MAFYANIN KARASI (DELİ SERİSİ 4) +18

TANITIM Zaman onlar için renkler sundu. Kimi mavi oldu gökyüzü ve deniz gibi kimi ile yeşil oldu ormanların derinliğinde. Biri topraksa en kahvesinden diğeri ateş oldu kızıl bukleleriyle. Barlas Atalan. Uçarı haşarı fırlama tabirlerinin beden bulmuş hali. Ayran gönüllü, şeytan tüylü biraz da tatlı dilli delikanlı. Ayran gönlü bu defa kızıl buklelerin sahibine tutulurken aslında yaşayacağı fırtınadan habersizdi. O kara yağız yeşillerin hakimi deliydi. Oysa deli deliyi görünce sopasını saklamaz mı? Ya iki deli de eli sopalı kalırsa. Rengin Dursun. Yürüme engelli kardeşi ile ailesinden kalan tek sığınağı evinde yaşarken fırtınaya kapılırsa ne olur? *** “Lafını geri al.” “Almazsam ne olur?” “Bak kardeşim insan gibi uyarıyorum. Lafını geri al.” “Yahu niye geri alayım. Olmamış işte. Tadı tuzu lezzeti yok. Gurmeyim kızım ben becerememişsin. Hem senin neyine pasta yapmak.” Rengin gözlerini kapatıp açarken tezgahı silerken elinde olan ve duyduklarından sonra hırsla mutfaktan çıktığı için elinde kalan süngeri daha da sıktı. Şu hayatta her zorluğu göğüslüyordu da onca emek verip yaptığı tatlılarına laf edilmesini kaldıramıyordu. Yeşil gözlü karayazı delikanlıya göz kapaklarını kaldırıp baktığında artık kendine elaların da kıvılcımlar dolanıyordu. “Beğenmedin yani?” “Beğenmedim işte. Zorla mı? Sen beceriksizsen ben ne yapayım değil mi ama?” Delikanlı arkadaşlarından destek bekleyip sırıtırken bir anda “O zaman al bunu ye!” diye bağırıp ağzına sokulan bulaşık süngeri ile şoka girdi. Adam uçarı kadın deli. Bu hikaye çok tehlikeli....