ตอนที่5 มาเฟียหื่น
426 Words
ตอนที่5 มาเฟียหื่น
ประเทศสหรัฐอเมริกา
เดวิด
แบรดลี่ย์
ชายฉกรรจ์ชาวอเมริกันวัยสี่สิบปีในชุดสูทสีดำตัดเย็บอย่างประณีตเดินมายังรถยนต์Hummerสีแดงติดฟิล์มทึบรอบคัน ซึ่งจอดอยู่ระหว่างรถยนต์ของบอดี้การ์ดสองคัน ที่จอดประกบอยู่พร้อมกับบรรดาชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ในเครื่องแบบชุดเดียวกันอีกนับสิบคน ยืนรายล้อมอยู่รอบบริเวณเสมือนกำแพงมนุษย์ หัวหน้าบอดี้การ์ดเลิกคิ้วอย่างแปลกใจจ้องมองลูกสมุนคนหนึ่งที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูรถHummerคันนั้นด้วยกริยาแปลกๆ ของฝ่ายนั้น
“เอ่อ… คุณเดวิดครับ ผมว่าอย่าเพิ่งรบกวนเจ้านายเลยดีกว่าครับ” บอดี้การ์ดนายนั้นยกมือขึ้นเป็นเชิงห้าม พูดอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงนักด้วยตนเองมีตำแหน่งที่ต่ำกว่าอีกฝ่าย
“มีอะไรงั้นหรอจอร์น?”
เดวิดถามออกไปด้วยความสงสัย แต่แทนที่บอดี้การ์ดซึ่งชื่อจอร์นจะตอบคำถามของเขา ฝ่ายนั้นกับยักไหล่ทำท่าทางอึกอักเหมือนน้ำท่วมปาก จนเขาเกิดอาการหมันไส้ หัวหน้าบอดี้การ์ดส่ายหน้าให้จอร์นเหมือนรำคาญ ก่อนจะเดินตรงไปยังรถยนต์คันใหญ่แล้วหยุดมือที่ทำท่าจะเคาะประตูลงอย่างอัตโนมัติ เมื่อได้ยินเสียงหนึ่งเล็ดลอดออกมาจากในนั้น
“โอ้ววว… ตรงนั้นแหละครับลีน่า อ้า แรงอีกนิดครับ อืมมม…”
เสียงร้องแหบปร่าปนกระเส่าของเจ้านายหนุ่มที่ดังสวนออกมา ทำให้เดวิดกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ ก่อนจะหันขวับกลับมามองหน้ากลั้นยิ้มของจอร์น ด้วยเสียงกิจกรรมหฤหรรษ์ที่กำลังดำเนินไปอยู่ในรถคันใหญ่นั้นชวนให้คิดไปไกลถึงไหนต่อไหน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะ ที่เขามีความจำเป็นต้องเข้าไปขัดจังหวะการออกกำลังกายในร่มของเจ้านายหนุ่มเพลย์บอย
การเมคเลิฟเป็นสิ่งที่เจ้านายของเขาโปรดปราณเป็นอย่างมาก จะเรียกว่าเป็นกิจวัตรประจำวันอย่างหนึ่งก็ไม่ผิดนัก ทว่าสิ่งที่หัวหน้าบอดี้การ์ดกำลังสงสัยอยู่ก็คือ
ใครกัน? คือแม่สาวไฟแรงสูงคนนั้น
“คุณทำให้ลีน่าบ้างนะคะ อ้าแบบนั้นแหละค่ะ อู้ยยยเบามือหน่อยสิคะลีน่าเจ็บนะคะ อืมมม…”
เดวิดสะบัดศีรษะแรงๆ กับจินตนาการสุดบรรเจิด ที่ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างชัดเจนในหัวจากน้ำเสียงผะแผ่วของหญิงสาวปริศนา ก่อนจะตัดสินใจเคาะประตูรถเป็นการให้สัญญาณกับคนที่อยู่ในรถ
- Writer
