รามขาาา NC
1019 Words
นิ้วเรียวๆสอดใส่เข้าไปในกลีบดอกไม้ทำให้น้ำหวานไหลเคลือบนิ้ว พระรามพรมจูบคุณหนูมายูอย่างอ่อนโยนยิ่งเป็นการปลุกอารมณ์ให้กับเธเป็นอย่างมาก
"ให้ผมหยุดไหมครับ"
"อย่า..อ๊ะ~ มันเสียวมากเลยราม~ เสียวเกินไปเหมือนจะฉี่เลยงือออ~~"
"อาการแบบนี้แสดงว่าคุณหนูใกล้เสร็จแล้วครับ เวลาคุณหนูเสร็จคุณหนูจะโล่ง ความเครียดก็จะหายไป ร่างกายจะสูบฉีด"
"จริงเหรอ ซี๊ดดด เสียววว~ รามขา~"
"ขา..คุณหนู...อ้อนแบบนี้ผมจะอดใจไม่ไหวเอานะครับ"
คุณหนูมายูทำสีหน้าออดอ้อนจนพระรามต้องหอมเธอฟอดใหญ่ กิเลศราคะครอบงำจิตใจจนมายูไม่สามารถเก็บอารมณ์ได้อีกต่อไปแล้ว น้ำใสๆพุ่งออกมาจนกางเกงเปียกชุ่ม มือของพระรามขยี้ปุ่มกระสันเป็นการส่งท้าย
“เป็นไงบ้างครับ”
“เสียวมากเลย....รามฉัน...”
จ๊วบ~~
ไม่ทันได้พูดพระรามก็ป้อนจูบอย่างดูดดื่มเสื้อตัวบางถูกถกขึ้นเหนือเนินอก บราเซียร์ถูกปลดตะขอออกด้วยมือเดียว สองเต้าถูกบีบเคล้น จุกสีชมพูพีชกำลังถูกเขี่ยจนแข็ง
“คุณหนูพอก่อนได้นะครับ ถ้าไม่ไปตอนนี้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้แน่ๆ”
“ฉันไม่อยากไปไหน รามอย่าไล่ฉันได้ไหม” ฉันรู้สึกดีจริงๆเวลาที่อยู่ใกล้นาย อยากจะพูดออกไปแต่รู้ดีว่าเราสองคนต่างกัน
ในเมื่อเธอไม่ยอมไปผมก็คงไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว ผมจัดการกางเกงของเธอที่มันเกะกะออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี
ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือเปิดเพลงเข้าลำโพงเพื่อกลบเสียง เสียงเพลงเคล้าปลุกอารมณ์ของผมและคุณหนูอย่างไม่น่าเชื่อ สองขาของเธอถูกผมจับอ้าออกจนเห็นกลีบที่สวยงาม ร่องรักมีน้ำไหลชุ่มฉ่ำจนผมต้องเลื่อนตัวไปชิม
“รามขา...มายูเสียว...ราม อื้ออ”
จ๊วบ~
ซู๊ดดด~
ร่องรักกำลังถูกดูดเลียอย่างกระหาย มายูกดหัวพระรามอย่างลืมตัว เธอครางกระเส่าจนพระรามต้องเร่งเสียงเพลงให้ดังขึ้นกว่าเดิม
“ชู่ววว เบาๆครับ” ผมหอมแก้มเธอเพื่อปลอบใจเธอไว้ ตอนนี้ถุงยางที่ผมใส่ไว้ในกระเป๋าตังถูกฉีกออกพร้อมสวมใส่ ยังไงก็ต้องป้องกันไว้ก่อนเกิดพลาดท้องไส้มาผมตายอย่างเดียว
ท่อนเอ็นของผมกำลังเขี่ยร่องรักของคุณหนูเบาๆตามจังหวะเพลง โคตรเสียวหัวเลย ผมมองหน้าคุณหนูที่อ้อนผม ตายแบบนี้ผมหลงแน่ถ้าได้หลงผมไม่ปล่อยให้ใครมายุ่งแน่นอน
ส่วนหัวกำลังถูกผมดันเข้าไปทำให้คุณหนูแสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมา ผมต้องโน้มตัวลงไปประกบจูบเธอไว้ก่อนที่เธอจะกรี๊ดออกมาแล้วพวกหน้าบ้านจะเข้ามากระหน่ำยิงผม
“ครึ่งนึงแล้วอดทนนะคะเด็กดี”
จุ๊บ!
จ๊วบ~
ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากของเธอเพื่อให้เธอลืมเรื่องความเจ็บไปชั่วคราว เมื่อเธอเริ่มดีขึ้นผมก็ดันเข้าไปจนมิด
ปึก~
อ๊า...เจ็บ!
สีหน้าเธอตอนนี้โคตรลามกเลย ผมอยากจะกลืนเธอไปทั้งตัว คนอะไรน่ารักเป็นบ้าแบบนี้พ่อจะเอาให้หลงหัวปักหัวปำเลย
ปัก! ปัก! ปัก!
“อื้อออ รามขา... โอ้ย จุก จุก”
“เสียวจัด ตอดขนาดนี้ผมแตกแน่ คุณหนูอย่าขมิบสิครับ ซี๊ดดด”
เอวของพระรามกำลังขยับอย่างต่อเนื่องพร้อมกับเสียงครางของทั้งสองคน ลิ้นของพระรามเริ่มทำงานอีกครั้งทั้งสองสอดลิ้นพันกันไปมา
ปัก! ปัก! ปัก!
“ซี๊ดดด สุดยอดเลย” ผมชันตัวขึ้นมานั่งจับขาของเธอพาดบ่าข้างนึงแล้วยกสะโพกเธอขึ้นเล็กน้อยจากนั้นก็กระแทกจนเธอต้องกัดผ้าห่มไว้เพื่อเก็บเสียง ดีมากที่รักเดี๋ยววันหลังพาไปปลดปล่อยข้างนอก
เพียะ!
ผมฟาดเข้าที่ก้นของเธอแม่งโคตรสุดเลยวันนี้ ตั้งแต่มาที่นี่บอกตรงๆไม่เคยได้ปลดปล่อยแบบนี้มาก่อน ใช้มือจนด้านหมดแล้ว
“อ๊ะๆๆๆ ไม่ไหวแล้วอ่า...”
“นิสัยไม่ดีเสร็จก่อนผมได้ไง แบบนี้ต้องโดนกระหน่ำ!”
ฉันไม่ไหวแล้วรามทำไมแรงเยอะขนาดนี้ ตอนนี้ฉันวูบวาบไปทั้งตัวไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกดีแบบนี้ มันดีมากๆเลยฉันไม่เคยได้ปลดปล่อยร่างกายของตัวเองให้โดนใครทำแบบนี้
ปัก! ปัก! ปัก!
แรงกระแทกชุดสุดท้ายทำเอาร่างของมายูสะเทือนไปพร้อมกับเตียงนอน พระรามจัดหนักจนกลีบของเธอบวมเปล่ง เมื่อเสียงร้องของมายูดังขึ้นพระรามจึงได้สติไม่งั้นคงได้จัดหนักกว่านี้แน่
“อ๊า....ผมไม่ไหวแล้ว....โอ้ยยย”
อ่า...
ผมมองร่องรักของคุณหนูที่เลือดไหลปนมากับน้ำของเธอ ยาอักเสบต้องเข้าแล้วล่ะ คุณหนูแทบจะร้องไห้เพราะเธอเจ็บ แสบ ผมเข้าใจครั้งแรกโดนของใหญ่เลยก็แบบนี้แหละ
"เจ็บจังเลยฮึก!"
"ผมขอโทษนะครับ เดี๋ยวผมเอายาให้นะครับ"
ผมรีบใส่เสื้อผ้าออกมาจากห้องนอนตอนนี้ข้างนอกสงบไม่มีใครอยู่ ยาแก้อักเสบ ยาแก้ปวด ถูกผมหยิบออกมาพร้อมกับน้ำดื่มหนึ่งขวด
หลังจากที่มายูทานยาแล้วเธอก็หลับอยู่ในห้องของพระราม ส่วนพระรามก็มีเวลาจัดการเรื่องไวรัสง่ายขึ้น ลูกน้องส่งข้อมูลมาว่าต้นตอของไวรัสนี้ถูกปล่อยโดยฝีมือมนุษย์ และแน่นอนว่าคนในประเทศเล็กๆนี้ต้องนำเข้ามา
"ใครที่มันกล้าทำขนาดนี้ ต้องเป็นเรื่องผลประโยชน์แน่ๆ"
แคกๆๆ
เสียงไอของมายุดังขึ้นพระรามจึงเอื้อมมือไปจับหน้าผากเพื่อเช็คดูว่าเธอมีไข้หรือเปล่า
"จู่ๆก็ได้เมียเฉยเลยกู เฮ้อ...."
- Writer
