บทที่ 24 วีวีไอพี
ดาวลดามองหน้าเจสันอย่างซาบซึ้งใจเป็นครั้งแรก ตั้งแต่ได้ร่วมงานกันมา ที่เธอไม่ชอบสวมหน้ากากขณะที่ใส่แว่นก็เพราะเวลาหายใจแล้วมันเป็นไอ แต่เธอก็ไม่อยากพูดทำร้ายน้ำใจของเขา แม้ท้ายประโยคเขาจะจิกกัดเธอก็ตาม
“ขอบคุณนะ” เธอกล่าวกับเขา ถอดแว่นตาสีใสที่ใส่กันลมออก จัดการสวมหน้ากากปิดปากแล้วจึงสวมแว่นทับกลับไปที่เดิม เธอดึงหน้ากากขึ้นเล็กน้อยแล้วส่งยิ้มจากใจจริงให้เขา “มันอุ่นมากเลย ขอบคุณมากนะเจสัน”
หัวใจของเจสันถึงกับเต้นผิดจังหวะไปเลยทีเดียว เมื่อเจอรอยยิ้มกับสายตาที่ซึ้งใจขนาดนั้นส่งมาให้ “ฮะแฮ่ม!.. อย่าลืมตอบแทนความดีของผมด้วยล่ะ”
เธอชูสามนิ้วเป็นสัญลักษณ์ “ตกลงค่ะ ฉันจะตั้งใจทำงานเพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของคุณ แต่..”
“แต่อะไร” เจสันถามเมื่อเธอเอาแต่มองหน้าไม่ยอมพูดต่อ
“แต่ถ้าคุณกวนประสาทฉัน ฉันเอาคืนนะ เพราะฉันไม่ใช่ลูกจ้างของคุณจริง ๆ ฉันแค่มาช่วยเท่านั้น ตกลงนะ” เธอ
