จุดเริ่มต้นโสเภณี
"สิ่งที่หนีไม่พ้นคือความยากจน"
เด็กสาวอายุ18ปีกำลังเดินทางกลับบ้านหลังจากไปทำงานร้านหมูกะทะกับพี่สาว
มิลิน: พรุ่งนี้หนูจะไปงานวันเกิดพี่เดย์นะ
มีนา: เรื่องของแกเถอะ
มิลิน เธอเป็นสาวสวยที่มีความหยิ่งทะนงด้วยความที่เป็นลูกคนเล็กเลยถูกพ่อกับแม่ตามใจจนเคยตัว
มีนา พี่สาวที่มีอาชีพขายบริการผ่านทางเว็บไซต์ที่หลายๆคนรู้จักกันดี แต่สิ่งที่เธอทำก็เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัวที่กำลังลำบาก
มิลิน: นี่พี่จะไปไหนอ่ะ ดึกแล้วนะ
หลังจากที่ถึงบ้านมีนาก็เตรียมตัวออกไปทำงานพิเศษต่อ
มีนา: ก็หาเงินมาจ่ายค่าเทอมแกไง!
มิลิน: ขายตัวเนี่ยนะ!
มีนา: ขายคลิปต่างหาก อีกอย่างผู้ชายที่ฉันมีอะไรด้วยก็หล่อ รวย แถมให้เงินทีเป็นหมื่น
มิลิน: เสียศักดิ์ศรีว่ะ
มีนา: ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้ เงินที่จะมาเลี้ยงปากท้องคนในบ้านสิสำคัญกว่า แกเองก็หัดทำตัวให้มันเป็นประโยชน์บ้างไม่ใช่รอขอแต่เงิน!!
สองพี่น้องที่มีปากเสียงกันทุกวัน จนพ่อกับแม่ต้องตะโกนว่า มีนาที่รู้สึกเบื่อหน่ายจึงรีบแต่งตัวออกไป
หลายวันผ่านไป
มิลินลงจากรถมอไซค์บิ๊กไบค์ของแฟนหนุ่มจนคนในซอยต่างพากันมอง
มีนา: ว่าแต่ฉันแกเองก็ติดผู้ชายเหมือนกันแหละ
มิลิน: แต่หนูยังบริสุทธิ์ไม่ได้ปล่อยตัวให้ใครง่ายๆเหมือนพี่หรอก!
มีนา: มิลินสักวันแกจะต้องเสียใจที่มาพูดจาดูถูกฉันแบบนี้!!
มีนาลุกขึ้นยืนชี้หน้าน้องสาวก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายออกจากบ้านไป
แม่: เอ็งจะทะเลาะกันทำไมยังไงก็พี่น้องกัน!
มิลิน: หนูไม่อยากมีพี่แบบนี้ซักหน่อยแม่
พ่อ: มาๆกินข้าว แม่เอ็งซื้อเป็ดพะโล้มาแพงมากเลย มีแต่อาหารหรูๆทั้งนั้น
มิลิน: หึ!
โรงแรมหรู
มีนา: ไม่ได้นะ!
"ทำไมจะไม่ได้?"
มีนา: น้องหนูไม่ยอมแน่และหนูเองก็คงไม่ยอมเหมือนกัน หนูตั้งใจส่งให้น้องเรียนหมอเรียนจบมาจะได้เป็นเสาหลักให้ที่บ้าน
"1ล้าน แรกกับความบริสุทธิ์ของน้องเธอ"
มีนา: ไม่ค่ะ!!
"เดี๋ยวนี้แม้แต่หมอ พยาบาลก็วิ่งมาทำงานกับฉันทั้งนั้น"
มีนา: แต่มิลินยังเด็กนะคะ
"18 ไม่เด็กแล้วนะ"
มีนา: ยังไงหนูก็ไม่ยอมพ่อกับแม่ก็คงไม่ยอมด้วย!
"ไม่ยอมหรอ งั้นก็ช่วยดูนี่หน่อยแล้วกัน"
มีนาหยิบเอกสารขึ้นมาดูก่อนจะพบว่าแม่ของเธอได้ยินยอมขายความบริสุทธิ์ของน้องสาวเธอให้กับเจ้าของซ่องแล้ว
"ไปจัดการปราบพยศน้องสาวของเธอให้เรียบร้อย แล้วอาทิตย์หน้าค่อยพามา"
มีนาได้แต่กำหมัดแน่น เธอโกรธพ่อกับแม่ที่ทำให้น้องสาวต้องตกมาอยู่วังวนเดียวกับเธอ
ทันทีที่มีนากลับมาถึงบ้านเธอก็เริ่มมีปากเสียงกับแม่จนมิลินที่ตื่นนอนถึงกับโวยวาย
มิลิน: อะไรกันเนี่ย! หนูจะนอนมาถึงก็มาโวยวายเลยนะพี่มีนา!!
มีนา: แกหุบปากไปเลย!
พ่อ: มันจะอะไรกันนักกันหนาทำไมแกกลัวว่าน้องมันจะได้ดีกว่าหรือไง!
มีนา: ทำไมพ่อพูดแบบนี้ มันมีใครที่ภูมิใจในความเป็นโสเภณีบ้าง!!
มิลิน: พี่มีนาหมายความว่าไง
มิลินจ้องมองพี่สาวด้วยสายตาตกใจ
มีนา: พ่อกับแม่เอาแกไปขายให้เจ้าของซ่องที่ฉันทำงานอยู่ไง
มิลิน: ทำไมพ่อกับแม่ทำแบบนี้!! หนูไม่ยอมฮือ!!
แม่: ไม่ยอมก็ต้องยอม! ฉันรับเงินเค้ามาแล้วและกำลังจะพาแกสองคนออกไปจากที่นี่ด้วย
มิลิน: หนูไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ ทำไมพ่อกับแม่ทำกับหนูแบบนี้ฮึก!
มิลินวิ่งหนีออกจากบ้านมาในเวลาตี3 เธอไม่มีจุดหมายปลายทางและไม่ได้พกอะไรติดตัวมาเลย
ปริ๊น!!!!
เสียงแตรรถที่ขับมาดังขึ้นจนมิลินตกใจล้มไปกองกับพื้น
"ซวยฉิบหายเลยกู!"
ชายหนุ่มลงมาจากรถหรูก่อนจะรีบวิ่งไปดูร่างสาวน้อยที่นอนอยู่หน้ารถ
"น้องๆ ตายไหมเนี้ย! "
มิลิน: หนูไม่เป็นอะไรค่ะ
"แล้วนี่เป็นบ้าอะไรวิ่งตัดหน้ารถคนอื่นเค้า รถฉันแพงมากนะหรือเห็นว่ารถหรูเลยอยากมารีดไถ นี่เป็นมิจฉาชีพใช่ไหมฮะ!! "
มิลิน: เปล่านะคะคุณ!!
ทั้งสองเริ่มมีปากเสียงกันจนมีนาที่วิ่งออกมาตามหาน้องสาวถึงกับต้องรีบมาดู เมื่อเห็นว่าน้องสาวเกิดอุบัติเหตุก็ทำเอาใจหายใจคว่ำ
มีนา: มิลิน!!
มิลิน: พี่มีนาไอ้บ้านี่มันหาว่าหนูเป็นมิจฉาชีพ!
มีนา: เฮียพร้อม...
พร้อม: คุณมีนา อย่าบอกว่านี่เป็นเด็กในสังกัดคุณนะ เข้าใจจับผู้ชายซะด้วยสิ!
มิลิน: โอ้โหนั่นปากหรอฮะ!
มิลินทำท่าจะปรี่เข้าใส่ มีนาจึงต้องรีบมาดึงตัวน้องสาวออกก่อนจะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น
มีนา: น้องของฉันแค่ตกใจเลยวิ่งหนีออกมา ต้องขอโทษคุณพร้อมด้วยนะคะที่ทำให้เสียเวลา //ฉันยกมือไหว้ให้กับเฮียพร้อมก่อนจะจับแขนน้องสาวเอาไว้
มิลิน: ตาลุงนี่เป็นใครอ่ะพี่มีนา!
มีนา: แกเงียบไปเลย! //ฉันรีบหันไปดุน้องสาวก่อนที่จะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น
พร้อม: คราวหลังก็ระวังๆหน่อยก็แล้วกัน ฉันไปละ! เสียเวลาจริงๆ!
มิลิน: หึยย!! ฝากไว้ก่อนเถอะ
มีนา: พอเลยมิลินนั่นคุณพร้อม
มิลิน: ใครอ่ะหนูไม่รู้จัก!!
มีนา: ช่างเถอะเดี๋ยวแกก็รู้เอง ตอนนี้กลับบ้านก่อนเถอะ พ่อกับแม่รอแกอยู่!
มิลินยอมเดินกลับบ้านพร้อมกับพี่สาวแต่จิตใจกับห่อเหี่ยวจนเกินจะรับได้
ตายๆๆ คุณพร้อมเป็นใครกัน แล้วทำไมพ่อแม่ต้องเอาลูกไปขายด้วยนะ