ANALYN POV
Gusto kong umiyak at magwala pero kailangan kong magpanggap na ayos lang ako. Dahil wala rin namang saysay ang pag iyak ko sa harapan nilang dalawa. Wala namang magbabago kaya ano pang silbi ng mga luha ko? Kung nabubuhay lang sana ang mga magulang ko, baka nagawa pa nila akong ipagtanggol sa nanay ni Brent.
Pero ngayon, kailangan kong magpanggap na maayos lang ako. Siguro kailangan ko na ring makipag hiwalay kay Brent kung ganito lang din ang magiging buhay ko. Subalit paano naman ang anak naming dalawa? Sigurado ako na mag hahahanap ito ng ama at hindi ko naman pwedeng ipagkait ito sa asawa ko.
"Ma please, ayaw ko nang makipag talo pa sayo. Mahal ko ang asawa ko at kung hanggang ngayon ay tutol kayong dalawa sa relasyon naming dalawa, mas maigi pa na wag na lang sana kayo
