"ค่ะคุณหนู"
"จะไปไหนกัน?" เสียงกะตัญที่กำลังจะเดินออกไปกลับชะงักแล้วหันกลับมาถาม
"เรื่องของผู้หญิงค่ะ เฮียเป็นผู้ชายไม่เกี่ยว"หรรษาเอ่ย
"หื้ม??"
"แยกย้ายๆเดี๋ยวเจอกันนะแคล"
หรรษาเดินออกไป ทำเอาเอแคลต้องค่อยๆเดินตามยายของเธอออกไปไม่กล้าสบตากะตัญแม้แต่น้อย เขาจะบ่นเธอมั้ยนะ แต่แล้วเมื่อแต่งตัวเสร็จ เอแคลก็ถูกกะตัญตามไปที่บ้านปีกขวาก่อนที่เธอจะไปหาหรรษา
"แต่งตัวน่ารักดี"กะตัญเอ่ยชมขึ้น
"มีอะไรกับแคลหรือเปล่าคะ คุณหนูรอแคลนานแล้วค่ะ"
"อยากซื้ออะไรก็ซื้อมา" กะตัญเอ่ยพรางยื่นบัตรเครดิตของตัวเองให้
"ไม่ได้ค่ะ ขืนแคลเอาบัตรคุณกะตัญไปใช้ คุณหนูก็รู้ซิคะ"
"เออจริงด้วย ทำไมลำบากแบบนี้วะเนี้ย"
พูดจบกะตัญก็ยกมือถือกดยุกยิกๆไม่นาน เสียงเตือนเงินเข้าเครื่องของเอแคลก็ดังขึ้น มีเงินกว่าหนึ่งแสนบาทโอนเข้ามาก่อนที่เอแคลจะพูดแต่ไม่ทันกลับถูกกะตัญพูดสวนเสียก่อน
"เอาไปซื้อของ จะเปิดเทอมแล้วนี่ ต้องใ
