ตอนที่ 10

2002 Words

เขาสั่งอาหารกินเล่นมาให้แอมกินแล้วก็ไวน์แดงให้ดื่มไปพลางๆเพราะไม่อยากจะให้เมาจนเกินไป ส่วนเขาก็ดื่มเหล้าแทน คือมันไม่ค่อยได้อารมณ์เท่าไรถ้าดื่มไวน์ในผับแบบนี้ทั้งที่เพื่อนยกเหล้าเหมือนน้ำเปล่า “มึงอดทนได้ไงว่ะหุ่นเซ็กซี่ขนาดนี้?” เจราลถามแล้วแอบมองเมียเพื่อนที่ดูคุณหนูลูกผู้ดีสุดๆ “มึงไปหามาจากไหนว่ะ? โคตรเด็ด!” ลีโอพูดบ้าง ไอ้แฝดนรกมาพอดีและรู้สึกมันเอาเด็กมาด้วย ไอ้เหี้ยหื่นกันทั้งพี่ทั้งน้อง เขาก็จะไม่ว่าอะไรเลยถ้ามันไม่มองแอมแบบนี้ “มองเมียกูทำเหี้ยอะไร?” “สัตว์! แค่นี้หวงเหรอว่ะ?” ยั่วโมโหนิดหน่อยก็ไม่ได้ “ไอ้เนทมึงอย่ายั่วมันดิว่ะ!” “ไอ้เนทไอ้นัทมึงสองตัวนั้นแหละเงียบเลย!” สุดท้ายเควินต้องมันด่าให้พวกเวรนี้มันหยุดกวนโมโหเพื่อน และเขาไม่ได้กลัวว่ามันจะตีกัน แต่ไม่อยากให้ที่นี่พังเพราะพึ่งจะซ่อนเสร็จ ไทก้าคุยกับเพื่อนไปเรื่อยๆเพราะนานๆถี่จะได้เจอกันครบทุกคนแบบนี้ แถมคืนนี้ยังพกเมียมาทุกคนโดยที่ไม่ได้นัดกัน ยกเว้นไอ้แฝดนรกนะ เพราะมันไม่มีเมียมีแต่เด็ก “ไทก้าเมียมึงหลับว่ะ” “เออ งั้นกูกลับก่อนนะ!” เขายกแก้วสุดท้ายมาดื่มก่อนจะอุ้มแอมออกไปทางด้านหลังผับเพราะคนน้อยกว่ามากแต่ว่า… “มึงลักหลับเลยเชี้ยไทก้า!!” ไอ้เจราลแนะนำอีกแล้ว เพราะในเวลานี้แหละเป็นโอกาสที่ดีมาก แล้วคนอย่างไทก้ามันมีประสบการณ์มากพอจะบิ้วอารมณ์เมียที่เมาให้คล้อยตาม “ไอ้เหี้ย!” “ถ้าคืนนี้มันไม่ได้พรุ่งนี้กูเลี้ยงเหล้า!” ยังไงคืนนี้ก็เป็นโอกาสอันที่สุด ดังนั้นคนฉลาดแบบไทก้ามันไม่มีทางปล่อยผ่าน “เออ! มึงเตรียมเสียตังเลยไอ้สัตว์ ไอ้ไทก้าแม่งไม่ทำแน่” เควินพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆแล้วมั่นใจว่ามันไม่ทำแน่นอน “กูหนุนหลังไอ้เหี้ยเจราลเว้ย!!” ยังไงคืนนี้เพื่อนต้องได้เมีย เขาอดจะด่ามันไม่ได้เลยจริง พวกเพื่อนเหี้ยนี่แหละตัวยุยงชั้นดีเลย คนยิ่งพยายามระงับความอยากอยู่ นี่แอมจะรู้บ้างไหมว่าตอนนี้มันหิวโหยขนาดไหนแล้ว จะแอบไปเอากับเด็กคนอื่นก็ไม่ได้เพราะขืนเมียรู้บ้านแตกแน่นอน แล้วยิ่งช่วงนี้ไอ้แอลมันก็ยุเมียให้เลิกกับเขาด้วย ไม่มีทางที่เขาจะทำเธอเสียใจด้วยการมีคนอื่น เขาน่ะรักเธอมากเกินไป “พี่ไทก้า พรุ่งนี้ไปส่งขึ้นเครื่องด้วยนะ” “แล้วทำไมไม่บอกพี่แต่แรก พรุ่งนี้พี่มีงานนะ” “อ้าวเหรอ! งั้นเดี๋ยวให้แอลมารับก็ได้” เขาอยากให้อ้อนบ้างไม่ใช่ให้นึกถึงพี่ชายแบบนี้ ยังไงก็จะไปส่งขึ้นเครื่องอยู่แล้ว “ไปอาบน้ำนะ” เขามองตามด้วยความเป็นห่วง ก็เมียเล่นเดินเซขนาดนั้น แต่จะไปช่วยอาบก็ไม่ได้หรอกเดี๋ยวโกรธกันอีก หรือไม่ก็ไม่กล้าเข้าใกล้เขาเหมือนวันนั้น แอมนอนแช่ตัวในอ่างน้ำอุ่นให้สบายตัวขึ้น จริงอยู่ที่เธอมึนอยู่มากแต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไรเลยสักหน่อย เธอรู้นะว่าพี่ไทก้าต้องการอะไรถึงเขาจะไม่พูดออกมาตรงๆ เธอกลัวว่าจะเจ็บ กลัวว่าเขาจะเห็นส่วนนั้นที่น่าเกลียดของเธอ แล้วยิ่งเปิดตัวคืนนี้ก็พอจะรู้ว่าเพื่อนของพี่ไทก้ารู้ความสัมพันธ์ของเราดี “ฉันขอโทษนะที่ยังกลัว” เธอพรึมพร่ำเบาๆ มือก็ถูตัวไปด้วยเพราะฟองหอมๆแบบนี้ช่วยให้ผ่อนคลายมาก ผ่านไปราวยี่สิบนาทีเธอเดินออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำที่ใหญ่มาก ปรกติเธอจะเอาชุดไว้เปลี่ยนข้างในด้วย แต่คืนนี้เธออยากลองดูว่าตัวเองจะกล้าพอไหมที่จะเข้าสู่ความสัมพันธ์ลึกซึ้ง “อย่ายั่วพี่แบบนี้สิ!” แอมเดินออกมาแบบนี้มันเหมือนว่าจะปลุกความหื่นกระหายในตัวเขาเพิ่มขึ้นอีก “เปล่านี่คะ” เธอเดินไปทั้งชุดนั้นแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มแอบตีเนียนว่าเล่นโทรศัพท์ทั้งที่ใจเต้นแรงมาก ฟอด… “อย่าเล่นแบบนี้รู้ไหมแอม” เขาหอมแก้มเธอหนักๆพยายามหักห้ามใจ ไม่รู้ว่าไปกินอะไรมาถึงใจกล้าขนาดนี้ทั้งที่ปรกติเธอขี้กลัวจะตายไป “แอมไม่ได้เล่นนะ อีกเดี๋ยวก็ไปแต่งตัวมานอนแล้วค่ะ” เธอยังคงนิ่งเล่นโทรศัพท์ต่อไปทั้งที่ในใจมันกลัวไปหมดแล้ว มือของพี่ไทก้าที่ลูบขาวนไปมามันรู้สึกแปลกๆ เขาลูบขาเนียนอย่างเพลินมือรู้สึกตัวอีกทีก็ก้มลงไปจูบที่ขาอ่อนแล้ว สูดกลิ่นหอมละมุมจนไม่รู้จะหยุดตัวเองไหวรึเปล่า “ฮ่าๆๆจั๊กจี้นะไทก้า” ขนลุกไปหมดทั้งตัวเลย ยิ่งหนวดที่ถูไปกับผิวอีกมันยิ่งจั๊กจี้มากรู้ไหม “เฮ้อ...กำลังเพลินเลยนะแอม” “หนวดพี่ไทก้าขึ้นเร็วจัง” “นั่นสิ! มันขึ้นเร็วจนขี้เกียจจะโกนแล้วเนี่ย” “ดึกแล้ว แอมง่วงนอน” “งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะคนสวย ฝันดี” เธอถอนหายใจแบบว่ามันโล่งอกมากที่พี่ไทก้าไม่ทำอะไรมากกว่านั้น ต่อไปนี้จะไม่เล่นแบบนี้อีกเลย เพราะเสี่ยงมากเกินไปและเธอรู้ตัวได้เลยว่ายังไม่พร้อมสำหรับเรื่องอย่างว่า ทำไมการให้ในสิ่งที่พี่ไทก้าต้องการมันยากขนาดนี้นะ นอนกอดกันก็บ่อย อยู่ตามลำพังก็บ่อย อะไรทำให้เธอกลัวเขานะ ในขณะที่กำลังจะหลับที่นอนด้านข้างก็ยวบลงตามน้ำหลักที่มากกว่า ตัวเธอประคองให้นอนหันไปซบหน้าอกอุ่นเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของคนที่พึ่งจะอาบน้ำ เธอลืมตามองด้วยความงัวเงียเป็นอย่างมาก แล้วพี่ไทก้าก็จูบหน้าผากและหอมแก้ม “พี่ต้องคิดถึงเมียมากแน่ๆเลย” “ไม่ใช่เมียสักหน่อย” “นอนกอดทุกคนเรียกว่าไม่ใช่ได้ไงล่ะคนสวย นอนได้แล้วไม่ต้องฝืนคุยกับพี่หรอก ตาจะลืมไม่ขึ้นแล้วเนี่ย” “ฝันดีนะคะพี่ไทก้า” เช้าวันต่อมาเขาตื่นมาด้วยความรู้สึกไม่อยากลุกออกจากเตียงเลย แต่วันนี้ก็ต้องมาส่งเมียให้ไปเที่ยวกับพี่ชาย ตอนแรกเขาคิดว่าจะไม่ไปส่งแต่ว่าเมียไปตั้งหนึ่งอาทิตย์เลยนะ ตอนนี้ขอเห็นหน้า ขอกอดก่อนแล้วหอมหนักๆไปก็ยังดี นอนเหงาหนึ่งอาทิตย์ไปดิเมียไม่แคร์! เขากอดเมียแล้วผละออกเห็นทันว่าไอ้แอลมันแอบเบ้ปากใส่ จากนั้นส่งเธอไปขึ้นเครื่องแล้วก็ยืนมองดูจนเธอลับสายตาไป เกลียดความรู้สึกนี้ว่ะมันหน่วงแปลกๆคล้ายว่าโดนทิังเลย Tyga : เมื่อวานใครบอกจะเลี้ยงเหล้าว่ะ Jallal : มึงเงียบเลยไอ้สัตว์! Kevin : สมน้ำหน้า! กูบอกแล้วไม่ยอมเชื่อ Jallal : เออ! คืนนี้เจอกัน Leo : กูไม่ว่างนะเว้ย Jallal : มึงก็มัวแต่ตามเมียเป็นสัมภเวสีอยู่นั่นแหละ Leo : แล้วไงว่ะ? เขาไม่ได้อ่านต่อว่ามันด่าอะไรกันอีกเพราะดูเหมือนจะจบแค่นี้ คืนนี้ผมมีที่ไปแล้วจะได้ไม่เหงาตอนเมียไม่อยู่ แม่งแค่ชั่วโมงเดียวก็คิดถึงแล้วว่ะ รู้งี้น่าจะยกเลิกงานแล้วตามไปดีกว่า! ผมไปดูร้านแต่งรถหรูตามปรกตินั่นแหละ แต่ไม่ได้เข้าโชว์รูมเพราะน่าเบื่อแล้วก็ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรน่าสนใจ เมียไม่อยู่ด้วยแบบนี้ยิ่งโคตรน่าเบื่อเข้าไปใหญ่ เมื่อก่อนเขาใช้ชีวิตยังไงว่ะ! คืนแรกกำลังจะผ่านไปอย่างช้าๆ พวกเหี้ยนี่ก็ส่งเหล้ามาดีจังเลย มันส่งมาให้ดื่มไม่ให้หยุดพัก นี่มันคิดว่าเป็นน้ำผลไม้รึไงว่ะ แล้วยิ่งดื่มเข้าไปยิ่งคิดถึงเมียมากกว่าเดิมอีกหลายเท่า เขาน่ะคิดถึงทั้งเสียง ทั้งกลิ่น ทั้งอ้อมกอด คิดถึงทุกอย่างเลยก็ว่าได้ เขาทำได้เพียงแค่ดูรูปในโทรศัพท์ที่แอบถ่ายตอนแอมหลับ “มึงเป็นเหี้ยไงว่ะ กูเห็นดูแต่โทรศัพท์อยู่นั่นแหละ” ลีโอถามเพื่อนที่เงียบกว่าเดิมหลายเท่าเลย ตอนแรกเขาก็ว่าจะไม่มาแล้วแต่เห็นว่ามีคนเลี้ยงเหล้าเลยมาถึงที่นี่ก่อนใคร เขาไม่ได้เห็นแก่เหล้าฟรีเลยนะ ที่รีบก่อนใครเพราะเป็นห่วงเพื่อนจริงๆนะ “อ๋อ นี่เมียไปเที่ยวมึงเลยรอข้อความเหรอ?” เจราลถามไม่ดังมากแล้วใช้ทักษะตาสัปปะรดแอบมองโทรศัพท์เพื่อน “เออ! เมียมึงก็จะไปมิลานไม่ใช่เหรอ?” อันนี้แอมบอกมาเอง แล้วที่สำคัญไอ้เจราลมันไม่รู้ด้วยว่าเมียจะหนีเที่ยว “มั่วแล้วมึง!” “ลีน่าอยากให้เด็กมึงไปช่วยถ่ายแบบว่ะ” เควินบอก “ไม่ให้เว้ย! แค่นี้คนก็ชอบเยอะแล้วขืนไปถ่ายแบบกูไม่ต้องตามติดเมียทุกฝีก้าวเลยเหรอว่ะ?” แอมมีคนติดตามเยอะมากพอสมควรเลย มากกว่าเน็ตไอดอลบางคนด้วยซ้ำ คงเพราะไลฟ์สไตล์มุ้งมิ้งน่ารักเฉพาะตัวมั้งที่ดูนุ่มฟูน่าเอ็นดูเกินไป ขนาดเขายังไม่รอดเลยคนอื่นจะเหลืออะไร แอมแม่งโคตรน่ารัก Am : แอลพามากินขนมร้านดังในเมืองด้วย Tyga : พี่ก็พาไปกินได้ป่ะ? Am : เจ้านี้อร่อยมากนะ แอลจองให้ตั้งนานแหนะ Tyga : คืนนี้พี่อยู่ผับนะ Am : อย่าเหล่สาวไหนนะ! Tyga : ครับคนสวย เช้าแรกที่ไต้หวั่นเต็มไปด้วยความงัวเงียชนิดที่รู้สึกว่าในอนาคตอาจจะเป็นโรคเตียงดูดก็ได้ เธอชอบที่จะนอนหลับแบบเต็มอิ่มจากนั้นก็กินแล้วก็นอนต่อในวันที่ว่างแบบนี้ จนโดนทั้งพี่ไทก้าและแอลบ่นบ่อยๆในเรื่องนี้ เนื่องจากบางครั้งก็นอนหลับยาวหลายชั่วโมงและต่อให้หิวก็เลือกที่นอนมากกว่าหาอะไรกิน ความจริงฉันมาเที่ยวแค่ห้าวันแต่บอกพี่ไทก้าว่ามาหนึ่งอาทิตย์ เธอตั้งใจว่าจะกลับไปเซอร์ไพรส์ในวันเกิดของเขาพอดี แล้วนี้เธอก็ซื้อของฝากเยอะเลยด้วย “แอมดูแหวนวงนี้ดิน่ารักไหม?” แอลหันมาถามน้องสาวที่กำลังดูอย่างอื่นเช่นกัน เขาจับมือแอมเดินเข้าร้านจากนั้นก็เดินตรงไปที่ตู้โชว์เพื่อดูชัดๆก่อนจะซื้อ “สวยดีออก แอลชอบเหรอ?” เธอหยิบแหวนหยกสีขาวมาดูด้วยความสนใจมาก “อื้ม” “งั้นเอาคนล่ะวงนะแอล” เธอเลือกแหวนหยกสีเขียวเพราะรูปทรงสวยแหวนหยกสีขาว แอลก็เลือกเอาสีเดียวกันกับเธอ “ไปดูเสื้อร้านนั้นกันไหมแอล?” เธอจับมือแอลไปดูร้านที่มีเสื้อแจ็กเก็ตโชว์อยู่บนตัวของหุ่น เธอจะซื้อฝากพี่ไทก้า เธอจำได้ว่าพี่ไทก้ามีแจ็กเก็ตเยอะมากแล้วก็ใส่เกือบตลอดเวลาเลย “ไปดิ” “เดี๋ยวแอมซื้อให้พี่เอง” “งั้นพี่ไม่เกรงใจนะ?” “เต็มที่เลยค่ะ ราคาเท่าไรไม่มีเกี่ยง”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more