16.3 ริบหรี่

1894 Words

ดวงตะวันเคลื่อนคล้อยจมผ่านเส้นขอบฟ้า รั้งรัตติกาลเข้าครอบครองผืนฟ้ายามราตรี การกลับสู่ตำหนักอย่างเงียบเชียบเป็นสิ่งที่บ่าวไพร่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี ทันทีที่เทียนไขภายในห้องถูกจุดขึ้น ข้ารับใช้คนสนิทที่รั้งอยู่ทางด้านนอกก็ส่งเสียง “ท่านอ๋องน้อยทรงกลับมาแล้ว” ผู้มีใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติยิ้มอย่างเงียบงัน นัยน์ตาเหม่อมองเครื่องบดยาที่วางอยู่บนโต๊ะเบื้องหน้า งูสีดำดวงตาสีแดงเลื้อยออกมาจากข้างกระถางกำยาน ใช้หัวถูไถเข้ากับมือหนาอย่างออดอ้อน “วันนี้มีอะไรรายงานหรือไม่” ผู้ถูกถามทำหน้านึก “ท่านอ๋องทรงได้รับราชโองการให้ไปล่าสัตว์กับฮ่องเต้เป็นการส่วนพระองค์ คุณหนูลี่มาหาท่านอ๋องน้อยแต่ไม่พบ และมีคนจากสกุลฟางมาขอเข้าพบคุณหนูลี่พ่ะย่ะค่ะ” มือที่กำลังจะลูบเกล็ดดำเงางามของเจ้างูตัวน้อยหยุดชะงัก “ครอบครัวของฟางอวี้?” “พ่ะย่ะค่ะ แต่รายละเอียดนั้น กระหม่อมไม่ทราบ” “อืม เจ้าไปพักผ่อนเถิด” สิ้นคำสั่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD