เด็กมันยั่ว

ตอนที่ 11

“เสี่ยฮายคะ” เธอจับมือเขามานวดเบาๆ

“อะไรครับ?” เธอจับมือเขาเว้ย หัวใจจะหยุดเต้นแล้วนะ!!

“คืนนี้ไปเที่ยวกันไหมคะ? ใกล้ๆออฟฟิศเสี่ยฮายนี่แหละค่ะ” เธอยังจับมือเขาอยู่แต่เพิ่มเติมคือสบตาอ้อนเขาไปในตัว

“ได้เสมอครับ” ณ จุดนี้ใครก็ได้มาเก็บศพกูทีเถอะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว หัวใจมันหยุดเต้นตั้งแต่ไอติมช้อนตาอ้อนแล้ว!

“แต่งตัวสบายๆนะคะแค่งานดนตรีเล็กๆเฉยๆ”

“แล้วงานเริ่มกี่โมง?”

“หนึ่งทุ่มค่ะ เสี่ยฮายจะแวะไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนก็ได้นะหนูรอได้เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ”

“งั้นหนูไปช่วยเสี่ยเลือกเสื้อผ้าหน่อยสิ บ้านเสี่ยอยู่ใกล้ๆแค่นี้เอง” บ้านเขาแต่อนาคตคือเรือนหอของเรา ดังนั้นพาว่าที่เมียไปดูหน่อยก็ดีจะได้รู้ว่าชอบรึเปล่า หรือว่าเขาควรจะปรับปรุงส่วนไหนเพิ่มเพื่อให้เธอได้มีความสุขเวลามาอยู่ด้วยกัน

“ได้สิคะ งั้นไปกันเลยไหมหรือจะเคลียร์งานก่อนดีคะ?”

“ไปเลยครับ” เขาตีเนียนจับมือเธอแล้วพาเดินออกไปทันทีไม่สนหรอกว่าลูกน้องจะแอบดู ตอนนี้หลายคนก็น่าจะรู้ว่าเขากำลังจีบไอติมอย่างหนัก ก็เล่นเพ้อถึงทุกวัน! เขาพาเธอมาขึ้นรถพึ่งจะเห็นว่าไอติมแต่งตัวได้โคตรน่ารักมากเกินไป

ตอนนี้พึ่งจะบ่ายสามกว่าๆเองเขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เมื่อมาถึงบ้านก็อาบน้ำแล้วใส่ชุดที่ไอติมเป็นคนเลือกให้แถมยังบอกว่าเข้ากับเขามาก แต่มีเวลาอีกตั้งนานกว่าจะถึงเวลาเข้างาน

“บ้านของเสี่ยฮายน่าอยู่จังเลยนะคะ” บ้านดูร่มรื่นมาก เหมือนว่าสามารถตัดออกจากโลกภายนอกได้เลย เธอมองดูต้นไม้รอบๆที่จัดเข้ากับสวนแสนสวย ที่นี่ถูกออกแบบจัดสรรมาอย่างเป็นดีโดยคำนึงถึงความความเพลินเพลิดและให้รู้สึกว่าสบายใจที่ได้มองนานๆ นี่ถ้าได้มานั่งวาดรูปหรือนอนอ่านหนังสือที่นี่คงไม่อยากจะออกไปไหนเลย

เธออยากมีบ้านแบบนี้สักหลังจังเลย

ต้องรีบทำงานเก็บเงินหรือไม่ก็หาเช่าบ้านแบบนี้บ้าง

“หนูก็มาอยู่กับเสี่ยเลยสิ หนูอยู่คอนโดตลอดไม่เบื่อบ้างเหรอ?” เขาชอบบ้านมากกว่าคอนโดนะถึงได้ลงทุนสร้างขนาดนี้

“บ้า! พูดแบบนี้กับสาวๆบ่อยสิท่า” มาชวนแบบนี้ได้ไงละ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยนะ

“เสี่ยพูดกับหนูแค่คนเดียวนะ ตอนนี้เสี่ยไม่มีใครเลยสักคนนอกจากไอติม เราดูหนังฆ่าเวลาดีกว่าเนอะ” ไหนๆก็โดดงานมาอยู่กับเธอแล้วจะให้คุยกันอย่างเดียวก็ได้นะ แต่ไอติมอาจจะเบื่อหรือไม่เขาก็คงหัวใจวายตายก่อน ดังนั้นหาอะไรทำด้วยกันดีกว่า

รู้ไหมว่าบ้านหลังนี้น่าอยู่มากขึ้นเมื่อมีไอติมอยู่ด้วย

อยากมีเมียแล้ว!

เขาปิดผ้าม่านเพื่อทำให้ห้องทึบแสงมากขึ้น แล้วนั่งดูหนังด้วยกันเพื่อฆ่าเวลา และอยากจะให้เราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากยิ่งขึ้น แต่ว่าเวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงไหล่เขาเริ่มรู้สึกหนักนิดหนึ่ง เมื่อหันไปมองถึงกับอมยิ้มออกมาเพราะเธอหลับอยู่

เขาพอรู้มาว่าช่วงนี้ไอติมเรียนหนักมาก เธออ่านหนังสือก็เยอะทุกวัน ไหนจะรับงานถ่ายแบบกับแบรนด์เสื้อผ้าของดาราคนหนึ่งจนมีชื่อเสียงและมีงานเข้ามาเรื่อยๆ แล้วยังทำเครื่องประดับแฮนด์เมดออกมาขายตลอด เธอเป็นคนขยันมากเลยนะและเขาชอบด้วยสิ แต่ก็อดจะเป็นห่วงไม่ได้จริงๆเพราะกลัวว่าจะพักผ่อนไม่เพียงพอเอาได้

และมันเป็นเรื่องดีมากที่โซฟาตัวนี้เขาสั่งทำพิเศษขึ้นมาเป็นแบบยาวและใหญ่มากกว่าปรกติ นั่นเลยทำให้เราสามารถนอนได้แบบสบายโดยไม่ปวดเมื่อยตัวเลยแหละ เขาค่อยๆขยับตัวแล้วประคองไอติมนอนหลับ ส่วนเขาตัวเองก็ล้มตัวลงนอนเช่นเดียวกันแต่ที่เพิ่มเติมคือกอดเธอเป็นครั้งแรก

ตื่นมาหนูอย่าโกรธนะคนดี

เสี่ยฝืนตัวเองมากกว่านี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ

เวลาผ่านไปจนกระทั่งเย็นไอติมขยับตัวเล็กน้อยแล้วลืมตามองไปรอบๆด้วยความมึนงง หูได้ยินเสียงโทรทัศน์ที่เปิดค้างอยู่ แล้วตัวเธอนอนลงได้ไง? คำตอบชัดเจนคือนอนทับไหล่เสี่ยฮายแล้วเขายังกอดเธออีกด้วย เธอโกรธนะแต่กลับเข้าใจในสิ่งที่เขาทำเลยหายโกรธไปอย่างดื้อๆ สุดท้ายก็ขยับตัวตะแคงหันไปมองเขาใกล้ๆจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดใบหน้า

เสี่ยฮายน่ารักมากแต่ก็ไม่รู้ว่ากับคนอื่นเขาเป็นคนยังไงบ้าง เพราะลูกน้องของที่ออฟฟิศดูเกรงใจเขามากพอสมควรเลย เขาใส่ใจเธอทุกอย่างแล้วยังชัดเจนในความรู้สึกที่มีให้กันเสมอ

ความใจร้ายของเธอใช้ไม่ได้ผลกับเขาเลย

คนแก่นี่ดื้อจัง!

อันที่จริงเขาขอเธอเป็นแฟนมาแล้วด้วยคำพูดที่เหมือนว่าไม่จริงจังแต่ว่าทุกจังทุกคำ และเธอยังคงใจแข็งไม่ตอบตกลงเพราะกลัวว่าวันหนึ่งเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนที่เธอไม่รู้จักเหมือนที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เธออยากจะก้าวข้ามความคิดแย่ๆของตัวเองแล้วเลือกมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง แต่ว่าไม่เคยทำได้เลยสักนิด วันนี้เธอตั้งใจมาหาเขาเพื่อบอกให้รู้ว่าจะเดินทางไปเที่ยวอาจจะติดต่อไม่ได้ตลอดเลยกลัวว่าจะเป็นห่วงมากเกินไป

ถ้าหากเธอบอกว่ารู้สึกเหมือนกันกับเขารู้สึกแล้วเราจะมีความสุขมากกว่านี้ไหมก็ไม่รู้เลย และมั่นใจว่าความรู้สึกที่มีไม่เท่ากัน เขามีมากกว่าจนน่ากลัวว่าจะเผลอทำให้เจ็บปวด ในขณะเดียวกันเธอพึ่งจะรู้สึกได้ไม่นานแล้วเต็มไปด้วยความกลัว

“ตื่นนานรึยัง?” เพียงแค่ลืมตามาก็เห็นว่าเธอนอนหันหน้ามามองเขาก่อนอยู่แล้ว เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองหลับไปตอนไหนเพราะเสียงโทรทัศน์ยังคงดังอยู่เลย

“สักพักแล้วค่ะ” เธอตื่นมาสักพักแต่กลับไม่ยอมขยับตัวไปไหน ความคิดเมื่อเกี่ยวกับเรื่องของเราตอนมองเขาหลับทำให้ลืมไปว่าเสี่ยฮายกอดกันอยู่และเราใกล้ชิดกันมากเกินไป

“ถ้าตื่นมาแล้วเจอหนูแบบนี้ทุกวันคงจะดี”

“พอถึงวันนั้นเสี่ยฮายน่าจะเปลี่ยนใจ”

เคยมีคนบอกไหมว่าเวลาเจอคนที่ใช่มันต้องเป็นยังไง

เขาก็ไม่รู้หรอกนะ!

เขารู้จักกับเธอมาเกือบสี่เดือนได้แล้วมั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เราใกล้ชิดกันมากขนาดนี้ แล้วทุกอย่างยังเอื้ออำนวยให้สามารถข้ามขั้นข้ามสถานะไปได้เลย ด้วยอายุขนาดนี้และประสบการณ์ที่ผ่านมาอย่างโชกโชน ทำไมจะไม่รู้ว่าสามารถทำอะไรได้เพื่อล่อลวงมานอนด้วยให้สาสมต่อความต้องการที่เพิ่มพูนมากขึ้นทุกวัน แต่เขาไม่มีความกล้าพอจะทำแบบนั้นด้วยซ้ำ เขากลัวว่าจะไม่มีคำว่าเราหลงเหลืออยู่ และอาจจะต้องสูญเสียเธอไปเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ

ไอติมทำให้เขาเรียนรู้ที่จะใจเย็นมากขึ้น

แค่เธอคนเดียวที่ทำได้

เธอชอบให้ความหวังตลอดเลยทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาคิดยังไง แล้วยังชอบมาเล่นกับความรู้สึกให้เขาประสาทกินเวลาเธอหายตัวไปดื้อๆอีก ชอบให้เขาทายความรู้สึกของเธอรึไงก็ไม่รู้ แต่ว่าเขาตามทันเธอไม่เคยทันเลยด้วยซ้ำ ดูอย่างวันนี้เขาโทรหาตั้งแต่เช้าก็ไม่รับสาย ส่งข้อความทั้งทางแชทและไลน์ก็ไม่ตอบทั้งที่เธอก็เห็น จนเขาเริ่มเพ้อหนักจนใกล้บ้าอยู่รอมร่อ แล้วจู่ๆเธอก็โผล่มาหาถึงออฟฟิศโดยไม่มีการบอกกล่าวกันล่วงหน้าเลยสักคำ

เขากำลังจะเป็นบ้าเพราะเด็กคนนี้แล้วนะ!

เธอจะเป็นคนติสส์แตกหรือคนอินดี้จ๋ายังไงก็ได้นะ แต่อย่างน้อยช่วยสงสารหัวใจเขาหน่อยไม่ได้รึไง รู้ไหมว่ามันรักเธอมากขนาดไหนแล้วในตอนนี้และไม่คิดว่าจะหมดรักไปเลยด้วย เอาง่ายๆแค่เธอมาบ้านเขาเป็นครั้งแรก แต่เชื่อไหมว่าเขาคิดถึงขบวนขันหมากในงานแต่งของเราแล้วละ

เขาคิดไปไกลจนกู่ไม่กลับแต่เธอไม่กลับไม่คิดอะไรเลย!

หนักใจจริงๆนะ!