Romance Monster

Chapter 2

Endiyah

Matagal akong nakabawi. Para akong nabingi sa salitang binulong niya sa akin. He is not that Ethan anymore that I have known five years ago. Ganito ang pakiramdam kapag hindi kana mahalaga sa isang tao. You just nothing but a stranger. We’re a stranger right now.

Tinabig ko ng malakas ang kamay niyang nakahawak sa buhok ko. Nagulat siya sa marahas kong kilos.

“NO!” buong tapang kong sagot. Ang pagpapakumbaba ko kanina ay pinagsisisihan ko na ngayon. Why do I plead him first? dahil umaasa akong pakikinggan niya ako at bibigyan ng pagkakataon? Pero mali ang hinala ko. Mali ang naging disisyon ko.

”I will give you three f*cking days to make a decision. Deal is deal Miss Sandoval.” Umikot siya sa lamesa at umupo ulit sa swivel chair niya.

“Is that a proposal?” tanong ko. Pinilit kong intindihin ang gusto niyang mangyari.

He chuckled pero para akong nainsulto.

“Proposal?” ulit niya sa sinabi ko.

“What f*cking proposal you’re talking about, Baby?”

“Then hell! get a f*cking w***e who can cure your itchiness!” I shouted at him. Pinigilan ko ang umiyak sa harapan niya dahil magmumukha akong kawawa kapag nangyari iyon.

He evily smirked. “Cure me?” he command like he owned me.

Pumikit ako at umihip ng hangin dahil pakiramdam ko ay kinakapos na ako ng hininga dahil sa galit ko sa kaniya. “Gamitin mo ang mga kamay mo…that would f*****g make you cry!”

“But I want your tongue for me.“

Kinilabutan na ako sa sinabi niya. Kung malapit lang siya sa akin ay baka umanggat na ang palad ko at sinampal siya ng malakas.

“Trim your words Mr. Treveno. No matter what you do. You will never have me!” sigaw ko sa kaniya.

Mas ngumisi pa siya sa akin. “I’m imagining you right now…that you’re spreading your legs wider and I s*ck you harder!”

Nanindig ang balahibo ko sa malalaswa niyang salita. ”Kung gano’n, nakakawa ka naman. Are you turn on?” If he’s going to play, then I will.

“F*ck!” he slammed the table. Dinapot ko ang sling bag ko sa sofa. Gusto ko ng makaalis sa silid na ito dahil hindi na ako makahinga habang kasama ko siya. I heard him speak again when I’m about to open the door.

“Think again, Sweetheart.”

Hindi ko siya nilingon at tuluyan ng lumabas. Nakakapanindig balahibo rin ang endearment niyang paiba-iba sa akin. He used to call me lOVE back then.

Deretso akong naglakad palabas ng building. Ang bawat taong nakakasalubong ko ay hindi ko man lang nagawang tapunan ng tingin. Nang marating ko ang sasakyan ko ay agad akong pumasok sa loob at doon pinakawalan ang luhang kanina pa naghihintay. Why I am so damn unlucky?

Masakit ang bawat salitang binitiwan niya sa akin. Insulto ang bawat hatid noon sa sarili ko. Kung kaya siya nagkakaganyan dahil sa pag-iwan ko sa kaniya noon ay nagkakamali siya. Hindi lang siya ang nasasaktan sa loob ng limang taon. Tinakpan ko ang bibig at mahinang humikbi. Saksi ang bawat sulok ng sasakyan na ito kung anong sakit ang nararamdaman ko ngayon. He is like a cold billionaire. Walang utak at walang puso.

Nakaraan…

“Endiyah! Endiyah! Wait for me my labs!” sigaw ni Ethan. Nasa entrance na ako ng gate papasok sa UP university. Simula ng mag-transfer ako dito ay hindi na ako tinantanan ng lalaking ito. Palagi ng nakabuntot sa akin. Unang beses niya akong nakita sa library. Nilapitan niya ako kaagad at nanghiram ng pen.

No shame!

Graduating na siya ngayong taon ng Bachelor in business administration (BBA). Habang ako ay first year pa lang. Dito ko na pinagpatuloy ang second semester ko. Pangarap ng Lolo ko na maging isa akong mahusay na doctor pero hindi ‘yon ang passion ko kung kaya ay nag-shift ako ng CPA.

Huminto ako sa tapat ng gate at nilingon si Ethan. Nakangiti itong nilapitan ako. Hinihingal pa siya ng kaunti dahil sa pagtakbo.

“Ano ba kasi ‘yon at mali-late na ako?” mataray kong tanong sa kaniya. Inakbayan niya ako at hinila papasok.

“Sabay tayong mag-lunch mamaya hmm.” Lumingon siya sa akin. He is almost perfect baka sa 100% ay pang 99% siya para sa akin. Mabigat ang braso niya sa balikat ko pero hinayaan ko lang ‘yon. Gusto ko ang kakaibang pakiramdam na hinahatid no’n sa akin.

”Sige,” mahina kong sagot. Tinago ko ang ngiti at kilig na nararamdaman ko para sa kaniya.

Nang nasa tapat na kami ng classroom ko ay saka pa niya tinanggal sa balikat ko ang kaniyang braso. Alam kong pinagtitinginan kami ng iba pang estudyante pero hindi ko ‘yon binibigyan ng pansin. He’s hot and popular in the campus by playing a tennis game. Minsan na niya akong niyaya na manood ng laro niya. Every Thursday kasi iyon at 7PM. No’ng una ay tumutol ako pero no’ng kalaunan ay napapayag niya ako.

”Huwag kang lalabas mamaya after ng last prof mo ha? Susunduin kita dito.” He said to me like I was his little girl.

Kinunutan ko siya ng noo.

“Yes, po,” sagot ko pagkatapos ay pumasok na ako sa loob. Walang level ang relasyon namin pero may understanding. Hindi pa naman siya officially na nanliligaw sa akin kung kaya’t hindi ko masasabi na may level na ang relasyon naming dalawa. I’m still waiting for that day na mag-confess siya sa akin.

--

Nagliligpit pa lang ako ng gamit ko dahil katatapos lang ng class ko sa last professor namin pang umaga ay nasilip ko na si Ethan sa may pintuan. Nakapamulsa itong nakasandal sa sementadong dingding. Ang dumadaan na mga estudyante ay kinakausap siya minsan. Lalo na ang grupo ng mga mahaharot na 3rd year. Laging naka stalk kay Ethan na akala naman ay available pa ito. Wait? Totoo naman na available pa siya at single na single. Nabalisa ako tuloy. Kinawayan niya ako. Hindi ko magawang ngumiti dahil sa naisip kanina. I am only creating a problem on my own. Masyado lang akong nag-iisip. Siguro ay kailangan ko ng bawas-bawasan ang pagbababad ko sa library.

“Nakakunot ang noo mo, may problema ba?” tanong niya. Sinuri pa ang mukha ko. Gusto ko sanang isagot na ikaw ang problema pero mas pinili ko na lang ang manahimik. “Hey! Tell me labs?” Kinulit niya ako nang hindi ko siya pinansin.

Bumuntong hininga ako saka umiling. “Napagod lang ako,” mahina kong sagot.

Ngumiti siya sa akin. “Okay, I will make it up to you. ‘Lika na ililibre kita ng maraming ice cream.” Pinagsiklop niya ang mga kamay namin at hinila ako papuntang canteen. Napangiti ako sa sinabi niya. Ano ako three years old na bata? na kapag umiyak ay aalukin lang ng candy ay tatahan na ito? Napapailing ako.

Nang makarating kami sa canteen ay hindi ko naman maiwasan na tapunan ng tingin ang umpukan ng mga babaeng estudyante. May isa pang sinisigaw ang pangalan ni Ethan. Na akala mo naman ay close na close sila. Tinaas ni Ethan ang kamay naming magkasiklop sa grupo ng mga babaeng tumatawag sa kaniya. Bulagta silang lahat. Para akong nanalo sa lotto sa sayang nararamdaman ko ngayon. Dismaya ang third year students na mahaharot nang itaas ni Ethan ang magkahawak naming kamay.

Ganito ang rotten namin araw-araw, lagi kaming magkasama. Minsan ay sinasama niya ako sa court kapag naglalaro kasama ang kaniyang mga kagrupo. At ito pa ang nakakatawa. He warned me not to speak with his teammates. Grabe! But I love that feelings as if he owned me.

***

“Good morning sweetheart.” Nakangiting niyakap ako ni Lolo. Sunday ngayon kaya dinalaw namin siya sa bahay niya. Magsisimba din kami ni Mama at balak namin siyang isama. Asa pa kami na sasama si Papa, palagi ‘yong nakababad sa trabaho. Minsan ay nakakalimutan na niya ang sinasabing family day.

”Good morning din po, ‘Lo.” Nakangiti kong bati, “Come with us, magsisimba kami ni Mama.” Pinaikot ko ang kamay sa kaniyang braso. Tumango siya sa amin kaya napangiti ako.

Ang mama ko ang nag-drive papuntang simbahan. Sa likod naman kami ni Lolo umupo at masayang nagkwentuhan habang nasa biyahe kami. Nang makarating kami sa malapit na simbahan ay sabay-sabay na kaming pumasok.

Pero nasurpresa ako sa nakita. Nasa loob din si Ethan at tahimik na nakaupo katabi ang matandang babae. I guess lola niya ito. Hindi niya ako napansin dahil hindi man lang ito nag-abalang bumaling sa kanan niya. Nasa kabilang side lang kami ng upuan. Nagsimula ang mesa. Pinag-krus ko ang mga kamay ko at pumikit. Tahimik akong nanalangin.

Idinilat ko ang mga mata nang matapos ang mesa. Sinulyapan ko ang gawi ni Ethan, pero namilog ang mga mata ko dahil nakatingin na rin ito sa akin. Ngumiti siya sa akin. Napansin din ng matandang babae na nasa akin ang atensyon ni Ethan kaya tumingin din ito. Pinilit kong ngumiti sa matanda bago tumango sa kaniya. Ganoon din ang ginawa niya sa akin. Binulungan pa niya si Ethan bago umupo nang maayos.

Pagkatapos namin magsimba ay hindi na kami nagkita ni Ethan dahil nauna na silang umalis. Hinatid din namin si Lolo sa bahay niya bago kami umuwi ni Mama.

Kanina pa ako nakahiga at hindi dalawin ng antok. Sinubukan ko pang bilangin ang bulb ng ilaw sa ceiling ng aking kuwarto. Bumalik lang ang tulala kong diwa ng mag-vibrate ang cellphone ko. Inabot ko ‘yon at tiningnan ang nag-massage. Napangiti ako ng mabasa ang pangalan niya.

“Hi labs, tulog kana ba?”

Nagtipa ako ng sagot.

“Hindi pa po, bakit?” Sent.

Nag-reply siya kaagad.

”Can you cheer for me tomorrow? 7pm. Sharp!”

“I need my parents permission.” Sent

“Please..” He begged.

“I’ll tell you tomorrow. Good night.” Sent.

Kapag ganito kasing nag-uusap kami sa text messages ay nauubusan ako ng sasabihin. Para akong paralyzed na tao na kahit alam ko na ang isasagot ay hindi ko alam kung paano isusulat. Nakatanggap ako ulit ng mensahe.

“I love you, Endiyah Rose.”

Matagal kong tinitigan ang mensahe niyang huli. Inisa-isa ko pa ang letra kung hindi ba nagkamali ang isinulat niya. But the same messages ang nababasa ko. Uminit ang mukha ko sa mensahe niya at tila libo-libong kulisap ang nagsisiliparan ngayon sa loob ng tiyan ko. He love me? Does it mean, he is confessing? O baka naman pinagta-trip-an lang ako ng lalaking ito?

Hindi ko siya nereplyan at pinilit kong makatulog. Kinabukasan ay maaga akong pumasok. Excited ako dahil pinayagan ako ng Mama ko na umuwi ng late.

Pagbaba ko pa lang sa tapat ng gate ay nakita ko ng nakatayo do’n si Ethan. Napansin kong tila may tinatago sa likod nito dahil nakatago sa likod ang kaliwang kamay niya.

Nilapitan niya ako habang nakangiti. Nanuot pa sa ilong ko ang mabango niyang amoy. “Good morning, love.” Pagkatapos ay nilahad niya sa akin ang kaliwang kamay na may hawak na rosas. One red roses.

”Here. Tayo na,” nakangiti niyang sabi. Kumunot ang noo ko. Naguluhan ako sa sinabi niya.

“Alam mo bang kahit nakakunot ‘yang noo mo ay maganda ka pa rin. Nakakahiya naman kung hindi mo tatanggapin itong rosas ko.” He added.

Inirapan ko siya sabay abot sa rosas mula sa kamay niya. “Baliw!” pinigilan ko ang ngumiti.

“Thank you.”

“So ano? Tayo na ba?”

“Hah?”

“Maganda nga kaso bingi,” he pinch my other cheek. “Ang sabi ko, tayo na sa loob.” Ngumisi pa sa akin at kinagat ang ibabang labi. Nag-assume pa ako. Mahina ko siyang pinalo sa braso bago kami pumasok sa loob ng campus.

Alas nuebe na ng gabi nang matapos ang laro ni Ethan. Tinext ko na din si Mama na puwede na niya akong sunduin. Hinila ako ni Ethan sa gilid at umupo muna kami sa bench habang hinihintay ang sundo ko. Marami pang estudeyante ang nasa loob at ‘yong iba naman ay nagsi-uwian na.

Napansin kong werdo ang kinikilos niya simula kaninang umaga hanggang ngayon. “Okay ka lang?” hindi ako nakatiis at nagtanong.

Hinawakan niya ang kamay ko. Parang tinupok ng apoy ang buong mukha ko ng dalhin niya ‘yon sa labi niya at masuyong hinalikan. Hindi pa nga ako nakaka-move on sa text niya kagabi ay heto na naman siya at may nalalalaman pa na pahalik-halik sa kamay.

”Ano ba tayo, Endiyah?” tiningnan niya ako ng deretso bago binaba sa kandungan ko ang kamay kong hawak niya.

“We’re a human, Ethan.” Alam ko na ang ibig niyang sabihin pero kinakabahan akong seryusuhin ang mga tanong niya.

“I like you,” he whispered.

Tiningnan ko siya ng deretso. Nagtitigan kami ng ilang sandali at ako na ang unang nagbaba ng tingin dahil hindi ko kinakaya ang mga titig niya.

“Ethan k-kasi.. “ Nauutal ako. Tumikhim muna ako bago nagpatuloy, “Niloloko mo ba ako? sasabunutan kita!”

“Do I look joking?” yumuko ito kaya nataranta ako. Tiningnan niya ako ulit. “I’m badly serious Endiyah Rose, I love you.” Kinabig niya ako at hinalikan sa labi. Namilog ang mga mata ko at para akong pinako sa kinauupuan ko. Hindi ako makagalaw sa sobrang pagkagulat. He didn’t demand for a response but he continued kissing me. The butterflies on my stomach started to fly in each corner of my tummy. And when we run out of breath, he pulled his lips. Pinagdugtong niya ang mga noo namin habang pareho naming hinahabol ang mga hininga.

”I love you, Endiyah Rose Sandoval. You’re mine!” he smiled. It was my first kiss and our first ever kissed.