บทที่ 17 จับคู่
1345 Words
บทที่ 17 จับคู่
“ฉันเชื่อ ๆ เซ้นส์ของนายแม่นมากที่สุดฮีโร่” เธอเอื้อมมือไปจับมือชายหนุ่มเขย่า มองหน้าเขาด้วยดวงตาเป็นประกายพร้อมรอยยิ้มกว้าง “ฉันนี่แหละจะเป็นคนช่วยทำให้เซ้นส์ของนายถูกต้องแม่นยำ คอยดูฝีมือฉันเถอะ”
“เธอชอบชาร์มมิ่งขนาดนั้นเลยเหรอวิเวียน” ปรมัธหัวเราะตหึ ๆ ในลำคอ มองหน้าที่มีความสุขของเพื่อน “ถึงขนาดอยากได้เป็นพี่สะใภ้เลยเหรอ”
“อือ ฉันชอบชาร์มมิ่งจริง ๆ นะฮีโร่ ถึงแม้คนอื่นมักจะมองว่าเธอหยิ่งยะโส แต่นั่นก็แค่เปลือกนอกเท่านั้น เพราะจริง ๆ แล้วเธอเป็นคนมีน้ำใจโอบอ้อมอารีมาก แต่ที่เธอดูเป็นแบบนั้นอาจเป็นเพราะเธอสวยและบุคลิกดีมาก แล้วยังถูกเลี้ยงดูมาแบบคุณหนูขนานแท้ เลยดูเหมือนเย่อหยิ่งสำหรับคนที่ไม่รู้จักเธอดี”
“ถ้าฉันไม่รู้จักเธอลึกซึ้ง ฉันคงคิดว่าเธอเป็นทอมแน่ ๆ วิเวียน” ท่าทางเพื่อนรักที่พูดถึงลูกพี่ลูกน้องของเขา ช่างเหมือนผู้ชายเวลาพูดถึงหญิงสาวที่ตัวเองหลงใหลยิ่งนัก
“ฉันพูดเรื่องจริงนี่ ถ้าใครได้รู้จักกับชาร์มมิ่งก็ต้องหลงรักเธอทั้งนั้น ถ้าให้เวลาพี่โมกได้ใกล้ชิดเธอสักหน่อย เขาต้องหลงเสน่ห์เธอแน่ สวยน่ารัก หุ่นก็ดี๊ดี แถมยังซี้กับฉันตั้งแต่เด็กอีก โอ๊ยอยากจะกรี๊ด แค่คิดว่าจะได้เธอเป็นพี่สะใภ้ก็มีความสุขแล้ว”
“สรุปว่าเปลี่ยนใจจากขอความช่วยเหลือเป็นจับคู่ให้พวกเขาแทนใช่ไหม”
“แหม ก็ขอความช่วยเหลือเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่ก็แอบจับคู่ให้พวกเขาไปด้วยในตัว มันน่าลองดูไม่ใช่เหรอฮีโร่ ที่บ้านพี่โมกเขามีต้นไม้ใบหญ้า มีแต่ธรรมชาติเต็มไปหมด เหมาะกับการแต่งเพลงของชาร์มมิ่งที่สุด ฉันเอาเรื่องนี้มาอ้างกับเธอดีไหม” วิเวียนขอความคิดเห็นของเพื่อนรัก รู้สึกพออกพอใจจนหุบยิ้มไม่ลง
“อือน่าลอง แล้วฉันจะแวะไปสอดแนมบ่อย ๆ นะ”
“โอเค” หญิงสาวทำนิ้วมือเป็นสัญลักษณ์ สีหน้าระรื่นชื่นใจ “เราสองคนมาดื่มฉลองกันก่อนดีกว่า”
“อย่าเพิ่งดีใจไปเลยวิเวียน บางทีเซ้นส์ฉันอาจจะผิดพลาดก็ได้”
“อย่างน้อยก็เชื่อได้เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แหละน่า” เธอยังเชื่อมั่นในตัวเพื่อนรัก ที่แสดงให้เห็นอยู่บ่อยครั้งว่ามักจะทายอะไรไม่พลาด ถึงแม้จะไม่ถูกทั้งหมดแต่ก็ใกล้เคียงเสมอ
อย่างเรื่องนี้ก็เหมือนกัน ถ้าพี่ชายเธอกับเพื่อนรักไม่ได้เป็นแฟนกันจริง ๆ แต่อย่างน้อยก็ดับฝันผู้หญิงที่ชื่อมีนาได้แน่นอน เธอมั่นใจมากที่สุด
คิก ๆ ๆ การเดินทางไปสงขลาครั้งนี้ไม่น่าเบื่ออย่างที่คิดไว้อีกแล้ว ที่นั่นคงมีเรื่องสนุก ๆ ให้ทำมากมาย
“ฉันว่าเราเปลี่ยนจากเบียร์มาเป็นวอดก้ากันดีกว่า วอดก้าน้ำแดงเคยลองหรือยัง”
“วอดก้าน้ำแดงอะไรเหรอ เมนูใหม่เหรอ” ปรมัธถามเพื่อนสาวที่ขยันสรรหาเมนูดื่มแปลก ๆ มาเสนอ
“ไม่ใหม่หรอก แต่ไม่เคยแนะนำให้ลอง เพื่อนคนไทยที่เรียนคณะเดียวกับฉันเขาแนะนำมา บอกว่าเหล้าขาวน้ำแดง เหล้าดองยา เป็นเมนูยอดนิยมของเด็กสถาปัตย์ในประเทศไทย”
“เด็กสถาปัตย์ในอเมริกาก็เลยเลียนแบบบ้างใช่ไหม”
“มันก็รสชาติไม่เลวนะฮีโร่ อร่อยและถูกดีด้วย นายอยากลองไหมล่ะ” เธอไม่รอฟังคำตอบ รีบกวักมือเรียกพนักงานให้มารับออเดอร์ เพราะรู้ว่าเพื่อนรักที่เป็นลูกหลานเศรษฐีอย่างปรมัธและชาร์มมิ่งนั้น แท้จริงแล้วเป็นคนง่าย ๆ ใช้ชีวิตติดดินผิดกับลูกหลานไฮโซคนอื่น
“แล้วถ้าเด็กนิเทศมาถึงจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
“เมาสิคะถามได้ ต่อให้เรียนคนละที่วันนี้ก็จะมารวมหัวกันเมาค่ะ วันนี้ต้องเมาให้อ้วกเลยนะ เพราะวิเวียนมีความสุขที่ซู้ดดดด..”
ปรมัธยื่นมือไปบิดปากจู๋ที่กำลังส่งเสียงดังแซงเสียงดนตรีที่เปิดคลออยู่ในร้าน “ผู้ชายที่ดีพร้อมทุกกระเบียดนิ้วอย่างฉัน ทำไมถึงมีเพื่อนรั่ว ๆ แบบเธอได้นะ”
“คิก ๆ ๆ มันก็จริงนะ ตอนที่นายเข้ามาอยู่ในบ้านของชาร์มมิ่ง ฉันถูกแนะนำให้รู้จักกับนาย ฉันสงสัยมากว่านายจะเก๊กขรึมไปทำไม แต่หลังจากนั้นถึงได้รู้ว่ามันเป็นนิสัยจริง ๆ ของนาย นายมักจะเคร่งเครียดกับตำราเรียน และเอาจริงเอาจังกับการเลือกเรียนตั้งแต่เล็กจนโต ตอนที่พวกเราเรียนมหาวิทยาลัย ฉันกับชาร์มมิ่งเลือกเรียนคณะที่ตัวเองสนใจทันที ผิดกับนายที่คิดอยู่นั่นแหละว่าจะเรียนคณะอะไร ถึงจะช่วยงานของครอบครัวได้มากที่สุด สุดท้ายนายก็เลือกเรียนบริหาร และจบปริญญาเอกแล้วด้วย นายจะเรียนเก่งไปไหนเหรอฮีโร่” วิเวียนจบประโยคด้วยการถามประชด
“ชาร์มมิ่งเรียนเก่งกว่าฉันอีกนะวิเวียน ฉันต้องขยันแทบตายกว่าจะได้ใบนั้นมา แต่ดูชาร์มเขาเรียนสิ เหมือนเรียนเล่น ๆ ไปงั้นแหละ แต่ดันจบเอกพร้อมฉันซะงั้น มันน่าน้อยใจไหมล่ะ” ปรมัธทำหน้าเศร้าให้เพื่อนสงสาร
“ฉันจบแค่โทเองนะยะ แล้วก็ไม่ใช่มหาวิทยาลัยหัวกะทิแบบนายกับชาร์มมิ่งด้วย ไม่ต้องมาทำให้สงสาร เพราะฉันจะอิจฉามากกว่า”
“จบกัน” ปรมัธทิ้งตัวพิงเก้าอี้อย่างคนหมดแรง แล้วขยับนั่งตัวตรงอีกครั้ง “เมาดีกว่าเรา”
“เมาด้วยสิ” ชาร์มมิ่งแย่งแก้วเบียร์จากมือของญาติสนิทมาดื่มไปหลายอึกก่อนส่งคืน แล้วค่อยนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับวิเวียน “ขอโทษที่มาช้านะทุกคน”
“มาช้าก็ยังดีกว่าไม่มา แต่พวกเราเริ่มเมาแล้วนะ จะตามให้ทันหรือว่าจะขอยอมแพ้ล่ะ” ฮีโร่บอกกับญาติสาว ดื่มเบียร์ที่เธอดื่มเหลือจนหมดแก้ว
“ถ้าอยากตามให้ทันต้องดื่มสูตรฉัน วอดก้าน้ำแดงแกล้มด้วยผลไม้สด สูตรนี้รับรองตามทันแน่”
“ขอฉันลองหน่อยสิวิเวียน”
“ได้เลยเพื่อนรัก สูตรนี้ดัดแปลงมาจากเหล้าขาวน้ำแดงของประเทศไทยเลยนะ จากผู้เชี่ยวชาญทางด้านเหล้าขาวโดยเฉพาะ”
“จากหวานใจเธอเหรอ” ชาร์มมิ่งแกล้งกระเซ้าเพื่อนรัก
“ถ้าพี่โจ้กับฉันเป็นแฟนกันจริง คงจะเป็นคู่รักขี้เมาแน่ ๆ แต่พูดแล้วก็คิดถึงเขาเหมือนกันนะ พรุ่งนี้โทรไปชวนมาดื่มอำลาหน่อยดีกว่า” วิเวียนนึกถึงรุ่นพี่ชาวไทย ที่ถูกบริษัทออกแบบชื่อดังซื้อตัวให้ทำงานด้วยตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ
“กว่าจะลาครบทุกคน เธอคงเป็นโรคตับแข็งก่อนไปเมืองไทยแน่ ๆ”
“ตอนนี้ตับฉันเหลวมากฮีโร่ คงต้องดื่มหนักสักนิดเพื่อให้ตับแข็งตัวหน่อย” วิเวียนทำท่ายียวนขณะตอบโต้
“เครียดมากเหรอวิเวียน” ชาร์มมิ่งเห็นเหล้าในขวดพร่องไปเยอะมากจึงถาม คิดว่าเพื่อนคงเครียดที่ต้องเดินทางไปเมืองไทยทั้งที่ไม่อยากไป “ถ้าเธอไม่อยากไปเธอก็บอกแม่เธอตรง ๆ สิ”
“ใครบอกว่าฉันไม่อยากไป ฉันอยากไปพรุ่งนี้มะรืนนี้ด้วยซ้ำ อยากไปปกป้องพี่โมกที่แสนดีให้พ้นจากอุ้งมือนางแม่ม่ายยั่วสวาทคนนั้นให้เร็วที่สุด” เพราะฉันอยากจับคู่พี่โมกกับเธอให้เร็วที่สุดยังไงล่ะ คิก ๆ ๆ แค่คิดฉันก็สุขใจแล้ว
“ตกลงเธออยากไปจริง ๆ หรือว่ากำลังประชดกันแน่เนี่ย” ชาร์มมิ่งนึกสงสัย
- Writer
