บทที่5.3 ความลับตัวร้าย
เจียงจูถิงค่อยๆ ขยับตัวด้วยความอึดอัด คิ้วเล็กขมวดเข้าหากันแน่น ทั่วทั้งร่างคล้ายขยับไม่ได้ ในห้วงความฝันนางกำลังถูกงูตัวใหญ่เกี่ยวพัน ช่วงที่ลมหายใจของนางกำลังจะขาดลมเพราะแรงโอบรัดนี้ดวงตากลมก็ลืมขึ้น เพียงแต่ภาพเบื้องหน้ากลับทำให้นางแทบสิ้นสติอีกรอบ
อกเปลือยของบุรุษ บุรุษ! ผู้ใดกัน
ไม่ทันแม้แต่จะเอ่ยร้อง นางก็ออกแรงผลักอกแกร่งตรงหน้าออก หากแต่ยิ่งนางผลักไส แรงแขนที่โอบกอดนางก็ยิ่งแนบแน่น ตัวนางไม่ใช่เด็กสาวไม่รู้ความ ร่างกายนี้ยังไม่ถูกรุกล้ำแบบลึกซึ้งข้อนี้นางมั่นใจ
“เจ้าเป็นใคร ปล่อยข้า!”
“ถิงถิง ข้าเจ็บแผล”
มือเล็กที่ผลักไสสุดแรงพันชะงัก เสียงออดอ้อนราวเด็กชายสามขวบนี้ เหตุใดจึงคุ้นหูนัก และทันทีที่นางเงยหน้าขึ้นมองทั่วทั้งตัวก็พลันชาวาบ
“คุณชาย!”
“ถิงถิง ข้าเจ็บแผล เจ็บมากๆ เลย”
เจ็บแผล ความทรงจำก่อนหน้าย้อนเข้ามาในความคิด เจียงจูถิงเผลอลดแรงผลักไส ขย
