บทที่ 13 แฟนเธอกำลังนอกใจ
ประเทศไทย
“ขอบคุณนะที่ยังนึกถึงป้า” วาสนากล่าวกับดาวลดา ที่หิ้วของฝากจากโคราชมาฝากหลายอย่างด้วยกัน
“เวลาป้าหนาไปเที่ยวยังไม่ลืมแยมเลย แล้วแยมจะลืมป้าได้ยังไงคะ”
“วังน้ำเขียวอากาศดีไหมล่ะ”
“ดีมาก ๆ เลยค่ะป้า เสียดายวันหยุดน้อยไปหน่อย”
“ไว้ไปเที่ยวด้วยกันตอนพักร้อนประจำปีของบริษัทก็ได้นี่” กฎของบริษัททัวร์แห่งนี้อาจจะแตกต่างจากบริษัทอื่นอยู่บ้าง แต่ก็ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อจนมาถึงรุ่นลูก นั่นก็คือทุกวันที่หนึ่งถึงสิบของเดือนกรกฎาคมทุกปี บริษัทจะปิดทำทัวร์ทุกสายเพื่อให้ไกด์ได้พักร้อน
“ก็ดีค่ะ ก้อยกลับพรุ่งนี้ใช่ไหมคะป้า”
“แกหลงหรือเปล่าแยม ก้อยมันกลับมะรืน”
“ไม่ได้หลงหรอกแต่จำไม่ได้ก็เลยมั่วเอา”
“เออแยมป้าลืมบอก มีจดหมายถึงเราน่ะ”
“จดหมายเหรอคะ?” ดาวลดาลุกจากที่นั่งไปเอาจดหมายจากวาสนามาอ่าน “จดหมายอะไรน่ะ หนูไม่เคยให้ที่อยู่บริษัทกับ
