ตอนที่ 6
1135 Words
อัด จุกแน่น ในวินาทีที่พรหมจารีเพิ่งถูกขยี้ทำลายโดยใครก็ไม่รู้
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ร่างกำยำที่คร่อมขึงอยู่ข้างบน เริ่มขยับสะโพกอย่างได้ใจ
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
ลูกแก้วครางครวญตามจังหวะกระเด้า ความใหญ่ยาวของเขาทำเอาหล่อนสติแตกกระเจิง สองมือโอบกอดลำตัวหนาของชายปริศนาเอาไว้แน่น จิตใจจดจ่ออยู่กับความรู้สึกคับแน่นและแรงเสียดครูดล้ำลึกของแก่นกายใหญ่ยาว ทะลวงเข้ามาสุดโคนพวงสวรรค์ น้ำหล่อลื่นหลั่งซ่านออกมาชุ่มขนดกดำของหล่อนที่โอบล้อมร่องสวาท
“พอแล้ว… อย่าทำฉัน”
ลูกแก้วร้อง ทั้งแน่นทั้งอึดอัด แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธว่ามันเป็นความทรมานที่มาพร้อมความเสียวซ่านอันประหลาดล้ำ
“อูยยยย... มะ... ไม่ไหวแล้ว… พอแล้ว”
ใบหน้าของหญิงสาวสะบัดไปมา ท่าทางเหมือนจวนเจียนจะถึงสวรรค์ รู้สึกเสียวซ่านสุดจะบรรยาย มันวูบวาบปั่นป่วน หน่วงแน่นอยู่ข้างในตั้งแต่อึดใจแรกที่โดนทะลวงมิดสุดโคนพวงสวรรค์
“พะ… พอ… ”
ลูกแก้วเสียงกระเส่า หล่อนเสียวสุดๆ สองมือที่ยื้อยันอกของเขาในบางจังหวะก็เผลอลูบไล้กอดรัด ขณะดุ้นเอ็นมหึมาเสียบตรึงเข้ามาคาแน่นอยู่ในร่อเสียวของหล่อน ความใหญ่โตทำให้เขาบดขยี้ติ่งกระสันของหล่อนได้ดีเหลือเกิน ในตอนที่ชักท่อนเอ็นออกมาคาเอาไว้ครึ่งลำแล้วกดกระแทกซ้ำๆ ลงมาจนสุดโคนพวงสวรรค์ จงใจเน้นให้ลำเนื้อเสียดสีกับติ่งกระสันของหล่อน
“ไม่ไหวแล้ว… ”
แม้ใจของลูกแก้วจะขัดขืน หากร่างกายกลับไม่ปฏิเสธเขา ทำให้ชายปริศนาได้ใจ กระเด้าแรงขึ้นเป็นลำดับ แต่ละเปลาะปมขรุขระของดุ้นเนื้อยาวใหญ่เหมือนดุ้นมะระจีน ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นโอบรอบลำ กระหน่ำ อัดเข้ามาในกลีบเนื้อหนึบแน่นไม่ยั้ง สร้างความเจ็บแปลบทรมานและเสียวซ่านสุดจะบรรยายให้กับลูกแก้ว นมสองเต้าของหล่อนแอ่นตั้ง ส่าย สั่น รับริมฝีปากเขาที่ครอบลงมาดูดเลียขณะกระเด้าเสียงดังบลั่บๆ
“อ๊อย... ”
หญิงสาววูบวาบไปหมดแล้ว เขากระเด้าหน่วงหนัก ทั้งแรง ทั้งลึก ลูกแก้วยอมรับว่ามันเป็นความรู้สึกคับแน่นที่ไม่เคยเจอมาก่อน
“อูยยยย… มะ… ไม่ไหว”
ลูกแก้วสะบัดใบหน้า ทั้งเสียว ทั้งจุกแน่น ท่าทางขัดขืนค่อยๆ อ่อนลง แอ่นนมให้เขาดูด ตูดส่ายร่อนไม่ติดพื้น พริ้มตาเป็นสุข อิ่มเอมกับความคับแน่นของท่อนเอ็นยาวใหญ่ เติมเต็มเข้ามาหนักแน่น เสียบตรึงรูรักของหล่อนจนไม่เหลือช่องว่างให้อากาศสวนออกมา
“อ๊อย... อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
ลูกแก้วโดนกระเด้าจนตัวโยน สองมือของชายปริศนากอบกุมสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือ เคล้นคลึงจนหัวนมปูดพองแล้วก้มลงดูดเลียอย่างหิวกระหาย
“อูย... ซี้ด… ”
ลูกแก้วเสียวหัวนม เขาดูดแรงเสียงดังอั่กๆ มือข้างหนึ่งของเขาช้อนโอบแผ่นหลังของหล่อน ยกสองเต้าขึ้นมาดูดซดให้ถนัด กดลิ้นวนเลียขยี้หัวนมอย่างดุดันขณะดุ้นเนื้อยังเสียบกระเด้าไปด้วย
“ฮึ่ก… ฮึ่ก… ฮึ่ก… ”
ร่างของลูกแก้วสั่นสะท้านตามแรงกระแทก บั้นท้ายวนร่อนส่ายรับแรงกระเด้าจากดุ้นเนื้อยาวใหญ่ และในขณะที่กำลังเสียวซ่านจนควบคุมตัวเองไม่ได้ จู่ๆ สติที่คืนกลับมาวาบหนึ่งทำให้ลูกแก้วเอื้อมมือมากดสวิทช์โคมไฟที่หัวเตียง แสงไฟสว่างพรึ่บ สาดกระทบใบหน้าของผู้ชายที่กำลังขยับสะโพก โยกเอวอัดดุ้นเอ็นเข้ามาในตัวหล่อน
“ถาเถื่อน… ”
ลูกแก้วตกใจ ร้องเรียกเขาดังลั่น พยายามสลัดศีรษะซ้ำๆ แต่ทุกอย่างก็อันตรธานหายไปแล้ว แสงไฟที่สว่างขึ้นมาช่วยยืนยันว่าภายในห้องนอนมีเพียงหล่อนคนเดียวเท่านั้น
“โธ่… อีแก้วบ้า… นี่ถึงกับเก็บเอามาฝันเชียวหรือ”
หญิงสาวถอนใจแรง พรูลมหายใจออกมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฝันนั้นเหมือนจริงมาก เหงื่อยังซึมอยู่ในอุ้งมือ หัวนมยังแข็งตั้งชูชัน พอเอามือลูบล้วงลงมาที่ง่ามขาก็พบว่าร่องสวาทแฉะชื้นไปด้วยน้ำหวานสวาทของตัวเอง… โธ่ ที่แท้ก็แค่ฝัน
ลูกแก้วรู้ว่าเป็นเพราะเหตุการณ์วันนั้นที่น้ำตก ความชิดใกล้กับอาเถื่อน เรือนร่างเปล่าเปลือยของเขาที่หล่อนได้เห็น จูบแรกที่ทำเอาหวามไหว ทำให้เก็บเอามาฝัน และนี่ไม่ใช่ครั้งแรก… ที่ลูกแก้วฝันถึงอาเถื่อนในลักษณะนี้
อีกสัปดาห์ต่อมา
“ป้าคำหล้าคะ… นั่นอาเถื่อนจะไปไหนคะ วันนี้วันอาทิตย์นี่คะ… ปกติจะอยู่บ้าน”
ลูกแก้วที่กำลังช่วยงานป้าคำหล้าอยู่ในห้องครัว ทอดสายตามองผ่านช่องหน้าต่างไปยังร่างสูงใหญ่ของเถื่อนทิศ เขายืนอยู่ท่ามกลางประกายแสงแดดสีทองอร่ามของยามเย็น
“คงจะร้อน… สงสัยจะไปเล่นน้ำ เมื่อวานป้าเห็นนังมาลัยกลับมาแล้ว”
ป้าคำหล้าหลุดปากออกมา
“มาลัยคือใครคะป้า”
ท่าทางคันปากอยากเล่าของป้าคำหล้า ทำให้ลูกแก้วรีบถามด้วยความสงสัย
“ก็… เอ่อ… ”
ป้าคำหล้ามองซ้ายมองขวา เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินก็กล่าวต่อ
“นังมาลัยลูกสาวลุงเบิ้มคนงานในไร่ค่ะ”
ป้าคำหล้าเปรยขึ้นลอยๆ
“ป้ากำลังจะบอกว่าอาเถื่อนชอบผู้หญิงคนนั้นหรือคะ… นี่อาเถื่อนมีแฟนอยู่แล้วหรือคะ”
หัวคิ้วของลูกแก้วขมวดเข้าหากัน หัวใจกระตุกวูบ ปวดแปลบกับสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากปากของป้าคำหล้า
“อย่าเรียกว่าแฟนเลยค่ะ… นังมาลัยมันก็แรดไปทั่ว คุณเถื่อนก็แค่ระบายความใคร่เป็นครั้งราว”
ป้าคำหล้าเผลอหลุดความลับของพ่อเลี้ยงออกมาให้ลูกแก้วรู้
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”
โล่งใจ… ลูกแก้วพอจะเข้าใจแล้วว่าเพราะสาเหตุอันใด ที่ทำให้อาเถื่อนวางท่าทีห่างเหินกับหล่อนเหลือเกิน ที่แท้ก็เป็นเพราะว่ามีที่หมายอื่น
“ชิ๊… ไม่เห็นจะแคร์”
ลูกแก้วแอบเบะปากใส่พ่อเลี้ยงด้วยความลืมตัว
“คุณเถื่อนทั้งหล่อทั้งรวย… ผู้หญิงในละแวกนี้ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่อยากได้คุณเถื่อนเป็นผัวทั้งนั้นแหละค่ะ”
ป้าคำหล้ากล่าวขณะทอดสายตามองไปยังหนุ่มใหญ่เจ้าของไร่กาแฟที่กำลังถูกกล่าวถึง
เถื่อนทิศไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของผู้หญิงสองคนที่แอบเม้าท์มอยถึงตนอย่างสนุกปาก
“หล่อจริงๆ แหละค่ะ… ขนาดผู้หญิงอื่นเห็นอาเถื่อนไกลๆ แล้วยังใจละลาย แล้วคนที่ต้องอยู่ร่วมชายคา ต้องเห็นหน้ากันทุกวันอย่างแก้วจะไม่ละลายจนหลอมเหลวให้กับความหล่อเหลาของอาเถื่อนได้ยังไง”
- Writer
