25
“เจ็บไหม” เขาถามเสียงนุ่ม จูบเธอที่ริมฝีปากอีกครั้งอย่างเนิ่นนาน เกี่ยวรัดปลายลิ้นนุ่มเพื่อให้เธอผ่อนคลาย มือแกร่งจับเรียวขาของเธอให้กว้างออกอีก เพื่อรับตัวตนที่ขยายใหญ่ตามร่างกายที่สมบูรณ์สมเป็นชายชาตรีของเขา และดันตัวตนของเขาเข้าไปจนสุดตอนที่เธอเผลอ เสียงกรีดร้องของทิพย์ธาราดังออกมาจากลำคอ แต่ไม่สามารถหลุดออกมาจากเรียวปากของเธอได้ เพราะเขากลืนกินเสียงนั้นเข้าไปลำคอของเขาแทน ในขณะที่มือบางจิกที่บ่าของเขาไว้แน่น จนมีเลือดไหลออกมา
“มันไม่เจ็บแล้ว ต่อไปนี้จะมีแต่ความสุขเชื่อฉันแม่ลูกแมวน้อย” เขาพูดปลอบประโลม ขยับร่างกายเบาๆ เหมือนให้เธอปรับสภาพร่างกายให้เข้าที่ ก่อนจะเพิ่มแรงขับเคลื่อนทีละนิดๆ
“คุณซานโดร” เสียงครางกระเส่าไม่เป็นศัพท์ เอ่ยชื่อชายหนุ่มไม่ขาดปาก เมื่อร่างหนาเริ่มรุกเร้ามากขึ้นเรื่อยๆ ฝ่าความคับแน่นที่กระชากใจเขาทุกครั้งที่ออกแรงขับเคลื่อน มือแกร่งกอบกุมทรวงเต็มกำมือออกแรง
