บทที่ 20 ทำงานเพื่อให้ลืมความเศร้า
ภายในห้องรับแขกของครอบครัววูซองอา
“พี่เขยว่าอะไรนะคะ ให้แยมไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเจสันเหรอคะ ทำไมแยมต้องทำด้วยค่ะ”
“มันเร่งด่วนจริง ๆ จ้ะแยม ซองอาบอกว่าเจสันให้เขาเปิดรับสมัครแล้ว แต่ยังไม่มีใครมีคุณสมบัติอย่างที่เจสันต้องการสักคน” เดือนนภารีบตอบแทนสามีที่ดูประหม่าเพราะต้องโกหก
“คุณสมบัติอะไรคะพี่เยล ที่เจสันเขาต้องการ”
“สามารถพูดจีน ญี่ปุ่นได้จ้ะ ภาษาอังกฤษเจสันเขาพูดได้จึงไม่ใช่ปัญหา ใช่ไหมคะที่รัก”
“จ้ะ” ซองอารีบตอบเมื่อภรรยาขอความเห็น “คืองานของเจสันเขาเยอะมากขึ้น เขาจัดการคนเดียวไม่ไหวแล้ว จึงอยากหาผู้จัดการส่วนตัวสักคน แต่ตอนนี้เรายังหาไม่ได้ตรงตามความต้องการของเขา พี่เห็นแยมมี่มีความสามารถเกินระดับนั้น จึงอยากให้มาเป็นผู้ช่วยเขาไปก่อนชั่วคราว”
“ทำไมเขารีบขนาดนี้คะ”
“เขาไม่ได้รีบหรอกแยม ซองอาบอกกับพี่ตั้งนานแล้วเรื่องนี้ เป็นเดือนแล้วนะ
