บทที่ 27 ขอแค่เธอขวางยายมีนาเอาไว้ให้ได้ก็พอ
1274 Words
บทที่ 27 ขอแค่เธอขวางยายมีนาเอาไว้ให้ได้ก็พอ
ชายหนุ่มตั้งใจฟังคำบอกเล่าจากคุณย่าของหญิงสาว แล้วชำเลืองมองเธอที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธอคงกังวลกับสายที่โทรเข้ามาเมื่อสักครู่นี้แน่
“คุณย่าครับ ผมเพิ่งนึกได้ว่ามีนัดกับตัวแทนนักบาสตอนบ่ายนี้ ถ้าอิ่มกันแล้วเราเช็กบิลกันเลยนะครับ”
ชาร์มมิ่งละสายตาจากหน้าจอไอโฟนไปมองชายหนุ่ม แล้วก็ต้องคลี่ยิ้มออกมาเมื่อเขาขยิบตาให้ ที่แท้เขาก็ทำเพื่อเธอนี่เอง...
“ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะคุณโรเจอร์ แล้วฉันจะโทรหานะคะ ลาก่อนค่ะคุณย่าคาร่า” เธอบอกลาคุณย่ากับหลานชายเมื่อเดินมาถึงที่รถ
“ผมจะรอนะครับ แล้วผมจะแวะไปเยี่ยมคุณย่าที่บ้านครับ” โรเจอร์บอกลาหญิงสาวและคุณย่าของเธอ
“ไม่ต้องลำบากมาเยี่ยมย่าหรอกหลานชาย แต่ถ้ามานิวยอร์กเมื่อไหร่ก็อย่าลืมแวะหาหลานสาวย่าด้วยก็แล้วกัน” เจ็สสิก้ารีบจัดแจงทำหน้าที่เป็นแม่สื่อ
“รีบไปกันเถอะค่ะคุณย่า คุณโรเจอร์เขามีธุระต้องทำอีกนะคะ” ถ้าคุยนานกว่านี้อีกหน่อย เธออาจจะถูกยกให้ชายหนุ่มฟรี ๆ เลยก็ได้
“แล้วฉันจะโทรหานะคาร่า ย่าไปก่อนนะหลานชาย” เจ็สสิก้าบอกลาเพื่อนรักและหลานชายของเธอ
เมื่อเข้าไปอยู่ในรถเรียบร้อยแล้ว ชาร์มมิ่งก็รีบหยิบโทรศัพท์โทรกลับไปหาเพื่อนรักทันที ยังไม่ทันได้ยินเสียงสัญญาณรอสายก็ได้ยินเสียงตอบกลับมา
“มีเรื่องอะไรเหรอวิเวียน คงร้อนใจมากสินะถึงได้รับสายเร็วแบบนี้”
(วิจะทำยังไงดีชาร์มมิ่ง วิจะอกแตกตายเพราะผู้หญิงคนนั้นแล้วนะ)
ที่แท้เธอก็กลุ้มใจกับเรื่องเดิมที่โทรมาคุยด้วยบ่อย ๆ นั่นเอง แต่เธอจะไปช่วยอะไรเพื่อนได้ล่ะ นอกจากคอยปลอบใจและคอยรับฟังเท่านั้น แต่ลึก ๆ ในใจแล้วก็อยากรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้น
“คราวนี้เธอทำอะไรให้เห็นอีกล่ะ”
(หล่อนให้ลูกชายมาชวนพี่โมกไปโรงเรียนในวันพ่อ ไปเป็นพ่อของลูกเธอ แล้วเธอก็ไปเสนอหน้าคอยติดตามทำตัวเหมือนเป็นเมียของพี่โมก ทีนี้หนังสือพิมพ์ในจังหวัดก็ดันไปตีข่าวหาว่าพี่โมกแอบซ่อนลูกเมียเอาไว้ ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วทั้งจังหวัด แม้แต่คนงานในไร่ก็ยังเข้าใจผิดคิดว่าพี่โมกเอาหล่อนทำเมียจริง ๆ คนงานบางคนเริ่มเรียกหล่อนว่านายหญิงแล้วด้วย วิกับป้าหวังจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย เธอต้องช่วยวินะชาร์ม ไม่งั้นวิจะตายให้ดูจริง ๆ ด้วย วิทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว)
“ใจเย็นนะวิ ค่อย ๆ คิดหาทางแก้ไปนะ”
(จะแก้ยังไงล่ะชาร์ม วิมาอยู่ที่นี่ได้แค่สองเดือนแต่ตอนนี้วิเหมือนแก่ลงไปสิบปี วิไม่สดใสเหมือนตอนที่อยู่กับชาร์มเลยนะ ไม่รู้แหละ ถ้าชาร์มไม่ช่วยวิ วิจะตายให้ดูจริง ๆ ด้วย) ปลายสายจากประเทศไทยยังยืนยันคำพูดเดิม ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแต่สั่นเครือ ผิดไปจากทุกครั้งที่โทรมา
“โอเค ๆ ใจเย็น ๆ ก่อนนะ แล้วพูดมาว่าจะให้ชาร์มช่วยยังไง ถ้าชาร์มช่วยได้ก็จะช่วย” เมื่อเพื่อนรักเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ และร้องขอความช่วยเหลือมาแบบนี้ เธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ลง
(เธอช่วยปลอมเป็นแฟนพี่โมกหน่อยนะ)
“หา!” คำขอของเพื่อนทำเอาเธอถึงกับเบิกตาโตด้วยความตกใจ หัวใจเต้นรัวผิดจังหวะเพราะคาดไม่ถึง จะให้เธอแกล้งเป็นแฟนของคนที่เธอแอบปลื้มมาตลอดเนี่ยนะ “ฉัน.. ฉันทำไม่ได้หรอกวิเวียน ให้คนอื่นทำเถอะนะ”
(คนเดียวที่ฉันเชื่อใจและเชื่อฝีมือก็คือเธอชาร์มมิ่ง เพราะเธอเป็นนางเอกละครของคณะมาหลายเรื่องแล้ว เรื่องแค่นี้เธอทำเพื่อช่วยฉันได้อยู่แล้ว เธอต้องช่วยฉันนะชาร์ม นะ ๆ ๆ)
คำอ้อนวอนของเพื่อน รวมถึงการได้แกล้งเป็นแฟนของเขา ทำให้เธออยากรับปากออกไปทันที แต่ก็ต้องยับยั้งใจเอาไว้ก่อน
“ขอเวลาฉันคิดหน่อยนะวิเวียน แต่ถ้าฉันรับปากแล้วฉันต้องทำยังไงบ้างล่ะ” เธอจะตัดสินใจว่าทำหรือไม่ก็ตรงนี้แหละ
(เธอจะทำยังไงก็ได้ ขอแค่เธอขวางยายมีนาเอาไว้ให้ได้ก็พอ ทำให้หล่อนเชื่อว่าเธอเป็นคนรักของพี่โมก ให้เธอหมดหวังในตัวเขาให้ได้ก็พอ)
“เรื่องแบบนี้ฉันจะทำคนเดียวได้ยังไงล่ะ ถ้าพี่เธอไม่เล่นด้วยฉันก็หน้าแตกสิ หรือถ้าพี่เธอเขาเกิดไปคืนดีกับผู้หญิงคนนั้นแล้วจริง ๆ ฉันก็กลายเป็นมือที่สาม กลายเป็นมารความรักของเขาไปอีก”
(พี่โมกยังไม่มีท่าทีว่าจะคืนดีกับหล่อนแน่ แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลยในตอนนี้ มีหวังพี่โมกคงเสร็จเธอจริง ๆ แน่ ไม่ได้เสร็จเพราะสมยอมนะ แต่เสร็จเพราะมารยาร้อยเล่มเกวียนของหล่อนต่างหาก ส่วนเรื่องที่วิขอร้อง ชาร์มไม่ต้องกังวลนะ วิปูทางเรื่องชาร์มเอาไว้เรียบร้อยแล้ว วิมั่นใจว่าพี่โมกต้องเออออไปกับเราด้วยแน่ เขาก็คงไม่ทำให้เราหน้าแตกต่อหน้าหล่อนหรอก เขาอาจจะเรียกเราไปตำหนิเป็นการส่วนตัว ถึงตอนนั้นเราค่อยคิดวางแผนกันใหม่ว่าจะทำยังไงต่อ)
“ที่ว่าปูทางเอาไว้แล้ว หมายความว่ายังไงเหรอวิ” เธอกำลังสงสัยว่าเพื่อนรักพูดอะไรกับพี่ชายเธอไปบ้าง
(ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอกชาร์ม วิแค่พูดเรื่องชาร์มเวลาอยู่ต่อหน้ายายมีนาบ่อย ๆ แล้วก็พูดเรื่องสมัยเด็ก ๆ ให้หล่อนรู้สึกเหมือนชาร์มเป็นคนสำคัญของพี่โมกก็เท่านั้นเอง)
“สรุปว่าชาร์มต้องทำเหมือนเป็นรักแรกของพี่ชายวิใช่ไหม”
(ชาร์มต่างหากที่ต้องทำเหมือนว่าพี่โมกคือรักแรกของชาร์ม และชาร์มก็กลับมาหารักแรกที่ไม่เคยลืม พล็อตเรื่องคือประมาณนี้แหละ ส่วนรายละเอียดปลีกย่อยชาร์มจัดการได้ตามสบาย”
ทำไมบทบาทสมมุติถึงมาตรงกับความจริงแบบนี้ล่ะ ถ้าเป็นแบบนี้เธอก็แค่ดึงความรู้สึกจากใจออกมาเท่านั้นก็พอสินะ
“..ชาร์มไม่ทำได้ไหมวิ ทำไมชาร์มต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะ” เธออยากเก็บความรู้สึกดี ๆ นี้ไว้แค่ในใจและให้มันรู้สึกอยู่เพียงแค่นี้ ไม่อยากไปพบเจอกับเขาให้ความรู้สึกมันเพิ่มพูนจนกลายเป็นความรักลึกซึ้งขึ้นมา หรืออาจจะกลายเป็นเกลียดจนมองหน้ากันไม่ติด
(ไม่เป็นไร ถ้าชาร์มไม่อยากช่วยวิก็จะไม่บังคับ แต่วิคงไม่มีหน้ากลับไปหาใครที่นั่นได้อีก เพราะถ้าวิสู้กับมีนาไม่ไหว วิจะหนีไปไกล ๆ โดยไม่บอกให้ใครรู้ แค่นี้ก่อนนะชาร์ม รักษาสุขภาพด้วยนะ วิรักชาร์มเสมอนะ)
- Writer
