“รู้มั้ยว่าฉันนึกอยากกอดหนูดาแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว ปกติฉันไม่ใช่คนมีความอดทนมากมาย แต่กับหนูดาฉันต้องใช้ความอดทนสูงมากในการรอเพื่อให้หนูดาได้เรียบจบดังตั้งใจ”
“คุณราเมศวร์”
“ถ้ายังเรียกราเมศวร์ฉันจะ...จูบ”
เขาไม่ได้จะ ด้วยการจูบคั่นคำขู่เลยละ แต่ก็เป็นจูบแผ่วเบาที่มุมปากหยักของหล่อน ไม่ได้ประทับลงมาเต็มๆ
“ตั้งแต่ฉันเจอหนูดาครั้งแรก เกือบหนึ่งปีมาแล้ว ฉันไม่เคยต้องการผู้หญิงคนไหน”
“คุณร...ราม”
“ขอบใจ”
แล้วเขาก็จูบหล่อนอีก ปูริดาอดไม่ได้ที่จะค้อน พูดเสียงหวานไม่รู้ตัว
“ก็เรียกคุณรามแล้วไงคะ ทำไมจะต้อง...”
“ก็ฉันอยากจูบ รู้มั้ยว่าปากหนูดาน่าจูบเป็นที่สุด ฉันไม่ควรพูดให้สาวบริสุทธิ์อย่างหนูดาต้องอายจนตีหน้าไม่ถูกแต่ก็อยากบอกให้รู้ไว้ ว่าฉันจินตนาการเป็นพันครั้งว่าปากนี้”
ปลายนิ้วยาวกระด้างแตะลงกลีบปากนุ่มอิ่มอ่อนช้อยรูปกระจับอย่างอ่อนโยน
“ทำอะไรบ้างกับร่างกายของฉัน”
“คุณ...”
“
