บทที่ 32 บ้านนี้ไม่มีผีหรอกค่ะ
เจ๊หวังฉีกยิ้มกว้างจนหน้าบานยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้ยินดังนั้น “คุณหนูของหวังคงดีใจมากถ้ารู้ว่าใครที่คิดถึงเขา”
“ป้าหวังคะ วิอยากให้ชาร์มพักที่ห้องนอนชั้นบนที่ว่างอยู่ได้ไหมคะ”
“ได้สิคะ คุณหนูชาร์มมิ่งเป็นเพื่อนสนิทของคุณหนูวิเวียนนะคะ หวังจะให้ไปพักที่ห้องนอนแขกได้ยังไง” เจ๊หวังรีบตอบรับเมื่อเห็นหญิงสาวขยิบตาให้ถี่ ๆ “คุณหนูไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นหรือจะไปที่สวนหย่อมข้างสระว่ายน้ำก่อนก็ได้นะคะ ขอเวลาหวังสักสามสิบนาที หวังจะรีบไปจัดห้องให้ค่ะ”
“ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะป้าหวัง ชาร์มอยากนอนห้องเดียวกับวิเวียนมากกว่าค่ะ”
“จะดีเหรอคะคุณหนูชาร์มมิ่ง ถ้ามีห้องนอนส่วนตัวมันจะสบายกว่านะคะ” เจ๊หวังคิดว่าหญิงสาวเกรงใจตนจึงกล่าวค้าน
“จริงด้วยชาร์มมิ่ง เธอชอบนอนคนเดียวไม่ใช่เหรอ” วิเวียนพยายามหว่านล้อม เพราะห้องนอนห้องนั้นอยู่ติดกับห้องนอนของพี่ชาย จึงอยากสร้างสถานการ
