กษิราเพิ่งกลับออกไปจากห้องพักชั้นลอยตอนใกล้เวลาเลิกงาน ปล่อยให้นวลเนื้อหอมนอนหลับสนิทบนเตียงนุ่มเพียงลำพัง ถือเป็นความโชคดีชนิดฉิวเฉียด...พอเขานั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานปุ๊บ สาวิตรีก็เดินฉีกยิ้มหวานโผล่ตามเข้ามาภายในห้องทำงานเขาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แม้กระทั่งเลขาหน้าห้อง ยังยกหูโทรเข้ามารายงานตามหน้าที่ยังไม่ทันด้วยซ้ำ
เสี้ยวหนึ่งกษิราเกิดความไม่พอใจ แต่พอเห็นหน้าหวานๆ ยิ้มอันสดใสของสาวเจ้า เขาก็หายโมโหทันที มีแต่จะส่งยิ้มกลับไปหา...
“สวัสดีค่ะพี่กษิ...วันนี้สาจะมารับพี่กษิกลับบ้าน ตามคำสั่งของคุณป้ารุจีค่ะ” เจ้าหล่อนพูดในขณะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงาน หย่อนร่างกลมกลึงลงนั่งโดยไม่รอคำเชื้อเชิญ กษิรายกข้อมือดูเวลา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มน่าฟัง
“จะมาหาพี่ก็ไม่โทรบอกกันก่อน ถ้ารู้ก่อนล่วงหน้า พี่จะได้เบี้ยวงาน” เขาพูดเอาใจหญิงสาว
“ถ้าพี่กษิเกเรงานเพราะสาเป็นสาเหตุ แบบนั้นคงไม่ดีแน่
