ครั้งหนึ่งในชีวิตของพวกเรา

1318 Words

บทที่ 28 ครั้งหนึ่งในชีวิตของพวกเรา ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นจึงเปิดกระเป๋าของเธอดู เมื่อเจอกล้องจึงหยิบออกมาและจัดการถ่ายภาพเธอทันที “ก่อนขึ้นถึงจุดสูงสุด ขอถ่ายภาพระหว่างทางของคุณก่อนนะ” “ถ่ายฉันคนเดียวได้ยังไง ต้องถ่ายคู่กันสิถึงจะถูก เพราะมันเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตของพวกเรา” เธอรีบเขยิบเข้าไปนั่งใกล้เขาและโพสต์ท่า เจสันไม่รอช้า รีบเอียงศีรษะไปทางหญิงสาวและโพสต์ท่า แล้วกดชัตเตอร์สองทีซ้อน “ฮา ๆ ๆ” เขาถึงกับหลุดหัวเราะเสียงดังเมื่อกดดูภาพที่ถ่ายไว้แล้ว “คุณคิดว่าจะมีใครจำเราได้ไหม” “เป็นภาพถ่ายครั้งหนึ่งในชีวิตจริง ๆ ฮา ๆ ๆ” เธอเองก็ขำเมื่อได้เห็นคนสองคนที่อยู่ในภาพนั้น มันแทบไม่มีอะไรบ่งชี้ได้เลยว่าตัวตนที่แท้จริงคือใคร คนหนึ่งคือผู้ชายใส่แว่น สวมหน้ากากปิดปาก สวมเสื้อโค้ทแบบมีหมวก รูดซิปขึ้นสูงจนปิดถึงคาง อีกคนเป็นผู้หญิงผมยาวใส่หมวกไหมพรมอย่างหนา ใส่แว่น สวมหน้ากากปิดปาก พันพาพันค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD