บทที่ 22 ลืมความเศร้า
ชายหนุ่มคิดในใจว่าแบบนี้นี่เองเธอถึงหุ่นดี มีส่วนเว้าส่วนโค้งแบบสาวเอสไลน์ แต่บังเอิญว่าตอนนี้เป็นฤดูหนาว หุ่นที่สมควรจะโชว์จึงถูกซุกอยู่ในเสื้อกันหนาวตัวหนาจนดูตัน
“คุณก็รู้หลักโภชนาการดี แต่ทำไมปล่อยให้อ้วนล่ะ”
“พูดจาดี ๆ หน่อยคุณ ฉันอ้วนตรงไหนเต็มที่ก็แค่อวบ” เธอเบ้ปาก เชิดหน้าใส่เขา
“คุณตัวใหญ่กว่าดารา”
“ฉันเป็นไกด์ไม่ใช่ดารา อย่าเอาอาชีพแบบพวกคุณมาเปรียบกับฉัน”
“หุ่นแบบคุณนี่ถ้าอยู่หน้าจอโทรทัศน์สงสัยจะใหญ่กว่าคิมซัมซุน” เขาพูดถึงนางเอกละครเรื่องหนึ่งในยุคอดีตที่โด่งดังมาก
“ซัมซุนไหนไม่รู้จัก แล้วคุณก็เลิกเปรียบฉันแบบนั้นได้แล้ว ถ้าฉันอยากสวยแบบดาราฉันก็คงตัวเท่ากุ้งแห้งแล้ว หลอกตากันทั้งนั้นแหละพวกคุณน่ะ คุณก็เหมือนกันแหละ ดูในทีวีออกจะมาดแมน บึกบึน แต่ตัวจริงไม่แมนสักนิด” มาว่าเธอแบบนี้ได้ไง เธอหนักแค่ห้าสิบสองกิโลเองนะ สัดส่วนก็ดูเข้าที สามสิบห้า
