เมียแลก

เอาอยู่…8/2

ระหว่างทางหญิงสาวบอกเขาให้แวะร้านกระเพาะปลาเจ้าโปรดของเจ้าสัวยงเกียรติผู้เป็นบิดาซึ่งต้องเลี้ยวเข้าไปในถนนเส้นรอง ระหว่างที่รอหญิงสาวลงไปรับอาหารอยู่ในรถสายตาของปภังกรก็มองไปเห็นชายหนึ่งหญิงคู่หนึ่งท่าทางเหมือนกำลังทะเลาะกันเดินมาหยุดยืนถกเถียงกันอยู่ไม่ไกลจากรถเขา เหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าจะไม่ให้สนใจเลยก็คงไม่ได้ และดูไปแล้วไม่ได้มีแต่ชายหญิงสองคนเท่านั้นแต่มีผู้หญิงเพิ่มเข้ามาอีกคน เสียงที่เล็ดลอดเข้ามาในรถทำให้พอจะรู้ว่าเป็นเรื่องของสามคนผัวเมีย และผู้หญิงที่เดินตามมายืนเกาะแขนผู้ชายอยู่นั่นก็คือเมียน้อย

“มึงสองตัวมันก็เหี้ยกับเหี้ยสมสู่กัน กูจะฟ้องมึงให้หมดตัว มึงอยากได้ไอ้เหี้ยนี่มึงก็เอาไป กูหย่าแน่ แต่มึงต้องส่งเสียลูก”

“กูไม่ส่ง มึงเสือกเบ่งออกมาก็เลี้ยงเองสิอีเหี้ย”

ฝ่ายชายตะคอกคืนมาด้วยถ้อยคำหยาบคายและไม่คิดจะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นมาร่วมกับฝ่ายหญิงอย่างหน้าไม่อาย ส่วนผู้หญิงอีกคนที่เกาะแขนฝ่ายชายก็ยิ้มเยาะเมียหลวงอย่างไม่สะทกสะท้าน

“มึงพูดแบบนี้ได้ไง มึงหลงอีช็อกการีนี่จนลืมลูกเลยเหรอ นั่นลูกของมึงเหมือนกันนะ”

“มึงไม่ต้องปากหมาด่าคนอื่น ถ้ามึงทำหน้าที่เมียดีกูจะมีเมียน้อยมั้ย มึงมันห่วย ลูกมึงมึงเลี้ยงเองกูไม่ส่ง ไม่มีเงินก็ให้มันไปขอทานบนสะพานลอยนู่น”

ฝ่ายหญิงได้ยินแบบนั้นก็สุดจะทน คำก่นด่าคำสาปแช่งให้สมกับความคั่งแค้นที่สุมอก

“ไอ้สัตว์เอ๊ย สารเลว ลูกมึงแท้ ๆ มึงยังทิ้งขว้างไม่คิดจะเลี้ยง ไอ้ระยำ หลงกีจนลืมลูกในไส้ ขอให้มึงตายโหงตายห่าตกนรกหมกไหม้อย่าได้ผุดได้เกิด”

“มึงแช่งกูเหรอ กูจะเอาเลือดปากมึงมาล้างตีนกูกับน้องฟ้าของกู มึง!”

ฝ่ายชายสลัดแขนเมียน้อยออกเงื้อมือหมายจะตบหน้าเมียหลวง ฝ่ายหญิงที่ถูกกระชากแขนมาอย่างแรงไร้ทางสู้ได้แต่ยกมือขึ้นพยายามปกป้องตัวเอง ส่งเสียงหวีดร้อง

“ช่วยด้วย กรี๊ดด”

แต่ยังไม่ทันที่ฝ่ามือจะกระทบลงบนใบหน้าของฝ่ายหญิง มือแข็งแรงข้างหนึ่งก็กระชากคอเสื้อไอ้หน้าตัวเมียคนนั้นออกห่าง

“เหี้ยอะไรมาเสือกเรื่องของผัวเมีย”

มันหันมาจะเอาเรื่องคนที่เข้ามาสอด

“เป็นผู้ชายลงไม้กับลงมือกับผู้หญิง มึงไปหาผ้าถุงมานุ่งเถอะ”

เหตุการณ์ทะเลาะวิวาทดึงดูดสายตาผู้คนแถวนั้นที่ผ่านมาพบเห็น ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาดีผิวขาวจัดยืนอยู่ตรงกลางระหว่างชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังทะเลาะวิวาทกัน

“เรื่องผัวเมีย มึงเสือกอะไร นั่นเมียกู กูจะทำอะไรก็ได้ มึงอยากโดนดีด้วยรึไง”

ชายเลวทำท่าจะพุ่งเข้ามาหาแต่หญิงที่อยู่ข้างตัวมันคว้าแขนไว้ก่อน

“พี่พลคนมองใหญ่แล้ว หนูว่าอย่ามีเรื่องตอนนี้เลย ไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเรื่องจะยาว หนูขี้เกียจขึ้นโรงพัก ไปเถอะพี่ ไป”

ชายมากเมียที่กำลังหลงกลิ่นใหม่มีหรือจะไม่ฟัง ก่อนไปมันชี้หน้าผู้หญิงที่กำลังร้องไห้สะอื้น ปภังกรจำได้ว่าเธอพูดถึงลูก ดูเหมือนว่าลำพังเธอคนเดียวไม่สามารถหาเลี้ยงลูกได้ ชายหนุ่มควักกระเป๋าเงินออกมา ในนั้นมีเงินสดจำนวนไม่กี่พันบาทเพราะตามปกติเขาไม่ได้พกเงินสดมากนัก เขาหยิบเงินทั้งหมดออกมายื่นให้ เธอมองหน้าเขาเป็นคำถาม

“รับไว้เถอะ คุณมีลูก เราไม่ได้เจอกันบ่อยหรอก”

“ขอบคุณคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้คุณมาช่วย ฉันโดนมันตบแน่”

เขาพยักหน้าให้ หยาดพิรุณเดินมายืนอยู่ข้างชายหนุ่ม โดยไม่ต้องพูดอะไรเธอก็ส่งถุงอาหารที่ซื้อมาให้กับผู้หญิงคนนั้นพร้อมกับบอกว่า

“รับไว้เถอะค่ะ ถือเสียว่าเป็นอาหารอีกมื้อให้ลูกของคุณ ถ้าคุณคิดจะฟ้องสามีฉันแนะนำให้คุณไปขอคำแนะนำจากเพจดัง ๆ ก่อนจะแจ้งความนะคะ เรื่องจะได้ไปไว”

“ขอบคุณมากนะคะ คุณสองคนเป็นแฟนกันใช่มั้ยคะ จิตใจดีทั้งคู่เลย ขอให้รักกันนาน ๆ นะคะ พวกคุณเหมาะสมกันมาก ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ”

ผู้หญิงคนนั้นยกมือไหว้และรับถุงอาหารจากมือของหยาดพิรุณแล้วจึงเดินจากไป ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม เขาไม่คิดว่าหยาดพิรุณจะทำแบบนั้นมันทำให้เกิดความประทับใจเล็ก ๆ ขึ้นพร้อมกับมีเรื่องหนึ่งสะท้อนเข้ามาในใจ หากในอนาคตเขาต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ เขากับมีผู้หญิงอีกคนที่เขาไม่อยากปล่อยเธอไป มันต้องไม่มีเหตุการณ์แบบนี้แน่นอน บริบทมันต่างกัน ไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้มีเมียมากกว่าหนึ่งทั้งที่ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงดู แถมทิ้งขว้างคนเดิมเพื่อไปอยู่กับคนใหม่ แต่เขาไม่ใช่แบบนั้น ระดับเขาจะเลี้ยงดูผู้หญิงพร้อมกันสักสิบคนก็ยังได้ เขามีเงินและบริหารจัดการเวลาเป็น และจากที่เห็นวันนี้เขาเชื่อว่าหยาดพิรุณมีจิตใจโอบอ้อมอารี ที่สำคัญเธอเข้าใจเรื่องธรรมเนียมปฏิบัติของครอบครัวของเขาและเธอดี อาอึ้มฮุ่ยซิ่วแม่ของเธอก็เป็นเมียใหญ่ แปะย้งพ่อของเธอมีเมียอยู่บ้านเดียวกันตั้งสี่คน ส่วนยัยจอมแก้งเขาเอาเธออยู่อยู่แล้ว ยัยจอมขูดนั่นมีจุดอ่อนที่เงิน แค่ให้เงินปิดปากเธอก็พร้อมจะยอมเขาทุกอย่าง ไม่อย่างนั้นไอ้ที่บอกว่าจะไปจากเขาคงไปนานแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเงินที่เขาเสนอให้ แล้วถ้าต่อไปเขาเสนอให้เธออยู่เงียบ ๆ เป็นเบอร์สอง แต่อยู่อย่างสุขสบายมีวงเงินในการใช้จ่ายไม่จำกัดเธอไม่มีทางปฏิเสธ ชายหนุ่มที่กำลังคิดจะมีเมียมากกว่าหนึ่งพร้อมกันมั่นใจว่าหลังบ้านของเขาต้องไม่มีเรื่องปัญหาเมียใหญ่เมียเล็กอิจฉาริษยาหึงหวงทะเลาะกันแน่นอน... แต่ปภังกรประเมินจิตใจอันซับซ้อนของผู้หญิงต่ำไป เขาไม่เคยรู้ว่าสงครามหลังบ้านของผู้ที่ได้ชื่อว่าเมียทั้งหลายนั้นทั้งลึกล้ำและอำมหิตขนาดไหน

คนที่มั่นใจว่าเอาอยู่อย่างแน่นอน คิดแล้วก็เผลอกระหยิ่มยิ้มออกมา

“เฮียกั้งยิ้มอะไรคะ”

“เปล่าครับ ไม่มีอะไร ไปขึ้นรถเถอะ”

“ค่ะเฮีย”

เคลื่อนรถออกไปได้ระยะหนึ่งหยาดพิรุณก็หันมายิ้มเอ่ยเสียงหวานกับเขาว่า

“มื้อกลางวันหยกทานข้าวบ้านเฮีย งั้นมื้อเย็นเฮียอยู่ทานข้าวบ้านหยกด้วยมั้ยคะ จะได้คุยกับป๊าม้าด้วย ม้าบ่นถึงเฮียกั้งอยู่”

ชายหนุ่มยิ้มโดยไม่ได้หันไปมองหน้าคนชวนเพราะสายตาจับจ้องอยู่กับเส้นทางเบื้องหน้าที่มีทั้งรถสัญจรไปมาและคนข้ามถนนบางจุด ก่อนจะตอบมาในเวลาไม่นาน

“ได้สิ”

หยาดพิรุณยิ้ม