บทที่ 2 หนูแรดนะ (1)
1081 Words
ย้อนกลับไปเมื่อหกปีก่อน
“อังค์กูณฑ์ วงค์วิหกอัคคี ทายาทห้างดังหมื่นล้าน อายุ 21 ปี งู๊ยยยย มาช็อตนี้กูก็ขิตสิคะ หล่อฉิบหาย” ไพลินหันมาหน้าจอมือถือมาอวดดารินทร์ที่กำลังหัดเล่นกีตาร์อยู่ด้วยความตั้งใจ “เฮียไฟอัพสตอรี่เข้าฟิตเนส มึงเอ้ย...กล้ามท้องเป็นมัด ๆ เลย”
“อีลิน!”
“ว่า...”
“มึงซูมดูอะไร”
“งู๊ยยยย มึง... เฮียไฟแม่งหล่อ บอดี้เร้า เป้าตุงสุด ๆ” ไม่เพียงแต่เอ่ยปากชื่นชมเท่านั้น นิ้วมือเล็ก ๆ ของไพลินกดเซฟรูปของอังค์กูณฑ์ลงในมือถือ จัดเก็บเข้าในอัลบั้ม 'ผัวหนูลินในอนาคต' เรียบร้อย
“อีนี่โรคจิต” ดารินทร์ว่าพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอา ไอ้ความคลั่งไคล้เกินเบอร์ของเพื่อนสาวทำให้เธออดหมั่นไส้ไม่ได้
“พรุ่งนี้ที่มหาลัยเฮียไฟจัดโอเพ่นเฮ้าส์วันสุดท้าย”
“เออ...”
“แล้วก็เป็นวันเกิดเฮียไฟด้วย”
“อาฮะ...”
“กูเตรียมดอกกุหลาบกับช็อกโกแลตเอาไว้”
“แล้ว...”
“ไปหาเฮียไฟเป็นเพื่อนกูหน่อย”
“จะบ้าหรือไง พรุ่งนี้มีสอบคณิตเช้า” ดารินทร์แอบไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง ไพลินเป็นแบบนี้เสมอ อยากทำอะไรก็ทำไม่เคยสนเรื่องผลกระทบที่จะตามมา
“ก็ไว้สอบย้อนหลังไง ไม่เป็นไรหรอก”
“นี่! มึงหัดมีสติหน่อยอีลิน เราจะไปกันยังไง อยู่ตั้งไกลนะเว้ยมหาลัยเฮียไฟน่ะ”
“ไม่ไกล กูบิดรถแป๊บเดียว” แป็บเดียวที่ว่าใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงครึ่งได้ละมั้ง ระยะทางจากโรงเรียนนอกตัวเมืองไปยังมหาลัยที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองกรุง ไพลินขับรถเที่ยวบ่อย ด้วยความอยากรู้อยากลองไปเรื่อย ทำให้เธอค่อนข้างชำนาญเส้นทาง
“ก็คือมึงจะไปให้ได้”
“นะครีมนะ สัญญาว่าจะรีบไปรีบกลับ นะมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อย”
“เออ ๆ แต่มึงต้องพากูไปดูหนัง แล้วก็เลี้ยงหมูทะกูด้วยนะเสาร์นี้อะ”
“อีครีม!”
“อะไร”
“กูเอาเงินไปซื้อของขวัญให้เฮียไฟกับเครื่องสำอางหมดแล้ว”
“ตลอดเลยนะมึง ใช่สิ๊ กูมันไม่สำคัญเท่าเฮียไฟอะไรนั้นไง” ดารินทร์ลากเสียงสูงทำท่าน้อยอกน้อยใจ
“อร๊ายยยยย”
“อะไรอี๊ก”
“เฮียไฟหล่อมาก ดูดิ” ไพลินหันจอมือถืออวดภาพของอังค์กูณฑ์อีกครั้ง
คราวนี้ดารินทร์ได้แต่เออออตามนั้นก่อนจะหัดเล่นกีต้าร์ต่อ ส่วนไพลินนั่งจินตนาการถึงวันพรุ่งนี้ที่ใกล้เข้ามาถึง
เฮียไฟขาพรุ่งนี้หนูลินจะไปหานะคะ
วันต่อมา...
สองสาววัยมัธยมต้นพากันเดินจนทั่วงานนิทรรศการตลาดนัดหลักสูตร รุ่นพี่แต่ละคณะ แต่ละสาขา ร่วมกันจัดตั้งบูธและมีกิจกรรมมากมายให้ร่วมเล่นสนุก
“เร็ว ๆ อีครีม ช่วยกูหาหน่อยว่าเฮียไฟอยู่ตรงไหน” ไพลินเร่งรัดเพื่อนสาวที่เดินช้าเป็นเต่าคลาน
ดารินทร์เริ่มไม่อยากช่วยเพื่อนหาผู้ชายแล้ว เธออยากร่วมเล่นกิจกรรมจากเหล่ารุ่นพี่มากกว่า ของรางวัลที่จะได้รับเหล่านั้นล่อตาล่อใจเธอนัก
“เจอแล้วนั่นไง” ไพลินเห็นอังค์กูณฑ์กำลังยืนคุยอยู่กับเพื่อนก็ตื่นเต้นดีใจใหญ่ เธอรวบรวมความกล้าตรงเข้าไปหาเขาพร้อมกับดอกไม้ในมือ
“อีลินเดี๋ยวก่อน...” ดารินทร์คว้ามือเพื่อนไว้ไม่ทัน อยากจะตามไปแต่ว่าฉี่ใกล้จะราดแล้ว จึงจำเป็นต้องเดินหาห้องน้ำก่อน ปล่อยเพื่อนให้วิ่งแจ้นไปหาผู้ชายตามลำพัง
“เฮียไฟขา...” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่มท่ามกลางผู้คนมากมายพร้อมยื่นดอกไม้ ช็อกโกแลต และกล่องของขวัญอันเล็กให้ด้วยความประหม่า ใจดวงน้อยเต้นแรงมากจบแทบจะหลุดออกมาจากอกอยู่แล้ว “เฮียหล่อมากเลยค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะ”
อังค์กูณฑ์มองของขวัญที่อยู่ในมือก่อนจะเงยหน้ามองเด็กสาว รอยยิ้มที่ปรากฎอยู่บนใบหน้าของเขาค่อย ๆ หุบลงจนเกือบตึง
“ขอไม่รับไว้นะ”
“คะ? ทำไมเหรอคะ?”
“ไม่ชอบรับของจากคนแปลกหน้า” ดวงตาคมปลาบมองไพลินตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แต่ละวันเขามีสาว ๆ มากรี๊ดกร๊าดและสารภาพรักไม่รู้กี่คนจนจำไม่ได้ บางคนก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำไป รวมทั้งยัยเด็กหน้าขาว ๆ ปากแดง ๆ และนมโต ๆ ตรงหน้านี่ด้วย
“คือ...หนูแค่ปลื้มเฮียไฟน่ะค่ะ เลยเอาของขวัญวันเกิดมาให้” ไพลินเริ่มเสียงสั่นและทำตัวไม่ถูก เธอหันมองไปรอบ ๆ ก็เห็นเหล่านักเรียนนักศึกษาในละแวกนั้นต่างก็จ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว บ้างก็กำลังมองบน บ้างก็กำลังหัวเราะเยาะเธอ
“ขอไม่รับไว้แล้วกันนะ อีกอย่างเราไม่ได้รู้จักกัน เรียกเฮียมันดูตีสนิทไปหน่อย”
“อึก! หนูขอโทษค่ะ แต่รับไว้หน่อยได้ไหมคะหนูตั้งใจเลือกมากเลยนะคะ”
“น้องเขาอุตส่าห์เตรียมของขวัญมาให้มึงก็รับ ๆ ไว้หน่อยเถอะ” ธนินท์เห็นท่าไม่ดีจึงบอกกับเพื่อน อย่างน้อยก็รักษาน้ำใจกันไว้ไม่เสียหาย
“ไม่ว่ะ มึงอยากได้ก็รับไว้เองดิ เด็กอะไรวะแรดฉิบหาย หัดตั้งใจเรียนบ้างเถอะ ไม่ใช่จ้องแต่จะหาผัว”
“เฮียว่าไงนะคะ” ไพลินเอ่ยถามขึ้น ใบหน้าของเธอซีดเผือด เมื่อสักครู่ที่ได้ยินเธอไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม หนุ่มหล่อที่เธอปลาบปลื้มมาตลอดหลายปีด่าเธอว่า 'แรด' เต็มปากเต็มคำ
“กูชอบใครเดี๋ยวกูจีบเอง ไม่ต้องระริกระรี้เข้าหา ดูดิแต่งหน้าอะไรมาวะนั่น กูสยอง”
“ไอ้ไฟ!” ธนินท์รีบยับยั้งคำพูดคำจาของเพื่อน รู้อยู่หรอกว่าอังค์กูณฑ์นิสัยเป็นยังไง แต่นี่มันที่สาธารณะ ไพลินเองก็ยังเด็กมาก โดนหักหน้าและบูลลี่ท่ามกลางคนมากมายขนาดนั้นมันจะกลายเป็นแผลในใจเธอเสียเปล่า ๆ
มาแล้วค๊าบบบ
อิเฮีย...แล้วแกจะแรงเพื่อ! ยัยหนูลินกลับมาเอาคืนแล้วแกระวังตัวไว้เถอะ ?
ฝากกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ควีน
กดเพิ่มชั้นเพื่ออ่านก่อนใคร และคอมเมนต์พูดคุยกันงับ เยิฟ ๆ ?
- Writer
