เช้าวันต่อมา...
ร่างสูงขยับตัวตื่นก่อนจะค่อย ๆ ปรือตาขึ้นช้า ๆ ...เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของธารน้ำทำให้ใบหน้าคมคายเลื่อนสายตาหันไปมองร่างบางที่นอนซุกอกเขาอยู่ในตอนนี้...มือหนาเลื่อนขึ้นไปลูบไล้ที่แก้มอมชมพูของ
ธารน้ำพร้อมกับเกลี่ยไรผมที่ปรกอยู่ข้าง ๆ แก้ม...
เขาคิดย้อนไปถึงเรื่องราวเมื่อคืน...ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมากจริง ๆ
และเขาก็ให้คำตอบกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้...
เขารู้เพียงว่ามันไม่ใช่ความผิดพลาด...
มาแทนขยับตัวธารน้ำให้นอนหนุนหมอนดี ๆ ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าลงจากที่นอน...ร่างสูงเดินไปหยิบบุหรี่ขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่ระเบียงนอกห้อง มือหนาเลื่อนบานประตูระเบียงออกอย่างเบาที่สุด เพราะไม่อยากรบกวนคนตัวเล็กที่ยังนอนหลับตาพริ้มอยู่...
ฟู่ววว
มาแทนถอนหายใจออกมาช้า ๆ พร้อมกับจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ มวลควันถูกพ่นออกมาจากปลายจมูกโด่งของมาแทน...ร่างสูงทอดสายตามองไปยังดวงตะวันที่ค่อย ๆ ลอยขึ้นขอบฟ
