"เฮียลาพักร้อนไปเที่ยวหรือไปโรงพยาบาลคะ"หรรษาเอ่ย
"ครับ?"
"ก็เฮียนั่งยิ้มคนเดียว น้ำจะท่วมครั้งใหญ่แล้วค่ะพ่อ"หรรษาเอ่ย
"ผมแปลกอะไรครับพ่อ"
"มึงยิ้มไง ปกติมึงไม่เคยยิ้ม ผีเข้าหรือไง หรือมีความสุขมากจะได้หยุดงาน"ดินแดนเอ่ย
"ผมก็แค่อารมณ์ดีเฉยๆครับ วันนี้ผมจะได้หยุดทำงานไปพักผ่อนในรอบหลายปีนี่ครับ"กะตัญเอ่ย เขาเองก็ทำงานตลอดในช่วงหลายปีนี้ เพื่อทำให้โครงข่ายธุรกิจแข็งแกร่งขึ้น เขาต้องมาแทนดินแดนผู้เป็นพ่อ ที่ทำเรื่องต่างๆมาได้อย่างดี เขาในฐานะลูกชายคนโต ต้องทำให้ได้เหมือนกับผู้เป็นพ่อหรือมากกว่า
"เอแคล ไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอ แบบนี้พี่ไม่มีคนไปซื้อของเป้นเพื่อนเลย"หรรษาเอ่ย
"ค่ะคุณหนู"
"ใกล้เปิดเทอมแล้วซินะเอแคล ไปเที่ยวผ่อนคลายบ้างก็ดีนะ"ดินแดนเอ่ย
"ค่ะคุณท่าน"
"ไปพร้อมเฮียเลย ไปเที่ยวด้วยกันหรือเปล่าเนี้ย"หรรษาเอ่ย
"พรวด!!!แค่กๆๆๆ" กะตัญสำลักน้ำเต็มที่ทันทีที่ผู้เป็นน้องสาวเอ่ยจบ
