มหาลัยได้ทำการเปิดสอนเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว ในชีวิตก่อนจินเยว่เรียนจบมหาลัยนานมากกว่าสิบปีแล้ว และเธอยังทำงานเป็นอาจารย์สอนของมหาลัยแพทย์นานเกือบห้าปี ชีวิตนี้ได้กลับมาใช้ชีวิตเริ่มต้นเป็นนักศึกษาใหม่อีกครั้งจินเยว่จึงรู้สึกแปลก ๆ และตื่นเต้นอยู่บ้างชีวิตวัยรุ่นที่ลืมเลือนไปนานพอได้กลับมาอีกครั้งมันเป็นสิ่งที่รู้สึกดีจริง ๆ
“จินเยว่คุณกลับมาแล้ว? มีคนมารอพบคุณอยู่”
เจ้าหน้าที่ดูแลหอพักหญิงประจำตึกของจินเยว่ ร้องเรียกจินเยว่เสียงดังด้วยความยินดีเมื่อเห็นเธอกำลังเดินมา
“ป้าหงฉันกลับมาแล้ว มีใครมารอพบฉันอย่างนั้นหรือคะ?”
จินเยว่กล่าวทักทายป้าหงที่เป็นคนดูแลตึก พร้อมกับถามกลับด้วยความสงสัยเธอไม่มีญาติที่เมืองหลวงจะมีใครมาหาเธอ ถึงแม้ครอบครัวเก่าของจินเยว่คนเดิมจะอยู่ที่ปักกิ่งแต่จินเยว่ก็ไม่คิดจะกลับไปหาอยู่แล้ว และพวกเขาก็ไม่รู้ว่าจินเยว่เข้ามาเรียนมหาลัยที่ปักกิ่งด้วย
เมื่อสามสี่วันก่อน
