26
ทิพย์ธาราเดินลงมาจากชั้นบนในเวลาบ่ายคล้อย หญิงสาวไม่เคยนอนตื่นสายเลยสักวันนับตั้งแต่เธอมีหน้าที่ดูแลน้องทั้งสอง หากแต่วันนี้ต่างจากวันก่อนมากนัก อาจเป็นเพราะความอ่อนเพลียจากบทรักของอเล็สซานโดร ที่มอบให้เธอทั้งคืน เมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอตื่นสาย ใบหน้านวลเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทันที เมื่อมาถึงชั้นล่างสายตาของเธอสอดส่ายหาร่างของน้องๆ ทั้งสอง ตามประสาพี่ที่รักน้อง
“คุณอาเธอร์เห็นรอซซี่กับวิหรือเปล่าคะ” ทิพย์ธาราเดินหาทั่วบ้านแล้วแต่ไม่เจอ จึงเอ่ยถามพ่อบ้านใหญ่ที่ยืนคุมแม่บ้านสามคน ทำความสะอาดห้องด้านล่างอยู่
“คุณรอซซี่ไปโรงเรียนครับ ส่วนคุณหนูวินอนหลับอยู่ที่ห้องนั่งเล่นครับ” พ่อบ้านใหญ่พูดพร้อมรอยยิ้ม ทิพย์ธาราจึงโล่งใจเมื่อน้องทั้งสอง ไม่ได้ก่อความเดือดร้อนรำคาญใจให้กับคนที่นี่
“ทาร่าจะออกไปข้างนอกนะคะ อาจจะกลับมืดหน่อย ฝากน้องๆ ด้วยนะคะ” หญิงสาวพูดอย่างเกรงใจ หากแต่สีหน้าของอาเธ
