บทที่ 10 ลอบทำร้าย

1044 Words

“คุณดาสวัสดีครับ” สิงขรรีบเข้ามาทักทายหญิงสาวทันที แม้จะแปลกใจกับการปรากฏตัวของหญิงสาวไม่น้อย “อ้าวคุณสิงขรนี่เอง สวัสดีค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้อีกฝ่ายเช่นกัน “ทำไมเดินมาเองล่ะครับ วันนี้นายก็ขับรถมานี่หน่า ทำไมไม่นั่งรถมาล่ะครับ” “บอกไว้ก่อนเป็นความลับนะคะ ดาแอบตามเขามาเองค่ะ เขาไม่รู้ว่าดามาหรอก” หญิงสาวบอกออกไปน้ำเสียงกระซิบกระซาบ คนตัวโตไม่รู้แต่บิดามารดาของเขารู้ว่าเธอเข้ามาในไร่เพราะเธอไม่อยากให้พวกท่านคิดว่าเธอหายตัวไปอีก ยลรดียังกำชับให้เธออย่าอยู่กลางแดดจ้าเพราะกลัวจะเป็นลมเป็งแล้งไป “อ้าว แบบนี้นายจะไม่ว่าเอาหรอครับที่พวกผมปล่อยให้คุณเดินไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่อากาศก็ร้อนเหลือเกิน” วันนี้อากาศร้อนแต่ถ้าเทียบกับอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ถือว่าดีขึ้นเยอะ “เขาสนใจดาที่ไหนละคะ ดาไม่รบกวนคุณสิงขรแล้วค่ะ ขอเดินเล่นแถวนี้ก่อนนะคะ รับรองว่าไม่หลงแน่” ใครๆก็ต่างคิดว่าหญิงสาวอยู่ภายในไร่คงจะไม่มีอันต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD