บทที่5 งานแต่ง
1076 Words
บทที่5
งานแต่ง
กว่าจะถึงวันงานฉันถูกคุณหญิงและคุณป้าจัดการขัดสีฉวีวรรณจนแสบผิว ส่วนคุณหมอเขานั่งอ่านหนังสือจิบกาแฟชิวๆไม่ได้สนใจเสียงนกเสียงกาที่ร้องโหยหวนในสระเป่าลมตรงนี้เลย
"โอ๊ยยย เบาหน่อยดาวเหนืออออ"
"ต้องขัดเข้าไป ขัดเยอะๆผิวจะได้ขาวๆ"
"ดาวเหนือหนังกำพร้าฉันหลุดหมดแล้ว โอ๊ยย!!!"
"ขัดตัวเสร็จเธอต้องบำรุงผิวเยอะๆนะรู้ไหม ฉันไปขโมยครีมของพี่เดือนมาให้ใช้ๆไปเถอะของดีๆทั้งนั้น"
"หาาา แบบนี้เดือนหนาวไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟหรือไง"
"ไม่หรอกฉันมันหลานรักของคุณปู่ พี่สาวฉันไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก"
"หึ!" สายฟ้าหัวเราะในลำคอ เขาส่ายหน้าให้น้องสาวคนเล็กโตขนาดนี้ยังทำตัวเป็นเด็ก
เสร็จจากการขัดสีฉวีวรรณฉันก็ถูกประโคมด้วยครีมบำรุงผิวทั้งตัว มือเท้าถูกช่างทำเล็บมาจัดการให้ เล็บขบไม่มีเหลือเลย ส่วนคุณว่าที่สามีของฉันก็ยังนั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จาเหมือนเดิม เข้าหอเมื่อไหร่ฉันจะจัดหนักให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดูสิ
เวลาผ่านไปจนถึงวันงานฉันสวมใส่ชุดไทยเข้าพิธีหมั้นในช่วงเช้า คุณหมอสายฟ้าหล่อมาก เขาดูผู้ดีจนฉันอยากจะพาเข้าหอมันตอนนี้เลย เพื่อนของฉันที่มามีแค่คนเดียวชื่อเปาที่ไม่รู้ประสีประสาอะไรเลย ยังดีที่คุณเมเม่มาคอยแนะนำลำดับพิธีในงานให้ฉันเข้าใจ
"เมเม่"
ฉันหันไปมองเสียงผู้ชายที่เอ่ยขานเรียกชื่อคุณเมเม่ คุณพระคุณเจ้าหล่ออะไรเบอร์นี้ คุณเมเม่ไม่ได้สนใจหันมาช่วยจัดทรงผมของฉันต่อ ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ไปไหนยังคงยืนรอคุณเมเม่จนถึงเวลาถ่ายรูปหมู่ เพื่อนๆของคุณหมอสายฟ้าก็เข้ามายืนร่วมเฟรมกัน รวมทั้งคุณเมเม่และผู้ชายคนนั้นด้วย หันมาอีกทีทั้งสองก็หายไปแล้วฉันจึงหันไปถามคุณหมอสายฟ้า เขาไม่ตอบนอกจากถอนหายใจออกมา
งานเลี้ยงคืนนี้ถูกจัดไว้ที่โรงแรมเดียวกันกับงานพิธีตอนเช้า ฉันมองเจ้าบ่าวของฉันยืนคุยกับเพื่อนๆของเขาคุณป้าจึงพาฉันมาทำความรู้จักกับทุกคน
"หนุ่มๆป้าพาเจ้าสาวมาทำความรู้จัก ลิลินนี่ ตุลา เซนต์ นาวินส่วนหนุ่มคนนี้ชื่อไทก้า"
"สวัสดีค่ะ"
"ครับผม"
"เรานี่จริงๆเลยนะสายฟ้าทำไมไม่พาน้องมาให้ทุกคนรู้จัก"
"เฮ้อ"
"ดูแลน้องด้วยแม่ไปเตรียมตัวแดนซ์กับป้าซินก่อน"
"อย่าเมามากล่ะ-_-"
"จ้าาา"
ฉันอมยิ้มทันทีที่เห็นคุณป้าดี๊ด๊าเวลาอยู่กับเพื่อนๆ จนถึงเวลาที่ฉันกับเขาต้องขึ้นเวทีด้วยกัน สคริปต์มาจากไหนก็ไม่รู้รายเรียงมาเป็นหน้ากระดาษ ฉันเห็นคุณสามีหยิบขึ้นมาดูจากนั้นก็ขยำมันทิ้งลงถังขยะ แบบนี้ฉันคิดว่าสคริปต์ในมือฉันคงไม่จำเป็นแล้วล่ะ
"สวัสดีค่ะแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ดิฉันเดือนหนาวรับหน้าที่เป็นพิธีกร วันนี้เป็นวันสำคัญของครอบครัวดิฉัน เป็นวันที่พี่ชายของดิฉันกำลังจะมีชีวิตคู่ปกติแล้วฉันเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงสีหน้าแต่รู้สึกว่าวันนี้ตื้นตันใจเป็นพิเศษจึงอดไม่ได้ที่จะขึ้นมาทำหน้าที่นี้ด้วยตนเอง"
เสียงปรบมือดังกระหึ่มฉันมองไปที่คุณหญิงท่านกำลังซับน้ำตาคุณลุงกับคุณป้าก็เช่นกัน
"พี่สายฟ้าคะ วันนี้เป็นวันสำคัญของพี่นะ พี่อยากจะพูดอะไรกับเจ้าสาวไหมคะ"
"ครับ.... วันนี้ค่อนข้างฉุกละหุกไปนิดลำดับพิธีแอบเลทไปเยอะแต่โดยรวมก็ออกมาเรียบร้อยดี ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่มาร่วมแสดงความยินดีกับผมและภรรยา ขอบคุณครับ"
แขกทุกคนมองหน้ากันเพราะคุณหมอไม่ได้กล่าวอะไรถึงเจ้าสาวเลย เดือนหนาวจึงรีบรับช่วงต่อโดยการส่งไมค์ให้ฉัน
"แล้วเจ้าสาวมีอะไรจะพูดไหมคะ งานวันนี้ถูกใจไหมเอ่ย ได้ข่าวว่าน้องสาวฉันเตรียมงานทั้งคืนเลย" สคริปต์ถูกเปลี่ยนไปทันทีเดือนหนาวไม่กล้าถามถึงความรู้สึกเจ้าสาวที่มีต่อเจ้าบ่าวให้เจ้าสาวเจ็บช้ำน้ำใจ
"ก็คงต้องขอบคุณทุกคนค่ะที่มาร่วมแสดงความยินดีกับดิฉันและเจ้าบ่าว และดิฉันก็ต้องขอบคุณครอบครัวของคุณหมอที่ต้อนรับฉันอย่างอบอุ่น รวมถึงเจ้าบ่าวของดิฉันด้วยถึงเขาจะพูดไม่เก่ง ไม่กล้าแสดงความรักต่อหน้าคนอื่นแต่เรื่องบนเตียงเขาแซ่บมากค่ะ ขอบคุณค่ะ"
"วู้ววว!!"
"ฮ่าาา"
เสียงหัวเราะเสียงโห่แซวและเสียงปรบมือดังสนั่น ฉันรับจบเองค่ะงานนี้คุณหมอเขาหันมามองฉันตาเขียวปั๊ดแต่ฉันบอกเลยว่าบ่ย่าน งานนี้เป็นไงเป็นกันค่ะ
ถึงเวลาส่งตัวเข้าหอคืนนี้ฉันต้องนอนพักที่โรงแรม พ่อกับแม่ฉันเดินเข้ามาสวมกอดฉันพร้อมหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความดีใจ ฉันเองก็แอบน้ำตาไหลที่จะได้มีผัวเป็นตัวเป็นตนสักที ไม่ใช่! ดีใจที่ได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวที่แสนอบอุ่นนี้
"คุณหมอแม่ฝากลิลินด้วยนะลูก ดื้อก็ดุก็สอนได้เลยแม่ไม่ว่า"
"ครับ"
"เราก็เหมือนกันอย่าดื้อกับพี่เขานะรู้ไหม"
"รู้แล้วรีบออกกันไปเถอะหนูรีบ โอ๊ย! แม่อะหยิกหนูอีกแล้วนะ"
"ทะลึ่งจริงๆ งั้นพ่อกับแม่ไปก่อนฝันดีนะลูกรัก"
"ค่ะแม่ หนูรักพ่อกับแม่นะ"
หลังจากที่ทุกคนออกไปจากห้องฉันก็เดินตรงมานั่งที่หน้ากระจกเพื่อถอดองค์ทรงเครื่องออกจากร่างกาย ส่วนคุณหมอเขาหนีไปอาบน้ำแล้วเรียบร้อย ฉันวอร์มร่างกายเรียกความพร้อมก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันหลวมๆเดินตามเข้าไปในห้องน้ำ
แกร๊ก!
กลิ่นครีมอาบน้ำหอมละมุนไปทั่วห้องคุณหมอเขานอนแช่น้ำสบายใจฉันจึงเดินไปยืนตรงหน้าเขาจนดวงตาที่ปิดสนิทค่อยๆลืมตาขึ้นมามองฉัน
"อุ๊ย! ผ้าหลุด"
--------------------------------------
เอาเลยลูกลิลินเอามันหนักๆ
- Writer
