เกลียดนักก็อย่ารัก (I hate you)

ตอนที่ 1 คู่นอนไร้สถานะ

ร่างสูงใหญ่เปลือยกายท่อนบน เผยให้เห็นมัดกล้ามทุกส่วนเป็นมัดๆ โดยเฉพาะแผงอกแน่นปึก จากที่นอนหงายเมื่อร่างเล็กๆ ซึ่งเป็นคู่นอนไร้สถานะ เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเปลี่ยนมาพลิกตัวนอนตะแคงข้าง ดึงท่อนแขนของตนประคองศีรษะยุ่งเหยิงไว้ สายตาคมกริบทอดมองเรือนร่างเย้ายวนของหญิงสาวที่เพิ่งผ่านกิจกรรมหฤหรรษ์ มาหมาดๆ และก็ดุเดือดเกือบค่อนคืนกับหล่อนราวกับคู่รัก หากแต่ความจริงคือไม่ใช่ เขาและเธอเป็นเพียง ‘คู่นอนไร้สถานะ’

สองปีก่อน ที่ช่วยเธอจากชายแปลกหน้า แล้วพาเธอมาที่คอนโด อาจเพราะชื่นชอบหรือติดใจในความร่านของเธอ รุ่งเช้าวันต่อมา เขาเลยยื่นข้อเสนอกับเธอ ซึ่งเธอก็ตกลงอย่างง่ายดายจนเขาเองก็แปลกใจ แต่เมื่อมาคิดได้ว่า ผู้หญิงอย่างทับทิมโปรดปรานเรื่องอย่างว่า เขาก็ไม่ได้สนใจอีก

“จะมองอะไรนักหนา” กระทั่งเสียงแหลมเล็กของคนที่กำลังดึงชั้นในขึ้นสวมใส่หันมาดุ ฉุดดนัยออกจากห้วงความคิด

“แล้วจะทำไมล่ะ มากกว่ามองก็ทำมาแล้ว ทำมาทั้งตัวแล้วด้วย” ดนัยต่อปากต่อคำอย่างนึกสนุก บางครั้งก็คิดว่าตัวเองเป็นโรคจิตหรือเปล่าเมื่อเห็นยัยตัวร้ายหงุดหงิดแล้วเขากลับมีความสุข

“หึ” ทับทิมถอนสายตาจากคู่นอนไร้สถานะแล้วเหยียดยิ้ม ราวกับต้องการเยาะเย้ยคนตัวใหญ่ซึ่งตอนนี้แววตาคู่คมพราวระยับจับจ้องเธอ

ทว่าต่อมา ร่างทั้งร่างของเธอลอยขึ้นเหนือพื้นด้วยวงแขนแกร่งของเจ้าของห้อง ต้องแรงเยอะขนาดไหนถึงอุ้มเธอด้วยแขนข้างเดียวได้

“ว้าย! จะทำอะไรน่ะ?”

“ยั่วนักก็จะจัดให้ไง” ดนัยโยนร่างเล็กๆ ซึ่งมีเพียงชั้นในสองชิ้นปกปิดเรือนร่างเซ็กซี่

“ทับทิมไม่ไหวแล้ว เมื่อคืนพี่นัยก็ทำทั้งคืนแล้วไง” ทับทิมพยายามผลักร่างสูงใหญ่ซึ่งตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นบนเรือนกาย จนเห็นทุกสัดส่วน โดยเฉพาะ… ตรงนั้นของเขาตอนนี้กำลังชี้มาที่เธอ

“แต่พี่ยังไม่อิ่ม”

“แต่ทับทิมพอแล้ว อีกอย่างเช้านี้ต้องไปคุยงานกับลูกค้าด้วย” ทับทิมพยายามผลักดวงหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่ทำให้เธอหวั่นไหวทุกครั้งเมื่อได้มอง ที่ตอนนี้น้าวลงมาดมดอม ซุกไซ้ซอกคอ

“สายหน่อยจะเป็นอะไร คุณลุงไม่ว่าหรอก” ดนัยเถียงออกไปไม่ค่อยเต็มเสียง เมื่อสองเต้าอวบอัดตรงหน้าชูชันราวกับท้าสู้สายตาเต็มที่ จนอดไม่ได้ที่จะครอบครองดูดกิน บอกตามตรงว่าหลงใหลมัวเมา

เขาเกลียดทับทิม เกลียดทุกอย่างที่เป็นเธอ ยกเว้น ‘เซ็กซ์’ พวกเขาค่อนข้างเข้ากันได้ดี และดีมากด้วย ไม่อย่างนั้น คงไม่นัดมาเอากันทุกวันทุกคืนอย่างที่เป็นอยู่

“พะ… พี่นัยปล่อยก่อนค่ะ ทับทิมจริงจัง” ทับทิมพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอไผลไปกับเขาอีก เธอต้องไปทำงาน หากปล่อยให้เขาตักตวงความสุขจากเธออีก เธอไปทำงานสายแน่

“อย่าดัดจริตห้ามหน่อยเลย ไว้ครางหวานๆ ใต้ร่างพี่ดีกว่า”

ดูเอาเถอะ ไม่ว่าจะเมื่อก่อน หรือตอนนี้ดนัยก็ยังคงเป็นดนัยคนปากร้าย พ่นคำพูดห่ามๆ ใส่กันให้ได้ยินแทบจะทุกวัน อยากรู้นักว่าตอนที่คบกับมุกนิล ชายหนุ่มร้ายแบบนี้หรือเปล่า

“อ๊ะพี่นัย” สุดท้ายทับทิมก็พ่ายแพ้ให้กับความช่ำชองของเขา เผลอหลุดเสียงครางอย่างที่เขาบอก เมื่อจุดอ่อนไหวถูกโลมเลียด้วยลิ้นสากระคาย บางครั้งก็นึกเกลียดตัวเองเหมือนกัน ดนัยทั้งร้ายและเกลียดเธอยิ่งกว่าคนเป็นศัตรูกัน แต่เธอกลับรักและหลงใหลชื่นชอบทุกอย่างที่เป็นเขา หลงจนโงหัวไม่ขึ้น มัวเมาในตัวเขาราวกับคนถูกเสน่ห์ยาแฝด

“ครางดังๆ เลยทับทิม”

“พี่นัยทับทิม… อื้อ” ทับทิมไม่ให้ตัวเองเปล่งเสียงครางน่าอายอีก ด้วยการเม้มปากแน่น ดนัยช่างร้ายกาจนัก รู้ว่าเธอชื่นชอบให้เขาทำแบบนั้นกับเธอ ชายหนุ่มเลยทำให้เธอไม่หยุดหย่อน ก็เพราะแบบนี้ล่ะมั้งเธอถึงไปไหนไม่รอด

เขาถอนปลายลิ้นร้อนๆ ออกจากตรงนั้นของเธอแล้ว ค่อยๆ ลากไล้ขึ้นมาจากหน้าท้องแบนราบมาหยุดอยู่ที่ลำคอระหง เขายังคงโรมรันและดูดเม้มครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะขยับมาฉกชิมริมฝีปากหวาน รสจูบจากที่ละมุน แปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรง และเร่าร้อนตามอารมณ์ปรารถนา

จากที่ทับทิมต่อต้าน เมื่อความเสน่หาก่อตัวล้นปริ่ม จึงตอบรับและให้ความร่วมมือ และเป็นฝ่ายรุกเมื่อเขาปล่อยให้เธอได้ทำ

ดนัยคำรามต่ำให้กับความเสียวซ่านที่ยัยตัวร้ายสนองตอบ สะโพกกลมมนกระหน่ำลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า นี่แหละที่เขาบอกว่าทั้งเธอและเขาเข้ากันได้ดี และดีมากด้วย เธอรู้ใจเขา และบางทีรู้ใจมากกว่าตัวเขาเองด้วยซ้ำ

“ทับทิม!” ชายหนุ่มแทบขัดใจเมื่อเธอกระแทกกระทั้นแรงหนัก ก่อนจะเป็นฝ่ายรั้งร่างเล็กเข้าหากอดเธอไว้มั่น จากนั้นจัดการเธอเองด้วยวิธีของเขา

“พี่นัยเบาๆ หน่อย” ทับทิมกัดปากแน่น เมื่อความอวบใหญ่สาวเข้าหาเธอทั้งเร็วและแรงจนเธอจะกระเด็นอยู่แล้ว

“ชอบไม่ใช่เหรอ ก็ทำให้แล้วไง” ชายหนุ่มสบถสั่นพร่า ขณะที่สะโพกสอบเสยเข้าหาเธอครั้งแล้วครั้งเล่าไม่มียั้งหยุด กระทั่งถึงปลายทางสุขสม ทั้งสองปล่อยเสียงหัวเราะคล้ายดั่งพึงอกพึงใจในกันและกัน

ดนัยไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กได้พัก อุ้มเธอเข้าไปจัดการในห้องน้ำต่อ และยังคงกลืนกินเธอหลายต่อหลายครั้ง จนร่างเล็กหลับคาอ้อมอกเขา ชายหนุ่มถึงได้ปล่อยให้เธอนอนสบาย

ในขณะที่คนตัวเล็กหลับ ดนัยปลีกตัวออกไปสูบบุหรี่อยู่นอกระเบียง ด้วยระเบียงและห้องนอนอยู่ติดกันมีเพียงประตูกระจกกั้น ทำให้มองเห็นข้างในห้องได้แจ่มชัดยามไร้ผ้าม่านปิดกั้น ดวงตาคู่คมทอดมองเจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่ซึ่งตอนนี้นอนหลับปุ๋ยอยู่เตียงโดยมีผ้าห่มปกปิดเรือนกายสวยหวาน เขาอดที่จะหัวเราะออกมาคนเดียวไม่ได้ สองปีมานี้คิดจะสลัดหล่อนทิ้งหลายครั้งแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้สักที

ตลอดระยะเวลาที่ทำข้อตกลงร่วมกัน ทั้งเธอและเขาต่างก็ชัดเจนดีว่า จะไม่หึงหวง และแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ และหากวันใดวันหนึ่ง ใครเจอคนที่ใช่ขอให้บอก อีกฝ่ายพร้อมจะหลีกทางให้และยุติสถานะ ‘คู่นอนไร้สถานะ’ ทันที

+++++++++++

พี่นัยมั่นใจมากค่ะว่าจะไม่เผลใจให้ยัยน้อน

*** ฝากกดติดตามด้วยนะคะ