บทที่ 6

765 Words
"ทำไมเธอนั่งตัวขดตัวงอแบบนี้ล่ะ" อารยาสังเกตเห็นปลายฝนนั่งเหมือนกับหลบอะไรบางอย่าง "ไม่มีอะไรหรอกจ้า" ที่ปลายฝนต้องทำแบบนั้นเพราะกลัวว่าทิวาจะมองเห็นเธอ แต่เธอก็รู้ว่าคงจะหลบแบบนี้ได้ไม่นาน "กิจกรรมของเราวันแรก พี่จะให้ออกไปทำกลางแจ้ง ยืนขึ้น..แล้วเดินเป็นแถวออกไปรอพวกพี่ที่สนาม" แล้วนักศึกษาใหม่ทุกคนก็ยืนขึ้นเดินเป็นแถวออกไปเหมือนที่รุ่นพี่สั่ง "อาจารย์ไม่ให้เล่นรุ่นน้องแรงนะเว้ยทิวา" นิกกลัวว่าทิวาจะเล่นเกินเลย "ถ้าเล่นเบาๆ มันจะกลัวรุ่นพี่เหรอวะ" "นัชว่า เอาตามทิวาน่ะดีแล้ว" นัชชาเพื่อนรุ่นเดียวกันกับทิวา "เห็นไหมล่ะ นัชชานี่น่ารักที่สุดเลย" "น่ารักแล้วรักไหมล่ะ" "ได้เหรอ?" ทั้งสองเหมือนกับแกล้งพูดอ้อร้อกันไปมา "มันใช่เวลามาพูดจีบกันไหม รุ่นน้องออกไปรอที่สนามหมดแล้ว" นิกพูดเบรคพร้อมกับเดินนำหน้าออกไป "ถ้าพวกเรารุ่นพี่ออกไปแล้ว ห้ามพูดขัดกันเด็ดขาด เดี๋ยวรุ่นน้องจะไม่เชื่อฟังเข้าใจตรงกันนะ" ทิวาพูดกับพวกพี่ว๊ากรวมทั้งหมดสิบกว่าคน ..ด้านนอก.. "หน้ากระดานเรียงสิบปฏิบัติ" จากที่ยืนอยู่เป็นกลุ่มก็รีบวิ่งมาจับมือกันเป็นแถวเรียงสอบแบบหน้ากระดาน "ฉันจะไปยืนด้านหลังไม่ต้องผลักฉันออกมา ว้าย!! " ปลายฝนถูกผลักดันให้ออกมาอยู่หน้าแถวของเพื่อน ..เพราะรุ่นน้องแต่ละคนก็กลัวพี่ว๊ากกันทั้งนั้น ต่างคนก็ไม่อยากมาอยู่ด้านหน้า "น้องไม่ได้ยินที่พวกพี่ๆ สั่งเหรอ แล้วมายืนเกะกะด้านหน้าทำไมรีบเข้าไปเรียงแถวกับเพื่อนสิ" นัชชาตะคอกใส่ปลายฝน "เดี๋ยวก่อน!! " ทันใดนั้นเสียงของคนที่เธอไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น "เงยหน้าขึ้น" เขาพูดไม่ค่อยแรง แต่เน้นคำพูดมากกว่า หญิงสาวค่อยๆ เงยหน้าขึ้นเพราะยังไงก็คงจะหนีไม่พ้นแล้ว พอทิวาเห็นว่าเธอคือใครถึงกับสตั้นไปครู่หนึ่ง เป็นผู้หญิงคนนี้ได้วะ อะไรมันจะกลมขนาดนี้ เก่งนี่หว่าเอ็นทรานซ์เข้าคณะเราได้ ..ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจ "คือว่าพวกหนูไม่ได้ตั้งใจออกมายืนข้างนอกหรอกค่ะ แต่ถูกพวกนั้นเบียดออกมา" ไอวาก็คือหนึ่งในนั้นที่ถูกเพื่อนผลักให้ออกมาอยู่ด้านหน้า "พวกเราขอเข้าไปรวมกลุ่มกับเพื่อนก่อนนะคะ" ไม่ใช่แค่ไอวา นินาก็เจอเหมือนกัน ปลายฝนกำลังจะเดินเข้าไปกับไอวาและนินา "สองคนที่พูดเมื่อกี้กลับเข้ารวมกลุ่มกับเพื่อนได้ แต่เธออยู่ก่อน" เขาพูดพร้อมกับใช้สายตาของเฮดว๊ากมองหน้าเธอ "คะ!? " "เอาปากมาด้วยอยู่ใช่ไหม" "ค่ะ" เธอพูดออกมาเบาๆ พร้อมกับก้มหน้าก้มตา เพราะตอนนี้เหมือนเขาจะเจาะจงเล่นงานเธอ "กลัว.. หรือไม่เกรงใจรุ่นพี่ ทำไมตอบเบาจังเลย" ชายหนุ่มยังคงใช้เสียงตะโกน "ฉันขอเข้าไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ นะคะ" "ไม่ได้! ไปยืนกระโดดตบ 20 ครั้ง" "อะไรนะคะ! " "เมื่อกี้พี่คิดว่าพี่สั่งชัดแล้วนะ.. มีใครไม่ได้ยินบ้าง" พอทิวาพูดกับปลายฝนจบ เขาก็หันไปถามรุ่นน้องที่รวมกลุ่มกันอยู่ ได้ยินครับ...ได้ยินค่ะ..... รุ่นน้องตอบขึ้นมาพร้อมกัน "ก็ฉันไม่ได้ทำผิดอะไรทำไมต้องถูกทำโทษอยู่คนเดียวด้วยล่ะ รุ่นพี่ก็เห็นว่าฉันถูกเบียดออกมา" "ถ้างั้นรุ่นน้องร้อยกว่าคนกระโดดตบพร้อมกัน 30 ครั้ง เพราะน้องคนนี้เขาไม่อยากจะทำคนเดียวจำเป็นต้องให้ทำด้วยกันทั้งหมด เริ่มได้!!!! " โห่~~ แล้วทุกคนก็โห่ร้องขึ้น..... "เมื่อกี้รุ่นพี่สั่งแค่ 20 ไงคะ ทำไมบอกว่า 30 ล่ะ" ปลายฝนยังพยายามจะไปเถียงเขาอีก "ใครบอกว่าพี่สั่งแค่ 30 ทุกคนทำ 50 ครั้งพร้อมกัน!! ยังสงสัยอะไรอีกไหมครับน้อง.." "เบื่ออีนี่จริงๆ พวกเราก็เลยโดนไปด้วย" ไอวาหันไปพูดกับนินา "อุตส่าห์คิดว่าจะรอดแล้วเชียว" "รออะไรคร้าบบบ เริ่มได้ยัง!!!" 1 2 3 4 5 ~ ~ ~ //แล้วทุกคนก็กระโดดตบพร้อมกันตามที่พี่ว๊ากสั่ง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD