Ep4(1) : สนองอารมณ์
943 Words
กษิราขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาไม่ได้แวะส่งนวลเนื้อหอมแต่กับลากหญิงสาวมาถึงออฟฟิศด้วยกัน คุณลุงกับคุณป้าโทรมาบอกว่าจะอยู่เที่ยวต่ออีกสักพัก ถ้าอย่างไรฝากเขาดูแลบริษัทให้ดี กษิราแทบร้องตะโกนไชโยหลังจากวางสายจากท่าน เขาขับรถต่อด้วยอารมณ์ค่อยดีขึ้นมาหน่อย...
“อะ...คุณกษิรา!...” พิมพรรณวางตลับแป้งในมือทิ้งลงในกระเป๋าสะพายแทบไม่ทัน ตอนประตูลิฟต์เปิดออกกว้างแล้วปรากฏร่างเจ้านายสุดหล่อของเธอเดินหน้ายุ่งออกมา
โดยข้างกายเขาไม่ได้มาเพียงลำพัง แต่กลับมีหญิงสาวที่พิมพรรณรู้สึกคุ้นหน้าอยู่พอสมควร หญิงสาวคนนั้นเดินตามหลังเจ้านายเธอมาต้อยๆ พิมพรรณเมียงมองด้วยความอยากรู้ หากก็ไม่แสดงออกมาก กลัวจะถูกตำหนิ พอทั้งคู่เดินมาใกล้เธอจึงเอ่ยทักทายตามมารยาท
“สวัสดีค่ะ...คุณกษิ...วันนี้มาทำงานเช้าจังเลยนะคะ”
กษิราแค่หันไปพยักหน้ารับแล้วเดินหน้ามุ่ยเข้าห้องทำงานทันที ส่วนนวลเนื้อหอมเอาแต่ก้มหน้างุดด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจ...
“ให้นวลกลับเองก็ได้นะคะ คุณกษิจะได้ทำงาน...” นวลเนื้อหอมเสนอขึ้น ตอนประตูห้องถูกปิดตามหลัง เธอทิ้งงานที่บ้านไปเที่ยวกับกษิราตั้งหลายวัน รู้สึกเกรงใจน้ำฟ้าจะแย่ ดีที่รายนั้นชอบหายตัวออกไปเที่ยวกับคนรักบ่อยๆ ปล่อยให้เธอทำงานแทนอยู่หลายครั้ง หนนี้ถึงคราวเธอบ้าง น้ำฟ้าคงไม่เคืองเธอหลอกกระมัง แต่ก็กะว่าถ้ากลับเข้าบ้าน เธอคงต้องหาของติดไม้ติดมือไปฝากน้ำฟ้าแทนสินน้ำใจเสียหน่อย ...
กษิรายังโกรธเรื่องเมื่อวานไม่หาย ถึงจะหาทางระบายออกมาบ้างแล้ว หากใจมันกลับยังไม่เต็มอิ่ม เขาจึงไม่พูด แต่เดินไปทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ไถล้อถอยหลังออกห่างจากโต๊ะทำงานเล็กน้อย ส่งสายตาดุมองไปยังสาวเจ้า...
เขานั่งกางขาออกเอื้อมมือลงรูดซิปกางเกงทำงาน ควักเอาดุ้นเนื้อขึ้นมาสาวไว้ในอุ้งมือ...
“ล็อกประตูแล้วมานั่งบนโต๊ะทำงาน”
เป็นเสียงสั่งเฉียบขาด ทำให้นวลเนื้อหอมหน้าซีดลงถนัดตา อย่าบอกนะว่าเขาจะร่วมรักกับเธอในห้องทำงาน ทั้งที่มีเลขานั่งอยู่ด้านหน้าทั้งคน...
“แต่ว่าคุณเลขานั่งอยู่ข้างหน้าห้องนะคะ...”
“แล้วไง...หรือเธอกล้าปฏิเสธฉัน”
“นวลไม่กล้าหรอกค่ะ...แต่นวลแค่กลัวว่าเสียงอาจจะดังไปถึงข้างนอก”
นวลเนื้อหอมพยายามหาเหตุผลให้เขาเปลี่ยนใจ แต่ก็ต้องยอมหันไปกดล็อกประตูห้องตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม
“ถอดกางเกงออก แล้วมานั่งบนโต๊ะตัวนี้ เดี๋ยวนี้...”
หญิงสาวเมินหลบตาคมดุ เอื้อมมือจัดการกับกางเกงผ้าราคาถูก โดยไม่ลืมรูดกางเกงชั้นในควบคู่ไปกับกางเกงที่สวม จนมันหลุดพ้นข้อเท้า นวลเนื้อหอมรู้สึกอึดอัดกับสถานที่มากกว่าจะมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา
ใจกลางร่างสาววูบไหว รู้สึกขากำลังก้าวมันชักอ่อนแรงเข้าไปทุกขณะ...
หากถึงกระนั้นนวลเนื้อหอมยังอุตส่าห์ลากทั้งสองขาให้มาหยุดยืนตรงหน้าชายหนุ่ม ผิวแก้มนวลแดงซ่าน ทั้งอายทั้งตื่นเต้นแปลกๆ...
กษิรากลืนน้ำลายลงคอ ดวงตาดำหลุบมองกลีบดอกไม้เบ่งบานด้วยอารมณ์ร้อนรุ่ม นัยน์ตาลุกวาวด้วยแรงแห่งราคะครอบงำ ส่งผลให้อุ้งมือใหญ่ขยับเคลื่อนไหวบนอาวุธคู่กายด้วยจังหวะเร็วรี่ยิ่งขึ้น สวนของหนังสีคล้ำถลอกปอกเปิก ส่วนตรงหัวรูเกิดเป็นน้ำกะทิไหลซึม ช่องท้องบิดตัวเกร็ง ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เพียงพอ กษิรายังต้องการมากกว่านั้นเขาจึงเอื้อมลำแขนยาวคว้าร่างอวบอิ่มไว้
“ขยับเข้ามาใกล้ฉันกว่านี้อีกสิ...ซีด....อืม...ถ่างขาออกให้กว้าง แล้วเอามือสอดเข้าไปในร่องตัวเอง” ก้นบนเก้าอี้นุ่มเกร็งขมิบ อารมณ์เขากำลังพวยพุ่งตามจังหวะมือที่ขยับเคลื่อนไหว
นวลเนื้อหอมกัดฟันเอาไว้แน่น ส่งสายตาอีลักอีเหลือให้เขา ยังอิดออดไม่ยอมสอดนิ้วตามคำสั่ง...
“เร็วสินวล อย่ามาทำตัวดื้อกับฉัน”
กระบอกตาหญิงสาวร้อนผ่าว จำยอมทำตามคำสั่งของเขาโดยไม่กล้าโต้แย้ง นิ้วชี้หายลับเข้ากลางร่อง ก่อนเริ่มขยับเคลื่อนไหวด้วยการชักเข้าชักออกจนมีลาวาไหลผ่าน ปุ่มกระสันปวดหนึบจนเธอนิ่วหน้า ...
“อ๊า...ดี...ซีด...เพิ่มนิ้วอีกหน่อยสิ นิ้วเดียวเธอจะไปเสียวได้ยังไง”
แต่ไม่ใช่นิ้วของนวลเนื้อหอมกลับกลายเป็นนิ้วยาวของกษิราเสียเอง เขาหงายฝ่ามือขึ้น งอนิ้วมือคล้ายกับเบ็ดตกปลา พร้อมสอดเสือกเข้าไปในใจกลางร่องสาว กระหน่ำกระแทกอย่างเอาเป็นเอาตาย ไปพร้อมกับอีกมือที่กำลังชักรูดด้วยจังหวะไม่ต่างกัน...
“อืม...คุณกษิ...นวลจะแตกแล้วค่ะ”
“แตกพร้อมฉันเลยสินวล...”
จังหวะสุดท้ายกษิราลงน้ำหนักกับปลายนิ้วมือทั้งสองข้าง ขยับถอกดุ้นของตัวเองไปพร้อมกับเร่งความถี่ในร่องสาว ชายหนุ่มเกร็งลำคอแล้วกระตุกเฮือก พ่นน้ำเชื้อทะลักทลายเปรอะเปื้อนกางเกงทำงาน ส่วนนวลเนื้อหอมขาทั้งสองข้างของหญิงสาวทรุดลงไปกองกับพื้น นั่งหอบหายใจอย่างกับคนเพิ่งวิ่งมาสักสิบกิโล...
-------------------------------------------
- Writer
