Rainy 11
718 Words
Rainy 11
ร้านหมูกระทะที่ไม่ใช่ร้านหมูกระทะ เพราะเป็นโซนกินหมูกระทะที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โรงแรมสวยมากจนฉันอยากมาพัก ฉันถ่ายรูปโรงแรมส่งให้พี่ชายอย่างพี่นรินทร์ได้ดูกับความสวยงามและอบอุ่นของที่นี่ ถึงได้รู้คำตอบว่าที่นี่ห้องพักเต็มตลอดทั้งปีแล้วและเต็มยาวจนถึง
ปีหน้าแล้วด้วย และยิ่งตกใจเข้าไปกันใหญ่เมื่อรู้ว่าที่นี่คือโรงแรมของ
พี่อิงภรรยาของพี่แทนคุณยังไงล่ะ
“อร่อยมากเลยค่ะ” และทันทีที่ได้กินหมูกระทะฉันถึงกับต้องรีบชมพี่อิงอย่างตื่นเต้น น้ำจิ้ม น้ำซุปและหมูหมักของที่นี่อร่อยมาก ไม่เคยกินที่ไหนแล้วอร่อยแบบนี้มาก่อนเลย อร่อยจนอยากซื้อกลับไปกินที่บ้าน
“น่ารักจังเลย ดีใจที่ชอบนะกินเยอะ ๆ เลยค่ะไม่พอสั่งเพิ่มได้” พี่อิงยิ้มกว้างดีใจคีบหมู คีบของกินมาใส่จานให้ฉันอย่างน่ารัก ส่วนพี่เทียนฟ้าที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็คีบหมูที่สุกแล้วมาใส่จานให้ฉันอยู่เรื่อย ๆ แต่ส่วนใหญ่เขาจะนั่งคุยกับคนเป็นพี่ชายอย่างพี่แทนคุณเสียมากกว่า ฉันเองก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะฟังมากนักว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เพราะตอนนี้ของกินบนโต๊ะเท่านั้นที่สามารถดึงดูดความสนใจของฉันไปจนหมด ไม่เหลือให้สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิด
“อยู่ได้ไหม?”
“ได้ครับ”
“เดี๋ยวพี่กลับไปอยู่ด้วย”
“ไม่เป็นไรครับ ไม่ได้กลัวแล้ว”
“แต่เมื่อคืนไม่ใช่นะ”
“โอเคแล้วจริง ๆ ครับ สบายมาก วันนี้ตอนฟ้าร้องนอนหลับด้วยนะ”
“หือ? ยังไง”
“ไปนอนเฝ้าน้องทำงาน หลับไม่รู้เรื่องเลย”
“แปลกจัง ปกติพี่อยู่ด้วยก็ไม่หลับนะ”
“ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่มันหลับไปแล้ว คืนนี้ก็น่าจะหลับเพราะฝนหยุดตกแล้ว”
“อื้อ ก็ดีแล้ว ถ้าไม่ไหวก็โทร.มา”
“ครับเฮีย”
“จะเรียกเฮียหรือเรียกพี่กันแน่สรุป?”
“เรียกทั้งสองครับ แล้วแต่อารมณ์”
“เอาเถอะ จะเรียกอะไรก็เรียก”
หมูกระทะที่น่าประทับใจทำให้ฉันปักหมุดร้านไว้แล้วอีกหนึ่งที่ บริเวณลานข้างโรงแรมมีลูกค้าของโรงแรมนั่งกินหมูกระทะอยู่มากมาย เรียกได้ว่าเต็มทุกโต๊ะกันเลยทีเดียว
“พรุ่งนี้พี่กับอิงจะเข้าไปประชุมที่อำเภอ อยากได้อะไรกันไหม?” พี่แทนคุณถามขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่คุยกับน้องชายของเจ้าตัวเสร็จแล้วเรียบร้อย และฉันมั่นใจว่าคำถามเมื่อครู่คงจะถามถึงฉันด้วยเมื่อพี่แทนคุณเหลือบสายตามามองฉันเล็กน้อย แววตาเรียบเฉยที่พอเห็นแล้วก็สะดุ้งนิดหน่อยเพราะเหมือนพี่แทนคุณกำลังดุฉันอยู่เลยน่ะสิ
“อย่าดุน้องสิคะ” พี่อิงที่เห็นฉันตกใจก็รีบเตือนสามีตัวเองทันที
“พี่ไม่ได้ดุ ขอโทษด้วยนะ” พี่แทนคุณรีบขอโทษที่เขาเผลอใช้สายตาดุ ๆ จ้องมองฉัน
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่มีอะไรที่อยากได้เลยค่ะ” ฉันรีบบอกอย่างเกรงใจ อยู่มาจะหนึ่งวันแล้วฉันยังไม่ได้คุยเรื่องค่าใช้จ่ายภายในบ้านเลยว่าจะให้ฉันจ่ายยังไง
“งั้นเอาแบบนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนกลับพี่จะซื้อก๋วยเตี๋ยวเจ้าเด็ดมาฝาก” พี่อิงเสนออย่างรู้ใจ แอบคิดเล่น ๆ ว่ากว่าที่ฉันจะได้กลับบ้าน คงน้ำหนักขึ้นแน่ ๆ เลยล่ะ พี่ ๆ แนะนำร้านอร่อยมาให้มากมายขนาดนี้
“เผื่อด้วยนะ” พี่เทียนฟ้าที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เอ่ยบอกพี่อิงเช่น เดียวกัน
“ได้เลยค่ะ เดี๋ยวอิงซื้อมาให้เอง”
“เอาละ ๆ งั้นพรุ่งนี้ข้าวเที่ยงพี่กับอิงจะซื้อเข้ามาให้เองนะ”
พี่แทนคุณสรุปแล้วหันไปมองหน้าภรรยาที่ยื่นมือไปพลิกหมูบนกระทะย่างอย่างมีความสุข เป็นสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความหลงใหล เห็นแล้วก็เขินอยู่เหมือนกัน ขนาดเพิ่งได้รู้จักยังรู้เลยว่าพี่อิงพิเศษต่อพี่แทนคุณมากขนาดไหน
น่ารักจัง...
- Writer
