VICTORIA
Nang makabili na ako mismo ng sarili kong cellphone ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil noon ay halos pinapangarap ko lang na magkaroon nito ngunit heto ako ngayon at nahahawan at masasabi kong may sarili na akong cellphone.
Hindi maalis-alis nag ngiti sa aking labi habang tinatahak namin kung nasaan ang Snack Bar dahil gutom na raw si Dmitry. Wala ng natira sa pera ko kaya nais ko man na ilibre siya pero wala naman akong magawa.
“Sa susunod babawi ako sa iyo,” wika ko habang naglalakad kami at kita ko naman ang knaiyang pagtango at tila malalim ang kaniyang iniisip.
Nang malapit na kami kung saan nakapaskil ang salitang Snack Bar ay may naligsan ang aking mga mata na siyang ikinakabog ng husto ng aking dibdib. Hindi ako dapat magkamali dahilan upang magtigil ako.
