Rainy 12
หลายวันผ่านไป
“ข้าวจะไปไหน!!” เสียงตะโกนเรียกชื่อดังขึ้นลั่นบริเวณหน้าบ้าน ฉันที่กำลังควบขี่จักรยานไฟฟ้าถึงกับต้องเบรกจนหน้าทิ่มด้วยความตกใจกับเสียงเรียกนั้น หันมองซ้ายขวาก็ไม่เจอต้นตอของเสียง คงไม่ใช่สิ่งลี้ลับหรอกใช่ไหม
“เงยหน้า!” และแล้วเจ้าของเสียงนั้นตะโกนบอกอีกครั้ง กระทั่งเงยหน้าขึ้นไปมองบนชั้นสองของบ้านถึงได้เห็นว่าเป็นพี่เทียนกำลังยืนอยู่ที่ระเบียงห้องนอนของเขาและจ้องมองมายังจุดที่ฉันขี่จักรยานอยู่ก็มองตาตั้งนาน ที่แท้ก็อยู่บนบ้านนี่เอง
“จะไปร้านกาแฟหน้าไร่ค่ะ!” ตะโกนบอกพี่เทียนเมื่อหายตกใจแล้ว อยู่ที่นี่มาหนึ่งสัปดาห์กับอีกสามวันแล้วล่ะ อยู่ที่นี่ได้สองวันฉันก็ได้รับจักรยานไฟฟ้าคู่ใจมาหนึ่งคัน เป็นรถของพี่อิงที่เอาไว้ใช้ที่นี่และอนุญาตให้ฉันใช้รถได้ นั่นจึงทำให้ฉันมียานพาหนะคู่ใจในการออกเดินทางไปร้านกาแฟหน้าไร่โดยที่ไม่ต้องชงกาแฟเอง
“...ก่อน!”
“โอเคค่ะ!” เมื่อได้ยิ
