หลังจากที่หลงกันมาสักพัก จนเจอโรงแรมเน้นว่าโรงแรม ในความคิดต้องหรูหราสมกับฐาะ แต่ป่าวเลยสภาพคือตึกไม้ที่ตกแต่งให้สวยงาม ไม่มีแอร์ เตียงทำด้วยไม้โชคดีที่สะอาด มีคนดูแลก็คือชาวบ้านบนนี้ คนที่มาพักก็ดูเยอะอยู่นะจะว่าไป!!
"โรงแรมดีๆแถวนี้ไม่มีแล้วหรอนายการันต์"
"ผมว่าที่นีก็ดีนะอากาศเย็นดีด้วย" ส่วนผมคิดว่าใช้ได้เลย ธรรมชาติคัดสรรค์ล้วนๆ
"งั้นไหนๆนายก็ไม่ได้ทำงานแล้ว นอนพื้นบ้างเถอะเนอะ"
"ก็ได้ครับ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าที่นี่หนาวมากขนาดยังไม่เย็นเลยก็สั่นแล้ว" อากาศตอนนี้คือหนาวจัดเลย ถ้ามีลมพัดนี่ขนลุกตาม ไม่นานหลังจากเก็บของเสร็จ คู่สามีภรรยาก็พากันลงมาเดินเล่น
ถนนคนเดิน ณ เชียงคาน
ผู้คนคึกประกอบกับไฟแสงสี ไม่แพ้ร้านค้าที่ขายของให้นักท่องเที่ยวอย่างมือไม้พันกันเลย
"อะไรของนาย" ผมยื่นปูกับกุ้งเสียบไม้ปิ้งให้กับเธอ เชื่อว่าต้องไม่เคยเจอแน่ๆ
"นี่แหละจุดเด่น ถือไว้นะผมจะถ่ายรูปให้" ฉันก็ไม่
