ครืดดด ครืดดด
ดวงตาคู่สวยที่แอบมีรอยบวมช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ก้มมองโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในมือก่อนที่เธอจะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ พร้อมกับกดรับสาย
“ฮัลโหล...” ธารน้ำกรอกเสียงไปตามสายไร้ซึ่งความสดใสจากน้ำเสียงของเธอเหมือนเช่นเคย
(เธออยู่ไหน…)
“กำลังจะกลับคอนโด...” ธารน้ำตอบคำถามเคก่อนจะเอนหัวพิงเบาะรถแท็กซี่ที่เธอเพิ่งขึ้นมานั่ง ดวงตาคู่สวยหลับตาลงอีกครั้งอย่างต้องการ
พักสายตา
(มันทำอะไรเธอหรือเปล่า)
“เปล่า...”
(เธอโอเคจริง ๆ ใช่ไหม...) เคดีนถามธารน้ำด้วยความเป็นห่วง เพราะในตอนนั้นเขาไม่สามารถเดินตามธารน้ำออกไปได้แบบนั้น เพราะถ้าเขาเดินตามออกไปต้องเป็นข่าวดังทั่วบริษัทแน่นอน
“โอเค...แค่นี้ก่อนนะ...” ร่างบางพูดแค่นั้นก่อนที่มือเรียวจะกดวางสายจากเคดีน...นัยน์ตาของธารน้ำแสดงออกถึงความกังวลกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เธอไม่รู้จะบอกเคดีนดีไหมว่ามาแทนเข้าหาแอลลี่
