My Twisted Love Affair

Chapter 11: Wheel

LIANA JEAN JADAONE - MADRIAGA 

MABILIS na lumipas ang tatlong buwan, ang daming nangyari, ang daming naiwanang bukas na paksa dahil sa kagustuhan ng panibagong panimula. We've been busy with own lives. Mom and Dad became more busy with the expansion of our restaurants. Nagbukas na rin sila ng grocery and they are currently working on the third branch of it. Within those three months ay di kami gaano nagkita. Inaamin ko malungkot pero kailangan kong iwasan si kuya para makalimutan ko ang nararamdaman ko sa kanya. I Need to focus on Terrence na ginagawa ang lahat para sa akin at sa sarili ko na rin.

Kailangan ko ng maghanap ng trabaho para malibang ko naman ang sarili ko at makalimutan ang nararamdaman ko kay Kuya.  "Matagal pa ba yan?" Naiinip na tanong sa akin ni Terrence habang nagluluto ako ng pancakes. He requested something sweet and fluffy so I decided to cook for him. Minsan lang naman ako maglambing sa kaniya kaya ginagalingan ko na.

 'Ikaw kaya magluto nito. Huwag kang atat at  saglit na lang to.." sabi ko sa kanya.

Lumapit sya sa akin at saka yumakap ng mahigpit.  "Alam mo bang gusto ko yung ganito?" sabi nya sa akin.

"Gusto mong inaalila ako?" I asked him.

Tumawa lang sya ng mahina at saka sinubsob ang mukha niya sa leeg ko. He gave it a sweet kiss on my neck, dahilan para makiliti ako. "Hindi, yung nasa sa akin ang attensyon mo." sagot naman nya sa akin. I flipped the pancake on the other side at saka ko s'ya hinarap.

I kissed him, "Lagi naman nasa sayo ang attensyon ko," sabi ko  sa kaniya at muli akong humarap sa Pan to plate the pancakes. I placed some butter on top and pour some honey on it. Kumuha na rin ako ng tinidor at para masubuan sya kahit papaano. Sinubo naman niya ang sinubo ko sa kaniya, he even chewed deliciously in front of me.

 "Tinawagan ka na ba ni Mr. Perez ha?" Pagpapalit n'ya ng topic sa akin. Mr. Perez is the HR manager that interviewed me last week. Naipasa ko naman ang interview kaya maari na akong magsimula. I will be working on one of our supplier's company. Gusto ko kasing maging pamilyar sa work ni Mom and Dad kaya naman kumuha ako ng trabaho na tutulong sa akin para maging pamilyar sa business namin. Good friend ng parents ko ang owner ng company, and the boss is my brother's barkada too.

I feel like I'll be at home there, at baka...

Baka makita ko rin si kuya doon kung palarin.

Tumango ako sa kaniya. "Pwede na daw akong magsimula sa lunes. Ikaw kumusta ang work mo?" I asked him. Mas naunang nakahanap ng trabaho si Terrence kesa sa akin kaya mas mauuna siyang manlibre pagdating ng unang sahod niya.

"Maayos naman ang simula kaso lang para naman akong boy doon. Utos ng utos 'yung mga seniors ko. " pagkwento niya sa akin.

 "Pagtatyagaan mo muna sila. Soon ikaw naman ang pwedeng mang-utos." I said while chuckling. Sa ngayon bell boy ka muna." Natatawa kong giit sa kaniya.

"Sayo lang ako pwedeng magpa-alipin at 'di sa iba." He murmured. 

 "Ah, nakalimutan ko pala sabihin sa'yo.  Bumalik ka daw kay Daddy para sa check up mo, are you still dreaming?" He asked me.

Sumubo ako ng pancake. "Oo, hindi ko nga alam kung bakit e. E ang tagal naman na nung huli akong managinip." sabi ko sa kanya. I don't know why but I started seeing things even since Kuya Seb arrived. I have been always on medications because of my hallucinations and panic attacks that I don't why I have.

 "We'll ask dad about it." sabi nya sa akin at saka s'ya tumayo para kumuha ng tubig. Agad ko naman syang yinakap patalikod making him chuckle."Magaling na ako, Terrence. I don't think I still need to go to your Dad for check ups and stuffs." sabi ko sa kanya.

"Hindi ka pa magaling, Liana. If things keep on bothering you like this. You won't be able to live normally like what we want too. Gusto ko maging masaya ka, I don't want you to remember anything bad, okay?" sabi nya sa akin at saka n'ya ako hinarap to kiss my head. 

"I don't even know what's wrong with me. Terrence, sobrang sama ba ng nangyari sa akin kaya ayaw n'yo ikwento sa akin nila Mom?" sabi ko sa kanya, he looked at me. Nag-iba ang expression ng kaniyang mukha. Whenever I ask them about my memories or the image that keeps on coming onto my mind. They are always silent about it. "I think I'll be able to handle since it's almost 4 years. Hindi naman na siguro big deal 'yon." Paliwanag ko sa kanya.

Gustong gusto ko malaman kung ano ba ang tinatago nila sa akin. Gusto ko malaman kung bakit tila ba isa 'yong malaking kasalanan na dapat na lang itago sa kaibuturan ng isip ko.

 "Mas mabuti na kapag 'di mo alam, Liana. It's a lot more better." Sabi n'ya sa akin at saka sya bumalik sa upuan. Kumain kami muli ng matapos syang kumain, naghanda na sya para bumalik sa opsina na.

 "I'm going to leave, okay? Text me later ha?" sabi nya sa akin.

Tumango na lang ako sa kanya. "Ingat ka at magpakabait ka sa boss mo. Be the best boy sa office!"pabiro kong giit habang inaayos ko ang kaniyang polo.

 He kissed my head "I love you, Liana." sabi nya sa akin.

Hindi ako nakasagot sa kanya. I hugged him instead, I can't even say those words without thinking about kuya Sebastian.

***

LUMIPAS ang ilang araw at nagsimula na rin ako sa trabaho ko. Nakuha ako bilang isang Administrative Assistant sa isang kumpanya dito sa Makati. Kumpanya ng aming supplier. Madali lang naman ang trabaho ko kasi 'di choosy ang boss ko. She is a wise woman,  a young career woman whose success is a lot for her age. She's just on her 30's but she's booming. Her company is one of the most in demand suppliers of kitchenwares in the restaurant business world.

 'Liana, pakidala to sa marketing and help Jena with the files and her reports. Pang grade 5 na naman ang report n'ya and I saw your draft nung pinagawa ka ng report ng HR, you we're amazing. I need to present the report to the board meeting later," sabi nya sa akin.

 Napangiti na lang ako sa kanya. "Sige po ma'am" sabi ko sa kanya.

"And one more thing, pag dumating yung kameeting ko ng 4PM papasukin mo na lang siya. Tell him to wait for me," sabi nya sa akin.

 "Ka-meeting ma'am, ano po ang name ng ka-meeting ninyo?  Wala naman po kasi sa schedule n'yo na mayro'n kayong meeting kayo e." I asked her.

My friends are forcing me to break protocols and follow nepotism towards them." She chuckled. "His name is Sebastian Madriaga." She said while signing some files. 

 "Teka, parehas kayo ng apelyido. Magkamag-anak ba kayo no'n?" She asked me. Nakagat ko ang labi ko, it's been months since we last saw each other. My heart almost pumped out of my chest. I'm anticipating for him and at the same time, I don't want to see him.

Manghihina na naman ako.

 'Sebastian is my step brother, Ma'am..." sabi ko sa kanya. "OMG, hindi sinabi sa akin ng HR 'to. Teka, wait sinabi ata sa akin? OMG, I can't remember. I'm sorry, wait teka magpapakabait na ako sa harap mo. Gusto mo ba ako na gumawa ng ibang trabaho mo?" Giit niya sa akin, mahina akong natawa. She is a busy woman, and she tends to forget things not related to work kaya halos ng bagay e ako ang nagri-remind sa kanya.

"Bakit hindi mo sinabi 'to sa akin nung first day mo? Pag nalaman ni Sebastian na pati personal stuffs ko pinapa-manage ko sa'yo e sasapakin ako no'n. Walang sinasanto 'yon." Giit niya at tila ba stress na stress talaga siya.

 "I want to get this job because of my abilities, Ma'am. And I also want to be familiar in the world of restaurants and fine dining." I said. My lips have gone dry, 'di ko magawa ang ngumiti ng maayos ng dahil sa kaba.

She sighed at me, "Oh my God!I remember something, I should've given you a better salary." She whispered, I chuckled and she also did. "Tataasan kita sa regularization mo. Huwag mo lang isumbong sa kuya mo na minimum ka muna." Halos nagpa-panic siya at nakakatawa siya tingnan. "Well, kailangan ko ulit mag-practice ng nepotism." She said while laughing.

Binaba niya ang pen niya at kinuha  ang bag n'ya sa may rack at saka sya pumasok sa Elevator. Naupo ulit ako and just sighed. I can't just avoid my brother, and it seems like I really don't want to avoid him. I'm secretly manifesting my love and passion for him. Hindi na ako tatanggi.

 Matapos ang matagal na pagta-type sa computer at paggawa ng ibang trabaho ay napatingin ako sa aking relos. Ito pa ang binigay ni kuya sa akin, mahina akong napangiti at napahawak sa labi ko. Naalala ko ang halik na pinagsaluan namin. The way how he went over me as he showered me with his kisses.

I remember the intensity that we felt. We don't want to stop but we have too. Our conscience is making us stop but my heart doesn't want too. "Good afternoon! Can I talk to--" natigil ang nagsasalita ng tumingin ako sa kaniya. My smile faded, naibaba ko ang daliri ko at nakagat ang labi ko.

"Kuya Seb..." I whispered his name. "Liana, nagtatrabaho ka ba dito? Why are you here?" He asked me. He is in his simple white polo and black pants. His hair is dyed in dirty blonde, but it looked good on his. I stared at him in awe, 'di nababawasan ang pagiging magandang lalaki ni kuya. He looks like he is an A-class actor. 

Tumango ako sa kanya bilang sagot. "Magandang hapon ang sabi ni Ms. Heraldo ay bpapasukin na lang daw kita sa opsina niya. Sumunod ka sa akin," sabi ko sa kanya at umalis ako ng table ko pumunta ako sa pintuan ng opsina ni Ms. Heraldo.

 "Just wait for her here, Mr. Madriaga." sabi ko sa kanya at lumakad naman s'ya papasok ng opsina. I smiled at him at saka ako tumalikod. Napabuntong hininga ako, my heart is beating as if it's going to loose it's life. I was about to walk out of the room when he grabbed my hand. Pulling me close to him, making me breathless.

 "Liana, are you avoiding me?" He asked me. Napatingin ako sa kaniya, we are near each other. Nakakalakas ng t***k ng puso at alam kong nadidinig niya ang t***k ng puso ko.

Umiling ako sa kanya bilang sagot. "Hindi naman kuya. Busy na kasi ako sa job hunting nitong mga nakaraang buwan."

"Hindi ka lumalabas ng kwarto sa t'wing dumadalaw ako, Liana." He said.

"Kasi pagod lang ako." I responded.

"Are you sure about that reason? Kasi kung iniisip mo yung confession mo sa ak--"

"Hindi ko na iniisip 'yon. I already realized that the confession was a mistake." pagpupumilit ko sa kanya. He smiled at me, bumait na talaga s'ya ng tuluyan mula ng magkabalikan sila ni Nicole. Masaya ako na unti- unti nng bumubuti ang relasyon namin.  It was just Nicole's role in his life that was taunting me. 

"Don't say that..." he breathed out.

"Seb! Nandito ka na pala!" Nagkalayo kami ni kuya when Ms. Heraldo entered the room. She went to him and gave him a hug and they started catching up. Umalis na ako ng office at bumalik sa aking table. 

***

ANG TAGAL natapos ng pag-uusap ni Ms. Heraldo at ni Kuya Seb. They are catching up for almost two hours, inabutan na nga sila ng uwian e. As I was about to pack up my things after dismissing myself 10 minutes late ay nakita ko si kuya. "Gusto mong sumabay sa akin?" He asked me.

Napatingin ako sa kaniya. "Hindi na kuya baka nakakaabala ako." 

"Hindi ka nakakaabala sa akin at saka gusto kong mag-usap pa tayo." Sabi niya muli sa akin. Tumingin ako sa kaniya, "Wala naman na tayong dapat pag-usapan pa."

"No we still have something to talk about. At saka umuulan ngayon, I want to take you home para masigurado kong ligtas ka. And I don't want to ride the taxi alone. My car's in the shop so I rather have company with me when I get home." Giit niya sa akin. Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil doon, parang kiniliti ang tiyan ko dahil sa saya.

 Ang sunod ko na lang na namalayan ay ang pagsugod namin sa ulan papunta sa waiting shed. It was memorable for me, he is holding me while we use his coat as our umbrella. Hiniling ko na sana may timestop ng mga oras na 'yon, I want to time to stop for us. "Are you okay?' he asked me at saka niya tinanggal ang coat niya. He handed me his hanky para ipangpunas ko sa basa kong balikat.

"Oo kuya, okay lang naman ako." Giit ko sa kaniya. "Mag-abang na tayo ng taxi dito." Soon after the taxi arrived at sumakay kami doon. As the car is driving us away ay tumunog ang phone ko. "Sasagutin ko lang ito. Si Terrence kasi tumatawag," Sabi ko sa kanya. Tumango siya sa akin, "Oh.. bakit ka napatawag?" I asked him.

 "Umuulan kasi ngayonkaya nag-aalala ako sa'yo. Gusto mo ba sunduin kita?" He asked me. 'No need.. I can manage di naman ganon kalakas" sabi ko sa kanya.Di namin naiwasan ang mabasa "Matapos ang work ko pupunta ako sa place mo, may dala akong food, let's have a simple night with some movies." sabi nya sa akin. 

"Ikaw ang bahala, I'll be home soon. Magluluto na lang ng pangdagdag pagkain." sagot ko sa kanya at binaba ko ang mobile phone ko. Nakita ko si Kuya na nakatingin sa langit parang pinagmamasdan ang ulan. 

"You can't keep on hating rain, Liana. Ulan lang yan di ka papatayin nyan pwera na lang kung mababasa ka at di magbibihis agad baka mamatay ka sa sakit." sabi nya sa akin Tumingin ako sa ulan.

 "Naalala ko umuulan noon. Birthday mo..." sabi ko sa kanya. Tumingin ako kay Kuya and he was looking at me intently. 'I kept on asking Mom regarding what happened to you but she won't say to me. Ano bang nangyari noon at iniiwasan n'yo itong pag-usapan?" He asked me.

"I don't know what happened. Ang alam ko lang ay naghihintay ako... Hinihintay kita.a" sagot ko sa kanya, he held my hand tight. Tumibok ng malakas ang puso ko, this is wrong. This skinship between us is wrong on many levels.

 "Ae you waiting because you love me?" He asked me.  "I am waiting kasi naniniwala ako sayo, I'm waiting kasi alam kong dadating ka. I am waiting because I love you. I loved you from the start." sagot ko sa kanya.

"Ma'am nandito na po tayo." We stopped in front of a restaurant. 

"Sige po manong... ito ang bayad. Salamat!" Inabot ni kuya ang bayad at saka kami lumabas ng sasakyan. His hand never left mine at 'di ako nagrereklamo sa ganoon. I love the way how his hand warms up my palm. Humarurot ang sasakyan paalis at nagkatingnan kaming dalawa. Umuulan pa rin at imbes na sumiling kaming dalawa ay nagtitigan kami sa gitna ng daan.

"At alam kong impossible naman na mahalin mo ako. Because  I am your princess but she is your queen, I am your sister and you are my brother. Parehas tayong nasa relationship at alam kong mali ang nararamdaman ko sa'yo." sabi ko sa kanya, binitawan ko na ang kamay n'ya. "Kuya, mauuna na lang ako umuwi total patila na ang ulan." sabi ko sa kanya at saka ako tumalikod upang umalis.

But I was stopped by his strong arms. He was hugging me right now, a back hug. Nanlaki ang mga mata ko at napalunok ako ng wala sa oras. Bakit? Kasi iba ang nararamdaman ko sa yakap nya kasi sa init ng yakap n'ya ay ang lamig ng patak na ulan na tumutulo sa aming dalawa. Napapikit ako at dinamdam ang yakap niya sa akin.

 "Ku - Kuya.. bakit?" I asked him. Ang higpit ng yakap nya sa akin.

Pinaharap n'ya ako dahan - dahan sa kaniya. His eyes pierced me when it met mine. He was burning with something that I don't know.

"Hindi ko alam..." sabi nya sa akin. Hinawakan nya ang mukha ko at marahang hinaplos ang aking pisngi. "Nagsimula ito nung sinabi mong mahal mo ako. Kaya nga hindi ko alam kung tama ba 'to o mali. Para sa'yo, Liana, tama ba 'to o mali?" tanong niya sa akin.

Hindi ko alam ang isasagot ko sa kaniya. "Ano ba yung sinasabi mo, kuya?" I asked him.

Sobrang basa na kaming dalawa, bakit ba ang hilig ng ulan sa amin "Paano kung ganon din ang nararamdaman ko sayo, what will you do Liana?" He asked me 

"Mahal mo rin ba ako ha?" I asked him parang bumibilis ang t***k ng puso ko sa mga tanong ko sa kanya. Natatakot ako na masaktan, natatakot ako sa katotohanan na umaasa lang pala ako.

'Sagutin mo muna ako. What will you do  kung mahal din kita?" He asked me.

'Kuya, ayokong sumagot kasi alam kong masasaktan ako. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba kasi gusto ng puso ko o tatanggi ako kasi alam kong mali," sabi ko sa kanya. Kumakawala ako sa pagkakayakap n'ya sa akin pero parang may handcuffs ang mga titig n'ya masyadong nakakalula. He was binding me on his stares.

"Hindi ko alam kung mahal din kita o sadyang nababaliw lang ako. But I am happy to be with you like this. Noong nasa gubat tayo, I also don't want to come back. I just want us to be frozen at that time. I just want to be with you even tho it's wrong..." sabi nya sa akin at mas hinaplos nya ang mukha ko. Tumunog ang cellphone ko but I am too locked up in his attention right now. 

Unti unti na lang na naglapit ang mukha naming dalawa, parang yung eksena sa mga pelikula pero ito realistic, this one is a lot more romantic and dangerous. 

And then our lips met again.

We are kissing each other right now, we are fulfilling each other's lips at masaya ako doon. Kasi pakiramdam ko 'di nababalewala ang nararamdaman ko sa kanya pero napapaisip ako paano pagkatapos ng halik na ito. Babalik na naman ba kaming dalawa sa dati?

Nilagay nya ang kamay n'ya sa beywang ko and grabbed me near him. We just kept on kissing until our tounges find it's way to respond nang parehas na kaming di makahinga tumigil kaming dalawa. He kissed me on my head. Kasabay no'n ay ang paghinto ng ulan at muling pagtunog ng cellphone ko.

"Dapat ba kitang iwasan Liana ha? You are making me confuse right now." sabi nya sa akin at muli nyang hinawakan ang mukha ko. 

"Saan ka ba mas masaya ha? Ang iwasan ako o ang ipagpatuloy ang pagkalito mo?" I asked him.

"What if I chose the second one, are you willing to suffer the consequences if I realized my stupidity?" He asked me. "I can't promise you anything but I can't keep on living like this. I need to be with you, Liana. I just want you so badly.

 "I don't know  but I can seize the moment  with you," sagot ko sa kanya at muli ko syang hinalikan sa labi nya. He smiled at me, "I think I need to bring you home." sabi nya sa akin dahil parehas kaming dalawang basa, muli nyang hinawakan ang kamay ko. "We're gonna get sick." He whispered.

 "Ku - kuya..." tawag ko sa kanya.

Di nya ako tiningnan at muli siyang nagpara  ng taxi. Parehas kaming tahimik sa daan, alam mo yung parehas na awkward ang sitwasyon matapos naming mag-usap tanging ang mga kamay lang nya na nakahawak sa akin ang nagpapahiwatig na totoo ang mga nangyari.

 Nahatid na n'ya ako sa bahay, he gave me a sweet kiss before leaving me in front of the gate. Hindi na s'ya dumaan sa loob. Nakangiti akong pumasok sa loob sa bahay at saka nag-shower.  

May pag-asa ba kaya? Tama ba na maging masaya ako sa pagkakatong ito.