ตอนที่ 7
1211 Words
ความรู้สึกที่เก็บซ่อนอยู่ภายในใจของลูกแก้วกำลังพรั่งพรูออกมาอย่างคนที่อัดอั้น… แอบรัก
“เอ่อ… อย่าบอกนะว่าหนูแก้วชอบคุณเถื่อน”
ป้าคำหล้ากล่าวทั้งที่รู้
“ค่ะ… หนูรักอาเถื่อน”
หญิงสาวสารภาพออกมาอย่างซื่อสัตว์ต่อความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งป้าคำหล้าก็ไม่ได้ตกใจ ด้วยสายตาผู้หญิงด้วยกันนั้นมองออกว่าลูกแก้วคิดยังไงกับพ่อเลี้ยงเถื่อนทิศ
“ป้าคะ… แก้วรักอาเถื่อนได้ไหมคะ”
น้ำเสียงจริงจัง แววตาก็ไม่ได้บอกว่าพูดเล่น ลูกแก้วลองถามป้าคำหล้า ขอความเห็นจากสตรีผู้สูงวัยกว่า ป้าคำหล้าเห็นโลกมาเยอะและอาบน้ำร้อนมาก่อน
“ความรักเป็นเรื่องของหัวใจ… แม้ฐานะของหนูแก้วกับพ่อเลี้ยงจะเป็นผู้ปกครองกับเด็กในปกครอง… แต่ก็ไม่ได้มีความเกี่ยวพันทางสายเลือดต่อกันนี่คะ ถ้าจะรักกันก็คงเป็นเรื่องของความรักต่างวัย… ไม่ได้เสียหายอะไรนะคะ ความรักเป็นเรื่องของหัวใจ เป็นเรื่องของคนสองคน”
ป้าคำหล้ากล่าวอย่างคนที่เข้าใจความรัก
“ขอบคุณนะคะป้าที่ช่วยชี้ทางสว่าง… แก้วสัญญาว่าจะทำให้อาเถื่อนรักแก้วให้ได้… ”
ลูกแก้วจ้องมองไปยังร่างสูงใหญ่ของคนที่ถูกกล่าวถึง เถื่อนทิศกำลังก้าวเดินไปที่รถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่ โครงร่างสูงใหญ่ไซส์ลูกครึ่งฝรั่งทำให้เขายิ่งแลดูสง่าผ่าเผย รองเท้าบูทสีดำยาวเกือบถึงเข่าส่งให้ร่างนั้นดูองอาจสมชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว
“อาเถื่อนหล่อที่สุด… อาเถื่อนของแก้ว”
ลูกแก้วพึมพำ หล่อนอยากไปกับเขา หากตอนนี้คงทำได้เพียงแค่แอบมอง ได้มองชัดๆ เห็นอาเถื่อนเซ็กซี่สุดๆ อกกว้างและปั้นไหล่ตึงเต็มอยู่ภายใต้เสื้อยีนส์สีน้ำเงินคราม หมวกหนังปีกกว้างสีน้ำตาลที่อาเถื่อนคว้าขึ้นมาสวมใส่ยิ่งทำให้เขาดูคล้ายคาวบอยในหนังฝรั่งยังไงยังงั้น
“สักวัน… อาเถื่อนจะต้องรักแก้ว”
หญิงสาวกล่าวอย่างเปิดเผย ราวกับไม่มีป้าคำหล้าอยู่ด้วย สายตายังจ้องมองอาเถื่อน ก้าวยาวๆ ไปขึ้นรถกระบะ สตาร์ทเครื่องยนต์แล้วขับออกไปท่ามกลางประกายแดดสีทองอร่ามของตอนใกล้ค่ำ มุ่งตรงไปยังน้ำตกท้ายไร่กาแฟ ใกล้กับชายเขาทอดทะมึนเป็นฉากหลังอยู่ลางๆ
‘อยากเห็นนักว่าผู้หญิงคนนั้นสวยขนาดไหน’
รีบตามไปสิ… รออะไร
ลูกแก้วบอกกับตัวเอง ก้าวตรงไปยังรถจักรยานที่จอดไว้ใต้ต้นมะม่วง
“ลุงหนานคะ… แก้วขอยืมจักรยานสักครู่นะคะ”
ลูกแก้วกล่าวกับลุงหนานสามีป้าคำหล้า แกนั่งสูบยาเส้นอยู่ใต้ต้นมะม่วง
“ได้สิครับ… ว่าแต่หนูแก้วจะไปไหน”
ลุงหนานสงสัย
“จะไปขี่ออกกำลังกายค่ะ”
บอกแล้วก็ปั่นจักรยานออกมา มุ่งตรงไปยังทิศทางสู่น้ำตกที่เคยไปมาแล้วครั้งหนึ่ง
“พี่หนานคิดเหมือนฉันไหม… ว่าหนูแก้วกำลังตามพ่อเลี้ยงไปที่น้ำตก”
ป้าคำหล้าตั้งข้อสันนิษฐาน
“ใช่… หนูแก้วต้องไปที่น้ำตกแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนี้รับรองว่าได้ดูหนังสดชัวร์”
ลุงหนานกล่าวพลางหัวเราะขำ
“แหม… เรื่องแอบดูคนเอากันนี่แกถนัดนักนะ”
ป้าคำหล้าหยิบตะหลิวฟาดผลัวะเข้าที่หลังสามี ลุงหนานกระโดดหลบหยองแหยง
ในเวลาต่อมา
เสียงน้ำตกซัดซ่าลงมากระทบโขดหิน ดังลั่นออกมาจากราวป่า ลูกแก้วจอดรถเอาไว้ที่ปากทางเข้าน้ำตก ค่อยๆ ย่องมาจนถึงจุดหมาย สอดส่ายสายตามอง แต่ไร้เงาของอาเถื่อน
“ไปไหนนะ… รถก็อยู่นี่นา… หรือว่า”
ลูกแก้วเหลือบมองไปยังกระท่อมร้างที่โอบล้อมไว้ด้วยป่าไผ่สูง สงสัยว่าอาเถื่อนอาจจะอยู่ในนั้น เพราะว่าข้างๆ รถกระบะของเขามีรถจักรยานอีกคันจอดอยู่ น่าจะเป็นรถของผู้หญิงที่ชื่อมาลัย ตามที่ได้ข้อมูลมาจากป้าคำหล้า
‘ไหนๆ ก็มาแล้ว… เอาวะ เป็นไงเป็นกัน’
ลูกแก้วสูดหายใจแรง รู้ว่าเป็นการไม่สมควร ที่แอบเข้ามาละลาบละล้วงความลับคนอื่นแบบนี้
ความอยากรู้และความหึงหวงอาเถื่อนที่ผุดวาบเข้ามาในใจ ก็เร่งเร้าให้ปลายเท้าน้อยๆ พาลูกแก้วเดินลัดเลาะป่าละเมาะมาจนถึงกระท่อมกลางป่าไผ่ที่สันนิษฐานว่าอาเถื่อนกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ในนั้น… ถ้าจริงอย่างที่ป้าคำหล้าว่า… ใจของหล่อนคงแตกสลาย
ลูกแก้วสูดหายใจแรง ค่อยๆ แนบดวงตาเข้ากับรอยรั่วข้างฝาผนัง และพลันนั้นเอง… ภาพที่เห็นก็ทำเอาใจของหล่อนหล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“โอ้ว… คุณพระช่วย”
ลูกแก้วยกมือขึ้นปิดปากแทบไม่ทัน พระเจ้าช่วยกล้วยทอด อาเถื่อนกับผู้หญิงที่ชื่อมาลัยคนนั้นกำลังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน สมสู่กันเมามัน
ลูกแก้วรู้สึกเจ็บจี๊ด ความรวดร้าวจู่โจมเข้ามาที่อกข้างซ้าย รู้สึกปวดแปลบใจเหลือเกิน ทำไมอาเถื่อนทำแบบนี้?
แม้จะรู้สึกโกรธ เสียใจ ทว่าอึดใจสั้นๆ ต่อมาก็เกิดอาการใจเต้นแรง รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำ
“อ๊า… อ๊า… อ๊า… เสียวเหลือเกินพ่อเลี้ยงจ๋า… อูย เอาหนักๆ เอาแรงๆ ค่ะ… แทงลึกๆ ไอ้จ้อนพ่อเลี้ยงทั้งยาวทั้งใหญ่ อ๊าย… มาลัยชอบที่สุด”
ใบหน้าของมาลัยบิดเบ้ ร้องออกมาอย่างไม่กระดากอาย ขยับสะโพกอยู่บนหน้าตักของอาเถื่อนที่นั่งเอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ตรงมุมด้านในของกระท่อม โดยมีร่างอวบขาวของมาลัย นั่งคร่อมขย่มตออยู่บนหน้าตักของเขา
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ
พ่อเลี้ยงกระเด้าเสยขึ้นมาไม่ยั้ง สองมือรวบสะโพกหนั่นแน่นของมาลัย กระชากเข้ามารับการสอดใส่ล้ำลึกรุนแรง กระแทกแทงท่อนเอ็นหน่วงหนัก ลูกแก้วเห็นน้ำคาวสวาทสาดทะลัก พรั่งพรูสวนรูเนื้อของมาลัย ตอนแก่นกายอาเถื่อนชักออกมาแล้วกระเด้าเสยขึ้นซ้ำๆ
“อ๊า… อูย มันสุดๆ พ่อเลี้ยงจ๋า… เอาเก่งที่สุด”
สองมือของมาลัยโอบอยู่รอบลำคอของพ่อเลี้ยง แอ่นหนอกเนินสวาทรับท่อนเอ็นอวบหนา กระแทกเสยขึ้นมาลึกล้ำ แอ่นเต้านมให้เขาขย้ำดูดอย่างดุดัน ลีลาการร่วมเพศสุดเร่าร้อนของอาเถื่อน ทำเอาลูกแก้วที่ยืนแอบดูถึงกับหนีบหน้าขาแน่น บิดไปบิดมา ใบหน้าแดงซ่าน รู้สึกเสียวซ่านแทนมาลัยที่กำลังโดนกระเด้า
“กระแทกลงมา… แรงๆ… ”
อาเถื่อนหน้าตาเหยเก เร่งเสียงกระเส่า มาลัยสนองให้ด้วยการบดบั้นท้าย ส่ายกลีบสวาท อัดก้นลงมาบนหน้าตัก เพื่อให้อวัยวะเพศของเถื่อนทิศสลักแน่นเข้ามาสุดโคนพวงสวรรค์
‘โห… ’
ลูกแก้วร้องคราง เนื่องจากมุมที่ยืนแอบมองนั้นอยู่ข้างหลัง ทำให้เห็นภาพอวัยวะเพศสอดใส่เข้าด้วยกันแน่น เส้นขนที่ตอโคนจรวดของอาเถื่อนเสียดสีกับขนรอบๆ พูทุเรียนของมาลัย สาดร่างกายเข้าใส่กันหน่วงหนักเมามัน
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อูย… ”
เถื่อนทิศคราง มาลัยไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ ด้วยความที่หล่อนเคยมีผัวมาแล้วหลายคน ทำให้มีประสบการณ์ช่ำชอง
- Writer
