาของสิบทิศอยู่ “สวัสดีครับ ผมดนัยนะครับคุณมุกอันดา” ดนัยทักทาย “รู้จักฉันด้วยหรือคะ” มุกอันดาถามด้วยความสงสัย “ก็ผมเป็นรุ่นพี่คุณ เรียนคณะเดี๋ยวกัน คุณเป็นดาวคณะตอนปีหนึ่งส่วนผมเป็นนิสิตปีสี่ในตอนนั้น คุณจำผมไม่ได้แต่ผมจำคุณได้ครับ” ดนัยพูด “ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะฉันไม่รู้จักคุณเลยจริงๆ จำไม่ได้เลยค่ะ” มุกอันดาพูดและส่งยิ้มให้ “ไม่เป็นไรครับ ไม่แปลกหรอกครับคณะเราคนออกจะเยอะ ผมอายุห่างจากคุณตั้งหลายปีด้วยครับ แล้วตอนนี้คุณมุกทำงานอยู่ที่ไหนครับ” ดนัยถาม “มุกช่วยงานคุณพ่อที่ออฟฟิศค่ะ” มุกอันดาตอบดนัย “ผมก็อกหักเลยสิครับ ตั้งใจว่าจะชวนคุณไปทำงานกับผม ผมเปิดบริษัทรับเหมาเล็กๆ ของตัวเองอยู่ครับตอนนี้” ดนัยพูดหยอดชวนมุกอันดา “อ๋อ! ค่ะ ดีจังเลยนะคะคุณดนัยเก่งมากอายุแค่นี้เป็นเจ้าของกิจการได้แล้ว ดิฉันต้องขออนุญาตขอตัวก่อนนะคะพอดีคุณย่าเรียกแล้วค่ะ” มุกอันดาพูด “หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะครับ” ดนัยพูด “ยินดีค่ะ” มุกอันดาพูดรับตามมารยาท ฝั่งสิบทิศที่เฝ้ามองดูมุกอันดาอยู่เมื่อเห็นว่ามุกอันดาคุยกับดนัยนานก็เริ่มออกอาการไม่พอใจ จึงโทรหายงยุทธให้จัดการบางอย่าง “ยุทธอีกประเดี๋ยวคุณปู่คงให้คนตามฉัน แกบอกปู่ไปตามที่ฉันวางแผนไว้นะ แต่ตอน นี้แกช่วยจับตามองว่าที่เมียฉันหน่อยได้ไหม ไอ้ดนัยมันมาเกาะแกะว่าที่เมียของฉันอยู่ ฉันไม่ชอบ” สิบทิศบอกลูกน้อง “ครับนาย แต่วันนี้คุณมุกเธอสวยมากเลยนะครับ” ยงยุทธรับคำและพูดชื่นชมความสวยของมุกอันดา “รู้แล้วว่าสวยมาก กลัวใจคนสวยอยู่นี่แหละ ตอนอยู่ในงานก็ช่วยสังเกตมาด้วยว่ามีใครสนใจมุกหรือเข้ามาคุยกับมุกบ้าง” สิบทิศสั่งน้ำเสียงเรียบตึง “ครับ ผมว่านายต้องทำอะไรสักอย่างนะครับ ถ้ามัวแต่เป็นยามไปยอมลงแข่งจีบคุณมุก มีหวังคงไม่ทันกินหนุ่มๆ ครับ ตอนนี้กำลังยืนคุยอยู่กับคุณกฤษณะอยู่ครับ” ยงยุทธรายงาน ทำให้สิบทิศเริ่มคิดหนัก “น้องมุกสวัสดีครับ มางานนี้ด้วยหรือครับ ดีใจจริงที่ได้เจอน้องมุกที่นี่” กฤษณะร้องทักในขณะที่มุกอันดาเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ “อ้าวพี่กฤษ สวัสดีค่ะ มางานนี้ด้วยหรือคะ” มุกอันดาร้องทัก “ครับ คุณพ่อพี่เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นครับ ดีใจมากที่เจอมุก พักหลังไม่ได้คุยกับมุกเลย มุกเปลี่ยนเบอร์ใช่ไหมพี่โทรหาเบอร์เก่าไลน์เก่าติดต่อไม่ได้เลย” กฤษณะพูด “ค่ะพี่กฤษ มุกเปลี่ยนเบอร์ เปลี่ยนไลน์ค่ะ” มุกอันดาบอกรุ่นพี่ซึ่งเป็นพี่สายรหัส แต่กฤษณะอายุมากกว่ามุกอันดาสองปี เป็นพี่รหัสปีสามตอนมุกอันดาเรียนอยู่ปีหนึ่ง “แล้วนี่นั่งโต๊ะไหน มากับที่บ้านใช่ไหมพี่อยากไปสวัสดีพ่อแม่ของมุกหน่อย” กฤษณะพูด “นั่งโต๊ะข้างหน้าเวทีเลยค่ะ” มุกอันดาพูดและพากฤษณะไปสวัสดีพ่อแม่และปู่ย่าของตัวเอง “พี่กฤษค่ะ นี่พ่อแม่คุณปู่คุณย่าของมุกค่ะ ส่วนท่านนี้คุณแม่ใหญ่และพี่สาวทั้งสองของมุกค่ะ” มุกอันดาพูดแนะนำ "พี่กฤษเป็นพี่รหัสที่มหาวิทยาลัยของมุกค่ะ"มุกอันดาพูดบอกทุกคน “สวัสดีครับ ผมแวะมาสวัสดีทักทายครับ ผมรู้จักกับมุกมานานหลายปีแล้ว เขาเป็นน้องรหัสผมยินดีที่ได้รู้จักครอบครัวของมุกมากๆ ครับ” กฤษณะพูด “ไหว้พระเถอะพ่อ แล้วนี่นั่งโต๊ะไหนจะชวนให้นั่งด้วยกันที่ก็เต็มแล้ว” เจ้าสัววิชัยพูดขึ้น “ไม่เป็นไรครับพอดีผมมากับคุณพ่อนั่งโต๊ะข้างๆ นี้เองครับ” กฤษณะพูดนั่งพูดคุยกันอยู่สักครู่กฤษณะก็ขอตัวกลับโต๊ะของตัวเอง หลังจากกฤษณะเดินไปที่โต๊ะแล้วพี่สาวของมุกอันดาก็พูดตำหนิขึ้นว่า “วันนี้แกมาเปิดตัวเป็นหลานสะใภ้เจ้าสัวประวิทย์เขาไม่ใช่เหรอ แล้วอยู่ดีๆ พาผู้ชายอีกคนหนึ่งมาแนะนำตัวกับที่บ้าน มันน่าเกลียดมาก คนเขาจะมองแกว่าเป็นคนอย่างไร มันเหมาะสมไหมหัดคิดบ้างนะ หรือว่ากำพืดของแกทำให้แกคิดไม่ได้” วิไลลักษณ์ว่าน้องสาวของตัวเองอย่างเหยียดหยาม “พี่ลักษณ์ว่ามุกแรงเกินไปแล้วนะคะ ด่าว่ากำพืดเลยเหรอ” มุกอันดาโกรธวิไลลักษณ์ขึ้นมาเหมือนกันแต่คุณย่าก็ห้ามทัพเสียก่อน “พอๆ พอเลยทั้งสองคนวันนี้มางานเขานะอย่ามาทะเลาะกันในงาน ทำให้ฉันต้องอับอายมีอะไรก็ค่อยไปพูดกันที่บ้าน” คุณย่าพิสมัยพูดขึ้น จนได้เวลาที่ สิบทิศจะต้องขึ้นพูดบนเวทีแต่ถึงตอนนี้สิบทิศก็ยังไม่ปรากฏตัวที่งานทำให้เจ้าสัวประวิทย์ต้องโทรตามตัวกับยงยุทธเลขาหนุ่ม “ยงยุทธ หลานชายฉันมันหายหัวไปไหนโทรไปก็ไม่รับสาย วันนี้มันรู้ใช่ไหมว่ามันจะต้องพูดสรุปผลประกอบการบนเวที งานนี้สำคัญมากมันรู้หรือเปล่า ฉันอุตส่าห์เรียกตัวมันมาเน้นย้ำตั้งหลายวันแล้ว มันอยู่ที่ไหน” เจ้าสัวประวิทย์ถามยงยุทธน้ำเสียงโมโห “เจ้านายท้องเสียอย่างรุนแรงครับวันนี้ถ่ายท้องไปหลายรอบแล้วครับท่านเจ้าสัว แต่เจ้านายมอบหมายให้ผมขึ้นพูดรายงานผลประกอบการแทนเจ้านายในวันนี้แล้วครับท่านเจ้าสัวไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้เจ้านายนอนพักอยู่ที่คอนโดครับ เดี๋ยวถึงเวลาผมจะเป็นคนจัดการงานแทนเจ้านายด้วยตัวเองครับ” ยงยุทธพูดอธิบาย “แล้วเรื่องที่จะเปิดตัวหนูมุกอันดาว่าเป็นคู่หมายของเจ้าทศละ ไม่ต้องเลื่อนออกไปก่อนหรือฉันละปวดหัวกับไอ้หลานชายตัวดีคนนี้จริงๆ” เจ้าสัวประวิทย์บ่น “เห็นทีคงจะต้องเป็นอย่างนั้นครับเดี๋ยวคงต้องหาโอกาสให้ได้เจอกันอีกครั้งครับ คุณทศมาไม่ไหวจริงๆ ครับท้องเสียหนักมาก” ยงยุทธพูดแก้ตัวแทนเจ้านายของตัวเอง จนได้เวลาขึ้นเวทีพิธีกรก็ประกาศว่าวันนี้หลานชายของท่านประวิทย์คุณสิบทิศ วิศวะโยธินกุลป่วย ท้องเสียอย่างหนักจึงได้ส่งลูกน้องคนสนิทมาพูดรายงานถึงผลประกอบการแทนตัวเอง ยงยุทธจึงขึ้นเวทีไปทำหน้าที่แทนเจ้านายของตัวเองจนงานแล้วเสร็จ มุกอันดาจึงได้โทรตามให้สิบทิศมารับ โดยเอารถมาจอดให้ห่างจากหน้างานออกไปเพราะกลัวว่าที่บ้านจะเห็น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more