Kuzunun kurda yem olduğu topraklarda çağlayan hırıltılı nefesler, intihar eden bir insanın feveranı gibiydi. Kuru topraklar, suya muhtaç, yalnız bu ise, yaralı bir kurt, kana muhtaç ve kimsessizlikle eş değerdi.
Arven yaralı bir kurttu.
Babası ise kapanmak bilmeyen yarayı daha da çok deşiyordu.
İçinde harlanan bıkmışlığa engel olamıyordu güzel kız, unutmak istiyordu ancak lanet olası bir huyu vardı, affı yoktu.
Kollarını göğsünde birleştirmiş camdan dışarıya bakarken arkasından ona yaklaşan adımların farkındaydı ama bakma gereği duymuyordu.
Sonuçta kim olduğunu biliyordu.
Juan’ın onunla kalacak olması güzeldi fakat babasına olan kırgınlığını kesinlikle unutamıyordu.
İçini darlayan bu hisse engel olamazken, Juan çoktan yanına gelmiş geniş camın pervazına yaslanarak Arven’i izlemeye b
