เมียแลก

บินออกจากกรง…12/2

“ยังไงฉันก็จะไป”

“เธอจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีเงินสักบาทจอมแก้ว จำไว้นะ วันใดที่เธอก้าวขาออกไปจากฉันสักบาทฉันก็จะไม่ให้เธอ”

ปภังกรตะคอกใส่หน้าเธอด้วยความโกรธที่ออกมาจากความรู้สึกในห้วงลึก เห็นหญิงสาวร้องไห้สะอื้นปานจะขาดใจ สายตาของเธอเหมือนว่ารังเกียจเขามากมายมันก็ทำให้ใจเขาปวดแปลบไม่น้อย ประโยคที่บิดาพูดกับเขาก่อนจะกลับมาที่นี่ก้องขึ้นในหู

“ถ้าผู้หญิงคนนั้นเขารักแกมากพอ เขาก็ต้องยอมได้ แต่ถ้าเขายอมไม่ได้แสดงว่าเขาไม่ได้รักแก แล้วแกจะไปรั้งไว้ทำไม หาใหม่สิวะ แกอย่าลืมนะแกบอกว่าเอาอยู่ อย่าทำให้ธุรกิจที่บรรพบุรุษสร้างมาต้องพังเพราะผู้หญิงคนเดียว”

ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกปรับอารมณ์ให้เย็นลง เขาเชื่อว่าเธอรักเขาหลายครั้งที่เธอคิดว่าเขาไม่เห็นแต่เขาเห็นจากเงาสะท้อนในกระจก สายตาที่เธอมองเขามันแสดงออกชัดเจน แต่อาจจะยังไม่มากพอแบบที่ป๊าบอกก็เป็นได้ ไม่เป็นไรเขาจะทำให้เธอรักเขามากจนไม่อยากไปจากเขา เพียงแต่ตอนนี้จอมแก้วไม่อยากอยู่กับเขาต่อนี่สิ เธอต้องการเป็นเมียเดียว แต่เขาให้ไม่ได้นี่ แล้วอีกอย่างการเป็นเมียรองของเขาไม่เหมือนกับของคนอื่นเสียหน่อย เธอจะได้มากกว่าที่เคยได้ด้วยซ้ำไป เขาต้องใจเย็น ๆ หาวิธีเกลี้ยกล่อมใหม่ ชายหนุ่มปล่อยให้หญิงสาวร้องไห้จนพอใจโดยนั่งมองเธอเงียบ ๆ จนเสียงสะอื้นค่อยจางลงจึงเข้าไปกอดปลอบขวัญอีกครั้ง

“อย่าเพิ่งใจร้อนนะ ฉันจะหาทางออกให้ดีที่สุด”

ใบหน้าที่เขากดให้ซุกอยู่ในอกเบ้ปากเงียบ วิธีของคนเห็นแก่ตัวเธอไม่มีวันยินดี จากวันนี้ก็แค่รอคอยโอกาสที่จะไปเท่านั้น

“ถ้าเธอมีลูกกับฉัน เธอจะยิ่งสบายนะจอม”

‘อย่ามาพยายามเป่ามนตร์ใส่หัวเสียให้ยาก ไม่หลงกลง่าย ๆ หรอก จะหาเมียไว้ขยายกิ่งก้านสาขาของตระกูล ให้มีลูกไว้ช่วยทำธุรกิจน่ะเหรอ เหอะ ไปหาคนอื่นเถอะ’ จอมแก้วฮึดฮัดอยู่ในใจ

ปภังกรเติบโตมาในครอบครัวที่บิดาของเขามีภรรยาสองคนที่อยู่กันโดยไม่มีปัญหาใด ๆ อีกทั้งคนที่รายล้อมตัวเขาก็มีลักษณะนี้ให้เห็นเหมือนเป็นเรื่องปกติ เป็นเหมือนธรรมเนียมปฏิบัติของครอบครัวที่ยอมรับกันโดยไม่มีใครโต้แย้ง ครอบครัวของหยาดพิรุณเองบิดาของเธอก็มีภรรยาถึงสี่คน เป็นธุรกิจแบบกงสีที่มีลูกหลานหลายคนไว้ช่วยทำงาน ตั้งแต่เกิดและเติบโตมาปภินดาหรือหลันฮวามารดาของชายหนุ่มที่ถึงแม้จะไม่ได้เป็นเมียแต่ง แต่ก็อยู่กับบิดาของเขาอย่างมีความสุขดี แม่ของเขาไม่เคยแสดงให้เห็นว่ามีความทุกข์หรือคับแค้นใจใด ๆ กับการเป็นเมียรอง มีอยู่บ้างบางครั้งที่มารดาเคยพูดกับเขาในตอนที่เริ่มแตกหนุ่มและควงสาวเป็นครั้งแรกว่าอยากให้เขาเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียว ถ้ารักใครชอบใครก็ให้มั่นคงกับคนนั้น ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าไปทำให้ผู้หญิงเสียใจ ไม่มีใครอยากแบ่งปันของใช้ส่วนตัวของตัวเองให้คนอื่นใช้ด้วยหรอก

ปภินดาพยายามสอนลูกชายทางอ้อมเกี่ยวกับเรื่องความรักและการมีครอบครัว เธอไม่ต้องการให้ลูกมีทัศนะคติที่ไม่ดีต่อบิดา การต้องเป็นเมียรองทั้งที่เป็นเมียอยู่ก่อนแล้วของสามีไม่ใช่เรื่องที่จะทำใจได้ง่าย ๆ ตอนนั้นเธออยู่กินกับเจ้าสัวแสงชัยและกำลังตั้งท้องปภังกร เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่น ในโลกนี้จะมีผู้หญิงที่ยินยอมพร้อมใจให้สามีตนเองไปมีภรรยาอีกคนหรือ หน้าชื่นอกตรมทั้งนั้น เว้นเสียแต่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่เคยรักสามีเลย

สามวันต่อมาหยาดพิรุณนัดคุยกับปภังกรเรื่องที่อากงของเธอจะกลับเมืองจีนและอยากชวนเขาไปส่งอากงถึงเมืองจีนด้วยกันโดยอ้างว่าผู้ชราอยากให้เขาไปด้วยเพื่อจะได้ไปดูโรงงานที่นั่น เมื่อรู้ข่าวชายหนุ่มก็วิ่งมาหาคนช่วยเจ้าเดิม

“แกต้องไปนะอากั้ง ตระกูลของหม่าจิ้นอากงของหนูหยกน่ะมีอิทธิพลมากในเมืองอิงถานของเจียงซี ขนาดเจ้าหน้าที่หน่วยงานรัฐยังต้องเกรงใจ แกก็รู้นี่ว่าอิงถานน่ะได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งทองแดงของโลก”

ปภังกรทำหน้าให้รู้ว่าไม่อยากไป บิดาจึงยกมือตบไหล่บอกเสียงหนักว่า

“ในตอนที่ป๊าอายุเท่าแกน่ะ ป๊าก็ไม่สนเรื่องงานหรอก สนแต่เรื่องผู้หญิงที่ป๊าคิดว่ารักมากที่สุด แต่พออายุมากขึ้นความเป็นจริงของโลกก็ทำให้มุมมองต้องเปลี่ยน มีเงินแล้วผู้หญิงก็มาเอง ถ้าไม่มีเงินอย่าว่าผู้หญิงเลยหมูหมาก็ไม่มอง เชื่อป๊า เรื่องผู้หญิงเอาไว้ก่อน”

บางครั้งเขาก็อดคิดอย่างอกตัญญูไม่ได้ว่า การเกิดเป็นลูกป๊าแม่งก็โคตรเหนื่อย ต้องแบกความหวังไว้มากมายทั้งที่เขาก็ไม่ใช่ลูกเมียตบเมียแต่ง แทนที่ป๊าจะไปสนใจทุ่มเทกับอาอี้น้องชายต่างแม่ของเขาที่เกิดจากเมียแต่งของป๊า

ต้องไปเมืองจีนเป็นอาทิตย์แล้วจะทำอย่างไรกับจอมแก้วดี เธออาจจะยังมีความคิดที่จะหนีเขาไป ดังนั้นตอนที่เขาไม่อยู่ต้องมีคนคอยเฝ้าและคอยติดตามเธอ

“ฉันต้องไปทำธุระที่จีนประมาณอาทิตย์หนึ่ง เธออยู่ที่นี่อย่าคิดหนี ถ้าจะออกไปไหนก็บอกคนของฉันที่จะมาคอยดูแลเธอก็แล้วกัน”

^

^

^

*** โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้า

ต้องขออภัยที่ลงน้อยไปค่ะ เนื่องจากตอนนี้ยังตรวจฉบับที่สมบูรณ์ยังไม่เสร็จดีนัก มีการเพิ่มลายละเอียดบางส่วนเข้าไปพอสมควร ถ้าลงแบบติดเหรียญยาวจะทำให้นักอ่านที่เข้ามาอ่านก่อนพลาดรายละเอียดส่วนนี้ไปด้วย เดี๋ยวยังไงตรวจทานเสร็จแล้วจะลงยาวๆให้อ่านนะคะ

ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะคะ

พูดคุยสอบถามกันมา หรือติดตามนักเขียนที่เฟสบุ๊คได้นะคะ