CHAPTER THIRTY THREE

1100 Words

VICTORIA Malaki ang premyo na ‘di ko kailanman aakalain na ganoon kalaki. Makakabili na ako mismo ng sarili kong cellphone. Masaya ang kagrupo ko gyaun na rin ako dahil sa nanalo kami. Pagkatapos ng anunsiyo ay nagsimula ng inempake ang mga dekorasyon dahil ibang paligsahan na naman ang gugunitain. Hindi na rin kami nag-celebrate at baka sa susunod na araw na lang din daw dahil lahat sila ay tuwang-tuwa ay ibahagi ito sa kani-kanilang mga magulang at para na rin makapagpahinga ng maaga. Nag kaniya-kaniya na kami ng alis at hindi ko alam kung bakit mabibigat ang mga yapak ng aking mga paa na kung sa tutuusin ay dapat masaya ako sa aking napanalonan. Siguro ay ganito talaga ang first step na dapat kung harapin sa proseso na makalimutan siya kaya kailangan ko lang itong tanggapin at unti-u

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD