จุดเริ่มต้นโสเภณี

1011 Words

"สิ่งที่หนีไม่พ้นคือความยากจน" เด็กสาวอายุ18ปีกำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากไปทำงานร้านหมูกะทะกับพี่สาว มิลิน: พรุ่งนี้หนูจะไปงานวันเกิดพี่เดย์นะ มีนา: เรื่องของแกเถอะ มิลิน เธอเป็นสาวสวยที่มีความหยิ่งทะนงด้วยความที่เป็นลูกคนเล็กเลยถูกพ่อกับแม่ตามใจจนเคยตัว มีนา พี่สาวที่มีอาชีพขายบริการผ่านทางเว็บไซต์ที่หลายๆคนรู้จักกันดี แต่สิ่งที่เธอทำก็เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัวที่กำลังลำบาก มิลิน: นี่พี่จะไปไหนอ่ะ ดึกแล้วนะ หลังจากที่ถึงบ้านมีนาก็เตรียมตัวออกไปทำงานพิเศษต่อ มีนา: ก็หาเงินมาจ่ายค่าเทอมแกไง! มิลิน: ขายตัวเนี่ยนะ! มีนา: ขายคลิปต่างหาก อีกอย่างผู้ชายที่ฉันมีอะไรด้วยก็หล่อ รวย แถมให้เงินทีเป็นหมื่น มิลิน: เสียศักดิ์ศรีว่ะ มีนา: ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้ เงินที่จะมาเลี้ยงปากท้องคนในบ้านสิสำคัญกว่า แกเองก็หัดทำตัวให้มันเป็นประโยชน์บ้างไม่ใช่รอขอแต่เงิน!! สองพี่น้องที่มีปากเสียงกันทุกวัน จนพ่อกับแม่ต้องตะโกนว่า มีนาที่รู้สึกเบื่อหน่ายจึงรีบแต่งตัวออกไป หลายวันผ่านไป มิลินลงจากรถมอไซค์บิ๊กไบค์ของแฟนหนุ่มจนคนในซอยต่างพากันมอง มีนา: ว่าแต่ฉันแกเองก็ติดผู้ชายเหมือนกันแหละ มิลิน: แต่หนูยังบริสุทธิ์ไม่ได้ปล่อยตัวให้ใครง่ายๆเหมือนพี่หรอก! มีนา: มิลินสักวันแกจะต้องเสียใจที่มาพูดจาดูถูกฉันแบบนี้!! มีนาลุกขึ้นยืนชี้หน้าน้องสาวก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายออกจากบ้านไป แม่: เอ็งจะทะเลาะกันทำไมยังไงก็พี่น้องกัน! มิลิน: หนูไม่อยากมีพี่แบบนี้ซักหน่อยแม่ พ่อ: มาๆกินข้าว แม่เอ็งซื้อเป็ดพะโล้มาแพงมากเลย มีแต่อาหารหรูๆทั้งนั้น มิลิน: หึ! โรงแรมหรู มีนา: ไม่ได้นะ! "ทำไมจะไม่ได้?" มีนา: น้องหนูไม่ยอมแน่และหนูเองก็คงไม่ยอมเหมือนกัน หนูตั้งใจส่งให้น้องเรียนหมอเรียนจบมาจะได้เป็นเสาหลักให้ที่บ้าน "1ล้าน แรกกับความบริสุทธิ์ของน้องเธอ" มีนา: ไม่ค่ะ!! "เดี๋ยวนี้แม้แต่หมอ พยาบาลก็วิ่งมาทำงานกับฉันทั้งนั้น" มีนา: แต่มิลินยังเด็กนะคะ "18 ไม่เด็กแล้วนะ" มีนา: ยังไงหนูก็ไม่ยอมพ่อกับแม่ก็คงไม่ยอมด้วย! "ไม่ยอมหรอ งั้นก็ช่วยดูนี่หน่อยแล้วกัน" มีนาหยิบเอกสารขึ้นมาดูก่อนจะพบว่าแม่ของเธอได้ยินยอมขายความบริสุทธิ์ของน้องสาวเธอให้กับเจ้าของซ่องแล้ว "ไปจัดการปราบพยศน้องสาวของเธอให้เรียบร้อย แล้วอาทิตย์หน้าค่อยพามา" มีนาได้แต่กำหมัดแน่น เธอโกรธพ่อกับแม่ที่ทำให้น้องสาวต้องตกมาอยู่วังวนเดียวกับเธอ ทันทีที่มีนากลับมาถึงบ้านเธอก็เริ่มมีปากเสียงกับแม่จนมิลินที่ตื่นนอนถึงกับโวยวาย มิลิน: อะไรกันเนี่ย! หนูจะนอนมาถึงก็มาโวยวายเลยนะพี่มีนา!! มีนา: แกหุบปากไปเลย! พ่อ: มันจะอะไรกันนักกันหนาทำไมแกกลัวว่าน้องมันจะได้ดีกว่าหรือไง! มีนา: ทำไมพ่อพูดแบบนี้ มันมีใครที่ภูมิใจในความเป็นโสเภณีบ้าง!! มิลิน: พี่มีนาหมายความว่าไง มิลินจ้องมองพี่สาวด้วยสายตาตกใจ มีนา: พ่อกับแม่เอาแกไปขายให้เจ้าของซ่องที่ฉันทำงานอยู่ไง มิลิน: ทำไมพ่อกับแม่ทำแบบนี้!! หนูไม่ยอมฮือ!! แม่: ไม่ยอมก็ต้องยอม! ฉันรับเงินเค้ามาแล้วและกำลังจะพาแกสองคนออกไปจากที่นี่ด้วย มิลิน: หนูไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ ทำไมพ่อกับแม่ทำกับหนูแบบนี้ฮึก! มิลินวิ่งหนีออกจากบ้านมาในเวลาตี3 เธอไม่มีจุดหมายปลายทางและไม่ได้พกอะไรติดตัวมาเลย ปริ๊น!!!! เสียงแตรรถที่ขับมาดังขึ้นจนมิลินตกใจล้มไปกองกับพื้น "ซวยฉิบหายเลยกู!" ชายหนุ่มลงมาจากรถหรูก่อนจะรีบวิ่งไปดูร่างสาวน้อยที่นอนอยู่หน้ารถ "น้องๆ ตายไหมเนี้ย! " มิลิน: หนูไม่เป็นอะไรค่ะ "แล้วนี่เป็นบ้าอะไรวิ่งตัดหน้ารถคนอื่นเค้า รถฉันแพงมากนะหรือเห็นว่ารถหรูเลยอยากมารีดไถ นี่เป็นมิจฉาชีพใช่ไหมฮะ!! " มิลิน: เปล่านะคะคุณ!! ทั้งสองเริ่มมีปากเสียงกันจนมีนาที่วิ่งออกมาตามหาน้องสาวถึงกับต้องรีบมาดู เมื่อเห็นว่าน้องสาวเกิดอุบัติเหตุก็ทำเอาใจหายใจคว่ำ มีนา: มิลิน!! มิลิน: พี่มีนาไอ้บ้านี่มันหาว่าหนูเป็นมิจฉาชีพ! มีนา: เฮียพร้อม... พร้อม: คุณมีนา อย่าบอกว่านี่เป็นเด็กในสังกัดคุณนะ เข้าใจจับผู้ชายซะด้วยสิ! มิลิน: โอ้โหนั่นปากหรอฮะ! มิลินทำท่าจะปรี่เข้าใส่ มีนาจึงต้องรีบมาดึงตัวน้องสาวออกก่อนจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น มีนา: น้องของฉันแค่ตกใจเลยวิ่งหนีออกมา ต้องขอโทษคุณพร้อมด้วยนะคะที่ทำให้เสียเวลา //ฉันยกมือไหว้ให้กับเฮียพร้อมก่อนจะจับแขนน้องสาวเอาไว้ มิลิน: ตาลุงนี่เป็นใครอ่ะพี่มีนา! มีนา: แกเงียบไปเลย! //ฉันรีบหันไปดุน้องสาวก่อนที่จะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น พร้อม: คราวหลังก็ระวังๆหน่อยก็แล้วกัน ฉันไปละ! เสียเวลาจริงๆ! มิลิน: หึยย!! ฝากไว้ก่อนเถอะ มีนา: พอเลยมิลินนั่นคุณพร้อม มิลิน: ใครอ่ะหนูไม่รู้จัก!! มีนา: ช่างเถอะเดี๋ยวแกก็รู้เอง ตอนนี้กลับบ้านก่อนเถอะ พ่อกับแม่รอแกอยู่! มิลินยอมเดินกลับบ้านพร้อมกับพี่สาวแต่จิตใจกับห่อเหี่ยวจนเกินจะรับได้ ตายๆๆ คุณพร้อมเป็นใครกัน แล้วทำไมพ่อแม่ต้องเอาลูกไปขายด้วยนะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more