เช้าวันอาทิตย์ จางซูเจินตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่แล้วพาเยี่ยซิ่วอิงไปเข้าห้องน้ำก่อนจะพาเด็กน้อยกลับมานอนต่อกับบิดาที่ยังคงนอนหลับอยู่
วันนี้วันหยุดเธออยากให้สองพ่อลูกนอนตื่นสายหน่อยจึงไม่อยากรบกวนพวกเขา
หญิงสาวตรงเข้าไปในห้องครัวแล้วไม่พบแม้แต่เงาของเยี่ยหง จึงคิดว่าอีกฝ่ายคงยังไม่เตรียมอาหารเพราะวันนี้เป็นวันหยุด
พอเธอจะเตรียมอาหารเช้าด้วยตนเองตามที่อีกฝ่ายเคยสอนก็พบว่าข้าวถูกหุงเอาไว้แล้ว และกับข้าวก็อยู่ในหม้อและกระทะแล้วปิดฝาครอบเอาไว้ แต่ไร้ซึ่งเงาของคนที่ลงมือทำ
จางซูเจินไม่ได้สนใจ เธอเดินไปที่หน้าบ้านเพื่อจะออกไปสูดอากาศที่สดชื่นในยามเช้า
หญิงสาวเดินไปมองที่พื้นที่เล็กๆ ที่รกร้างนั้นอย่างพิจารณา พลันคิ้วโก่งก็ยกขึ้นสูงเมื่อได้ยินเสียงเล็ดลอดมาจากบ้านสกุลเฉินที่อยู่ใกล้ๆ
โชคดีที่พื้นที่บ้านออกแบบให้ใช้รั้วข้างบ้านร่วมกัน ตัวบ้านห่างจากรั้วไม่มากนัก อีกทั้งหน้าต่างที่เปิดอ้าเอาไว้
