Ep4(3) : สนองอารมณ์

1835 Words

ร้านอาหารที่โรสิตาเลือกพากษิราเข้ามาทาน เป็นร้านอาหารญี่ปุ่น ความพิเศษของมันอยู่ตรงลูกค้าสามารถเลือกจับจองพื้นที่นั่งได้ มีทั้งแบบรวม หรือแบบห้องปิดมิดชิด โรสิตาโทรมาสั่งจองห้องพิเศษสำหรับงานนี้โดยเฉพาะ พอมาถึงบริกรเดินเข้ามาโค้งคำนับให้การต้อนรับด้วยความรวดเร็วสมกับเป็นร้านอาหารระดับวีไอพี... กษิรากวาดสายตามองบรรยากาศแปลกตา ให้ความรู้สึกเย็นสบายแม้จะเป็นห้องปิดมิดชิด เขาเดินมาทรุดกายนั่งบนเบาะนุ่มวางติดกับพื้นพรมกำมะหยี่สีโอลด์โรส ตรงกลางเป็นโต๊ะขนาดสี่เหลี่ยม มีกาสำหรับชงชาวางไว้เป็นเครื่องประดับ... “สวยดีนะครับ...” “อาหารก็อร่อยมากด้วยค่ะ” เด็กเสิร์ฟผิวขาวเดินเข้ามาโค้งคำนับก่อนจะส่งเมนูให้ลูกค้า กษิราเลื่อนให้เป็นหน้าที่ของผู้ชำนาญการกว่า “ผมไม่ค่อยถนัดอาหารประเภทนี้ โรสช่วยสั่งให้ผมด้วยก็แล้วกันนะครับ” โรติสายิ้มแล้วเริ่มสั่งอาหารหลายอย่าง ก่อนจะส่งเมนูคืนพนักงาน รอจนประตูห้องเลื่อนปิด กษิราถึงได้เอ่ยชวนคุย... เขาไม่ได้เจอหน้าโรสิตาเลย นึกดูก็ราวปีหรือสองปีนี่แหละ พอได้บังเอิญมาเจอเจ้าหล่อนในรูปลักษณ์ของสาวทำงานสมัยใหม่ โรสิตาดูโตขึ้น แล้วก็สวยตามแบบฉบับลูกครึ่งอีกเป็นกอง ขนาดว่าสาวิตรีที่จัดว่าสวย เขายังรู้สึกว่าความสวยนั้นยังห่างไกลกับโรสิตามากโข อาจด้วยวัย สาวิตรียังดูเด็กเกินไปสำหรับเขา... “แล้วนี่นายมาร์คบินมาหาบ้างหรือเปล่าครับ ผมไม่ได้ยินข่าวจากเขาเลย” โรสิตาถอนหายใจอย่างหนัก ช้อนสายตาว่างเปล่ายามนึกถึงคนรัก แรกคบหาดูใจอะไรก็ว่าดี พอนานวันเข้า ระยะทางและความห่าง ทำให้ความรู้สึกของโรสิตาเปลี่ยนแปลง... “มาร์คเพิ่งบินมาเที่ยวเมื่อสามเดือนก่อนค่ะ...มาได้สามวันแล้วก็ต้องบินกลับ” โรสิตาบอกเสียงเซ็งๆ โดยไม่เก็บสีหน้าเบื่อหน่าย สามวันที่แทบจะนับคำพูดกันได้ เอาจริงๆมาร์คไม่ได้มาเที่ยวแต่เขามาธุระเรื่องงานมากกว่า... “เดาจากสีหน้า โรสไม่ค่อยมีความสุขเลยนะครับ มีเรื่องทะเลาะกันอีกแล้วหรือไง” กษิราถามโดยไม่คิดอ้อมค้อม เขาเอื้อมมือมากุมมือบอบบางของหญิงสาวไว้ ส่งสายตาให้กำลังใจอย่างผู้ชายเชิงอบอุ่น หัวใจเขาไขว้เขวแปลกๆ ทั้งที่ตอนเรียนอยู่ด้วยกันยังต่างประเทศ ถึงจะเคยมีความสัมพันธ์ลับๆกับโรสิตา แต่ก็เป็นเพียงบรรยากาศพาไปทั้งนั้น ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลยสำหรับเซ็กส์ระหว่างกัน มันเป็นความรู้สึกเช่นเดียวกับเวลาเขาร่วมรักกับบรรดาแหม่มสาวผมสีทอง ปลดปล่อยแล้วต่างคนก็ต่างไป... โรสิตาสบสายตาห่วงใยนั้นตอบ คลี่ยิ้มขอบคุณให้เขา ไม่เสียแรงเธออุตส่าห์ดึงเอางานของบิดาชิ้นนี้มารับผิดชอบเองทั้งหมด ด้วยเหตุบังเอิญสายตาเธอดันสะดุดเข้าตรงชื่อของผู้ดูแลฝ่ายลูกค้า เธอจำได้ทันที ว่านั้นเป็นชื่อ และนามสกุลเดียวกับหนึ่งในกลุ่มนักเรียนไทยที่เธอเคยสนิทสนมด้วยมาก่อน ความเหงา มันทำให้โรสิตาคิดจะหาใครสักคนมาช่วยผ่อนคลายเหมือนดั่งเช่นตอนเธอใช้ชีวิตอิสระยังต่างแดน มันเป็นช่วงชีวิตที่เธอโหยหาอยู่พอสมควร เพราะเซ็กส์สำหรับเธอมันคืออาหารเสริมรสชาติกลมกล่อม พอไม่ได้กินนานๆเข้าร่างกายมันชักจะแห้งเหี่ยวอย่างบอกไม่ถูก แต่จะให้ทำอย่างไรได้การกลับมาใช้ชีวิตใต้ปีกของบิดายังเมืองไทย เธอต้องทำตัวเป็นลูกสาวสุดแสนบริสุทธิ์ ขืนเธอสุ่มสี่สุ่มห้าหิ้วผู้ชายขึ้นไปกินยังคอนโด มีหวังคงกลายเป็นเรื่องใหญ่โต พ่อคงไม่ยอมแน่ๆ หูตาของท่านยิ่งกว้างไกลและมีมากมายราวกับสับปะรดอยู่ด้วย ดังนั้นโรสิตาจึงคิดหาทางออกให้กับตัวเอง ทำอย่างไรพ่อจะได้ไม่สงสัย และเธอจะไม่ถูกจับได้ มีอยู่วิธีเดียวคือต้องหาชายไทยสักคนฐานะทางสังคมพอสูสีหรือดีกว่าเธอ และผู้ชายไทยที่เธอให้ความสนิทสนมมากที่สุดตอนอยู่อเมริกาชนิดรู้ไส้รู้พุงกันดี และสามารถช่วยเหลือเธอโดยไม่ถูกพ่อจับได้ ตอนนั้นเองใบหน้าหล่อคมคายของกษิราจึงผุดเข้ามาในหัว... “เราสองคนแทบจะลืมวันสำคัญต่างๆกันหมดแล้วมั้งคะ...โรสก็ทำงานหนัก ส่วนมาร์คก็บินไปเก็บรูปสัตว์ต่างๆ ไม่เคยได้มีวันหยุดจริงจังสักที ช่วงหลังๆมานี้ มาร์คไม่เคยโทรหาโรสด้วยซ้ำ” “แล้วโรสไม่คิดจะมองหาใครเผื่อไว้บ้างหรือครับ” “โรสทำแต่งานค่ะ...จะเอาเวลาไหนไปมองใครได้” “โรสกับผมนี่คล้ายกันหลายอย่างเลยนะครับ กลับมาบ้านก็ลงมือทำแต่งาน ไม่เหลือเวลาให้ใครเลย” “โรสไม่อยากจะเชื่อเลย กษิทั้งหล่อ ทั้งนิสัยดี ฐานะก็มั่นคง หน้าที่การงานก็เท่ระเบิด ไม่มีสาวๆมาให้เลือกเลยหรือคะ...” กษิรายังไม่ทันตอบ บทสนทนาของทั้งคู่จำเป็นต้องยุติลง เมื่อมีสัญญาณตรงหน้าประตูเลื่อนจากเด็กเสิร์ฟนำอาหารที่สั่งเข้ามาวาง ทั้งคู่ลงมือทานอาหาร แล้วก็คุยกันด้วยเรื่องจิปาถะจนเพลิดเพลิน เพียงไม่นานอาหารบนโต๊ะก็หมด โรสิตาสั่งเครื่องดื่มเพิ่มเป็นการตบท้ายของอาหารมื้อพิเศษ... จนเมื่อโรสิตาส่งสัญญาณบางอย่าง โดยใช้ปลายเท้าสะกิดตรงเป้ากางเกง กษิรากำลังนั่งจิบเครื่องดื่มรออาหารย่อย เขาจึงเงยหน้าขึ้นสบสายตาหวานเชื่อม มือเขาชะงักแก้วเครื่องดื่มไปนิด เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นเขาก็รู้ความหมายนั่น โรสิตาต้องการสิ่งใด... “จะดีหรือครับ...ผมเกรงว่าสถานที่เอ่อ...” “ปลอดภัยค่ะ ห้องนี้เก็บเสียงแล้วจะไม่มีใครมาวุ่นวายถ้าเราไม่เรียก” “อ้อ...” เขารับคำพร้อมกดสายตาไปยังเรือนร่างอวบอิ่ม ผิวขาวลออ “ถือว่าออกแรงเพื่อย่อยอาหาร อีกอย่าง...ช่วงนี้โรสมีเรื่องเครียดนิดหน่อยอยากให้คุณช่วยระบายออกให้ที หวังว่ากษิจะยังเหมือนเดิมนะคะ...” ท้ายประโยคโรสิตาลองหยั่งเชิง กษิราคลี่ยิ้มมุมปาก อาจมีนึกแปลกใจอยู่บ้างโรสิตายังคงนิสัยเดิมไม่เปลี่ยน ด้วยอายุที่โตขึ้น บวกกับความรับผิดชอบต่อหน้าที่ที่เพิ่มมากขึ้น ใครจะคิดว่าโรสติยังเหมือนเดิม ไม่คิดจะเปลี่ยนนิสัยรักสนุก... เจ้าหล่อนมีแฟนเป็นตัวเป็นตนก็จริง ทว่าก็ยังฟรีเซ็กส์กับคนที่เธอพึงพอใจไปเรื่อย โดยที่มาร์คไม่เคยทราบ ต่อหน้าสังคมโรติสาคือสาวไทยนิสัยดี ร่าเริง เธอมีน้ำใจเอื้อเฟื้อ เป็นตัวหลักทำกิจกรรมช่วยสังคม ทว่าเบื้องหลังนอกจากสิ่งเหล่านี้ โรสิตายังชอบเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น ก่อนจะสานสัมพันธ์โรสิตาจะมีข้อแม้ ผู้ชายคนนั้นจะต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับสุดยอด ถ้าโอเครเจ้าหล่อนถึงจะไปต่อ แต่ถ้าไม่ก็โบกมือลาบ้าย บาย กันกลางทาง... แน่นอนผู้ชายรักสนุกชอบนิสัยผู้หญิงแบบโรสิตา ไม่มีใครชอบเปิดเผยนิสัยทำนองนี้ต่อหน้าสาธารณชนหรอก แล้วก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็น หรือเรื่องต้องฝืนใจอะไรสักหน่อย เขาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เสร็จกิจแล้วต่างแยกย้าย เจอกันก็ทักทายกันในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง แฟร์ๆทั้งสองฝ่าย... กษิราเป็นฝ่ายย้ายร่างมานั่งฝั่งเดียวกับหญิงสาว... “ก็ดีเหมือนกัน...ผมเองก็กำลังมีเรื่องเครียดสะสมอยู่หลายเรื่อง” ทั้งสองต่างโผเข้าหากัน ปากแนบปาก สัมผัสกันอย่างผู้ชำนาญการ ไม่ต้องใช้เวลานานเพียงแค่สัมผัสกันเล็กน้อยไฟในตัวต่างลุกพรึบขึ้นทันที “คุณยังหวานไม่เคยเปลี่ยน แล้วก็เซ็กซี่มากๆด้วย” “คุณเองก็ยังร้อนแรงเหมือนเดิมเลยนะคะ...” โรสิตาตวัดเรียวขาเพรียวขึ้นเกี่ยวไว้บนเอวสอบ สองมือโอบรอบลำคอแกร่งให้ความรู้สึกวาบหวาม ยกบั้นท้ายเคล้าคลึงกับเป้านูน ค่อยขยับก้นนวดคลึงส่วนนูนเด่นขึ้นเป็นลำอย่างมีชั้นเชิง กษิราเสียวปราดจนต้องส่งเสียงครางในลำคอ บดขยี้ริมฝีปากหนักหน่วงขึ้น ดื่มด่ำกับความหวานราวกับน้ำผึ้งเดือนห้า ลิ้นเล็กทั้งสองดูดรักกันอย่างกับกำลังช่วงชิงความเป็นหนึ่ง ชายหนุ่มพรมนิ้วมือยาว สำรวจไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งอันสวยงาม โรสิตาหุ้นดี เจ้าหล่อนไม่ผอมไม่อ้วน จะบอกว่าหุ้นกำลังน่าฟัด นิ้วมือเลื่อนลากผ่านไปด้วยความซ่านสยิว สะดุดตรงจุดไหนก็ขยี้ขยำ ทิ้งริ้วรอยไว้บนร่างงดงาม ให้เจ้าหล่อนได้คิดถึงเขาเวลาเห็น มือหนึ่งค่อยๆหายเข้าไปในสาบเสื้อทำงานตัวจิ๋ว ควานหาความอวบหยุ่นที่เขาเคยสัมผัสมาหลายครั้งหลายครา... “อ๊า...กษิขา...” สาวเจ้าครางชื่อชายหนุ่ม แอ่นหยัดหน้าอกทรงโตให้เขาได้แตะต้อง หัวจะหอยแข็งเป็นไต มันชูชันดันเสื้อในราคาแพงให้เห็นเป็นเงาเรือนร่าง กษิราจูบซับไปทั่วใบหน้าสวย เลื่อนผ่านซอกคอหอมจรุง กดแอ่งชีพจรสาวเจ้าอย่างจำได้ว่าสัมผัสตรงไหนจะทำให้โรสิตาดิ้นพล่าน แล้วก็เป็นเช่นนั้น เพราะโรสิตาหลุดเสียงร้องซีดซาด กวาดมือลงด้านล่าง ขยำลอยนูนเป็นการระบาย... “เร็วหน่อยนะคะ โรสกำลังร้อนไปหมดทั้งตัวแล้วตอนนี้” “งั้นโรสต้องช่วยผมแล้วละ...” โรสิตายิ้มใส่ตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะรูดซิปกางเกง แหวกผ้าเนื้อดีเข้าไปควักเอาแท่งร้อนของเขาออกมาจากสถานที่คุมขัง หากทุกอย่างกับไม่เป็นใจเอาซะเลย เมื่อยู่ดีๆก็มีสายโทรศัพท์ของโรสิตาดังขึ้นมา ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ... เสียงของมันดังลั่นไปทั่วทั้งห้องวีไอพี กษิราชักอารมณ์ไม่ดีกับเสียงน่ารำคาญ ดังนั้นเขาจึงให้หญิงสาวหยุดมือ แล้วสั่งให้หันไปรับสาย กำจัดเสียงของมารพจญให้เร็วที่สุด...“โรส...หยุดรับสายก่อนครับ” กษิราผิวหน้าแดงก่ำ เขาต้องกำมือเข้าหากันแน่น กั้นเสียงครางไว้ในลำคอ เพราะโรสิตากำลังกำอาวุธของเขาไว้ในมือ เจ้าหล่อนไม่ยอมปล่อย แถมยังเป็นงานด้วยการวนนิ้วมือ ตรงจุดกระสันของเขาเล่นตอนกรอกเสียงรับสาย... “สวัสดีค่ะ...” ---------------------------------------------

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more