LOVE UNGUARDED #4
1466 Words
LOVE UNGUARDED #4
แกรก!
“นั่งพักก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปหยิบน้ำให้” มิกซ์มองหน้าแฟนสาวก่อนจะประคองไปนั่งลงบนโซฟาแล้วแยกตัวไปหยิบน้ำเปล่าในตู้เย็น
ใบเตยถอนหายใจออกมาเบาๆ พร้อมกับมองถุงอาหารที่ตนเองไปซื้อมา “หกหมดเลย” ก่อนจะหันไปหาแฟนหนุ่มที่เดินออกมาจากห้องครัว
“เป็นอะไร มึนหัวเหรอครับ”
“เปล่าค่ะ” ใบเตยส่ายหน้าก่อนจะหยิบถุงอาหารขึ้นมาชูให้แฟนหนุ่มดู “แตกหมดเลยอะพี่มิกซ์”
“ไม่ต้องซีเรียส” มิกซ์ลูบหัวหญิงสาวพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน
“ของโปรดพี่เลยนะ” ใบเตยมองมักกะโรนีไก่ในถุงด้วยแววตาเศร้า
“ของโปรดพี่ แต่พี่อยากให้เตยทำให้มากกว่าซื้อนะ”
“นี่ก็ร้านโปรดพี่เลยนะ”
“พี่อยากกินฝีมือเตยมากกว่าอยู่ดี”
“เตยไม่ถนัดอะไรแบบนี้อะ ถ้าเตยทำพี่จะกินไม่ได้มากกว่านะ”
“หึ เถียงจริงๆ เลยเราเนี่ย” มิกซ์ลูบหัวแฟนสาวพร้อมกับมองเสื้อที่คลุมอยู่บนไหล่ “เสื้อใคร?”
“อ้อ เสื้อพี่ผู้ชายที่ติดลิฟต์ด้วยกันน่ะค่่ะ เสื้อเตยมันบางพี่เค้าเลยให้เอามาคลุมไว้”
“ผู้ชายเหรอ” มิกซ์มองหน้าแฟนสาว “หล่อรึเปล่า พี่หึงนะ ไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่เลยหาให้มันหนากว่านี้หน่อย”
ใบเตยยิ้มขำแฟนหนุ่ม “เว่อร์พี่มิกซ์ ว่าแต่ พี่เค้าอยู่ห้องไหนอะ เตยลืมถามไปเลยจะซักไปคืนยังไงล่ะทีนี้”
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าอยู่คอนโดนี้คงได้เจอกันอะ” มิกซ์ลูบหัวแฟนสาว “ไปอาบน้ำแล้วไปนอนพักไป”
“อ้าว พี่มิกซ์จะไปไหนคะ ไม่อยู่กับเตยก่อนเหรอ”
“พี่ยังติดประชุมอยู่เลย ขอโทษนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เตยเข้าใจ”
“ทำไมแฟนพี่น่ารักแบบนี้นะ”
“น่ารักขนาดนี้ พี่มิกซ์รักรึเปล่านะ” ใบเตยเอียงคอถามแฟนหนุ่มยิ้มๆ
“ไม่รักได้ด้วยเหรอ” มิกซ์ยิ้มกว้างก่อนจะรั้งแฟนสาวเข้ามากอด “นอนพักนะครับ”
“ค่ะ” ใบเตยพยักหน้าก่อนจะมองตามแฟนหนุ่มที่เดินออกจากห้องไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
.
.
แกรก!
หมอกเดินเข้าไปในห้องก่อนจะเดินไปหยิบกระป๋องเบียร์ในตู้เย็นมาเปิดพร้อมกับกระดกด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
“มึงช่วยมีมารยาทหน่อยได้มั้ย”
“ขอบุหรี่หน่อยดิ” คินพูดขึ้นเสียงนิ่ง
หมอกทำหน้านิ่งก่อนจะล้วงบุหรี่ให้เพื่อนรัก “มาหากูแค่ขอบุหรี่?”
“เปล่า กูไม่มีไรทำ” คินตอบพร้อมกับยกข้อมือดูนาฬิกา
“แก้วอะ”
“ถ่ายงาน”
“เอามั้ย” คินถามคนตรงหน้าพร้อมกับชูบุหรี่ขึ้นก่อนจะเดินออกไปยังระเบียงด้านนอก
ครืดด
“ครั้งแรกที่มึงเจอแก้ว มึงรู้สึกยังไง”
“รู้สึกรักไง”
“แค่นั้นเลยเหรอ”
“เออ แล้วมันต้องมีอะไรอีก” คินถามอย่างสงสัย “ถามทำไม อยากมีเมีย?”
“เปล่า กูแค่รู้สึก…”
“รู้สึกอะไร” คินมองเพื่อนรักด้วยแววตานิ่งเรียบ
“เปล่า” หมอกส่ายหน้าพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา
“นึกว่าไปเจอสาวแล้วเกิดถูกใจขึ้นมา”
“ถูกใจเหรอ หึ” หมอกส่ายหน้ายิ้มๆ
“ส่ายหน้าคืออะไร ยังไม่เจอ?”
“ยังไม่รู้”
“ยังไม่รู้ว่า” คินหันไปมองหน้าเพื่อนรัก
“ยังไม่รู้ว่าคิดยังไง”
“อะไรของมึง กูงง แล้วตอนนี้มึงคิดอะไร”
“คิดว่าเค้าน่าสงสาร”
“เรื่อง?”
หมอกนิ่งไปก่อนจะหันไปมองทางอื่นพร้อมกับเลือกที่จะเงียบ
“เรื่องอะไร อย่าเงียบดิวะ”
“มึงจะอยากรู้อะไรนักหนา”
“อยากรู้ดิ ปกติมึงไม่เคยมาถามอะไรกูแบบนี้”
“…”
“แต่ไอ้ความรู้สึกสงสารมึงก็มีให้คนอื่นไปทั่วอยู่แล้วหนิ”
“ก็จริง” หมอกยิ้มออกมาบางๆ “ช่างเหอะ สูบเสร็จแล้วก็กลับไปซะ กูจะพัก”
“ไล่จังเลยนะมึง นัดเด็กไว้เหรอ”
“ไม่ได้นัด กูเหนื่อย”
“เออ นอนเยอะๆ พรุ่งนี้มีคอนเสิร์ต” คินพ่นควันบุหรี่ออกมาพร้อมกับทิ้งก้นบุหรี่ลงบนที่เขี่ยบุหรี่ก่อนจะเดินออกจากห้องของหมอกไป
-วันต่อมา-
“นี่ เกินหน้าเกินตาไปมั้ย?” ญานิลถามเพื่อนรัก “ชิ! ไหนบอกไม่อยากมาไง”
“ก็แต่งตามปกติ” ใบเตยเอ่ยตอบเพื่อนรัก ก่อนจะมองจำนวนคนที่เดินเข้าไปในผับ “คนเยอะเหมือนกันนะเนี่ย”
“ใช่ แต่ไม่ต้องห่วงจ้ะ เราอยู่โซนวีไอพี” ญานิลชูบัตรคอนเสิร์ตขึ้นพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม “รับรองถ้าพี่คินมองขึ้นมานะต้องเห็นฉันคนแรกแน่นอน”
“พี่คิน?”
“นักร้องนำย่ะ! ไรเนี่ยไม่ทำการบ้านเลย” ญานิลบ่นเพื่อนรัก “เดินเข้าไปดีกว่า ฉันอยากสั่งไวน์มากินสักหน่อย”
ใบเตยพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามเพื่อนสาวเข้าไปด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
.
.
“เอาไวน์ตัวนี้ค่ะ” ญานิลหันไปสั่งพนักงานก่อนจะหันไปหาเพื่อนรัก “เอาไร ไวน์มั้ยหรือเบียร์?”
“เบียร์อะไรก็ได้ สั่งให้หน่อย” ใบเตยตอบพร้อมกับเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า
“เอา Rose ค่ะ” ญานิลหันไปบอกพนักงานอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะมองไปรอบๆ “เป็นไงตำแหน่งนี้ดีมั้ยเตย”
“จ้าาา ยิ้มแก้มปริเลยนะ” ใบเตยหันไปมองหน้าญานิล “กวางน่าจะมาเปิดหูเปิดตาบ้างนะ”
“นางน่าจะไม่ชอบอะไรแบบนี้อะ นี่กี่โมงละ น่าจะหลับไปแล้วมั้ง”
กรี๊ดดดด!
พี่คินนนน!
พี่ไนซ์ กรี๊ดดดด!
ใบเตยหันไปมองเวทีด้วยแววตานิ่งเรียบก่อนจะขมวดคิ้วลงเล็กน้อย พร้อมๆ กับแสงไฟที่ค่อยๆ มืดลงหลังจากกลุ่มนักดนตรีเดินขึ้นไปบนเวที “คนนั้นใครอะ”
“หืมม” ญานิลจดจ้องไปที่เวที “คนไหน”
“คนที่ตีกลองอะ”
“พี่หมอก ทำไมอะ ชอบเหรอ”
“ไม่ใช่ แค่…” ใบเตยเงียบไปเล็กน้อยพร้อมกับหันไปสบสายตากับหมอกที่มองมาที่ตนเอง ก่อนจะเบนหันไปมองทางอื่นพร้อมๆ กับเสียงดนตรีเริ่มดังขึ้น “นิล คนนั้น…”
-ผ่านไปสักพัก-
“แก พี่คินนน กรี๊ดดด!” ญานิลยิ้มด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปต่างกับเพื่อนรักที่ยังนั่งอึ้งมองไปที่หมอกอย่างไม่คลาดสายตา
“เตยย พี่คินงานดีมากเลยอะ” ญานิลหันไปทำหน้าเคลิ้มใส่ใบเตยที่นั่งนิ่งอยู่ข้างๆ “ฉันชอบเสียงพี่เค้ามากเลยอะ งื้ิออ งานหน้ามาด้วยกันอีกนะ”
“รู้แล้ว รอบที่สามแล้วนะที่แกหันมาบอกฉันอะ” ใบเตยหันไปตอบก่อนจะยกเบียร์ขึ้นมาดื่ม “กลับยัง?”
“ยังๆ รอสุ่ม Hi touch ก่อน”
“ฮะ?”
“งื้ิออ ฉันรักเค้าอะ ขอให้ได้ Hi Touch ทีเหอะ”
“อะไรนะ?”
“ฉันลืมบอกเหรอ มี Hi touch ด้วยนะ เค้าจะจับฉลากจากบัตรคอนเสิร์ตอะ”
“อื้มม” ใบเตยพยักหน้าอย่างไม่คิดอะไรมาก “คนเยอะขนาดนี้ ความหวังริบหรี่มากเลยเพื่อนฉัน”
“ฉันก็ไม่ค่อยอยากได้ ฉันไม่กล้าจ้องหน้าพี่คินอะ” ญานิลยิ้มเขิน
“หึ อาการหนักนะเนี่ย”
“นี่เตย ถ้าแกได้ไปอะ ฝากบอกพี่คินด้วยนะว่าฉันชอบเค้า เอาจริงๆ ก็อยากไปนะเนี่ยอุตส่าห์เตรียมของมาให้”
ใบเตยมองเพื่อนรักยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเบียร์ขึ้นมาจิบ “มาคาดหวังอะไรกับฉัน แล้วจะประกาศตอนไหนอะ”
“อีกสักพักนี่แหละ”
“อื้ม” ใบเตยพยักหน้ารับพร้อมกับมองพิธีกรหนุ่มเดินขึ้นมาบนเวที
“ต่อไปจะเป็นการประกาศรายชื่อผู้โชคดีที่จะได้เข้าพูดคุยกับวง TIME แบบส่วนตัวนะครับ” พิธีกรพูดพร้อมกับยกแผ่นกระดาษขึ้นมาพร้อมกับยิ้มกว้าง “ผมจะประกาศตามเลขที่นั่งนะครับ ผู้โชคดีทั้ง 5 คนได้แก่ A9, B5, F17, VIP4 และ VIP1”
“VIP1” ญานิลทำหน้านิ่งก่อนจะเบิกตาขึ้น “กรี๊ดดด! แกๆ ของแกไงเตย ไปเร็วๆ”
“ไม่เอา แกไปสิอยากเอาของไปให้พี่คินหนิ” ใบเตยส่ายหน้าพร้อมกับดันเพื่อนรักให้ลุกขึ้นไป
“ไม่เอา ฉันเขิน นี่ๆ ฝากด้วย ไปเร็ว” ญานิลยื่นถุงกระกาษให้เพื่อนรักพร้อมกับดันใบเตยให้ลุกขึ้น “เร็ว”
“VIP1 อยู่ไหนคะ” เสียงทีมงานถามขึ้น
“ทางนี้ค่ะ ทางนี้” ญานิลยกมือขึ้น “ไปเร็วเตย” ก่อนจะดันหลังเพื่อนรักพร้อมกับปรบมือด้วยความตื่นเต้น
- Writer
